Μια και είμαστε όλοι εδώ… Ακούστε την παρακάτω ιστορία. Κάποτε υπήρχε μια ωραία Ροκ μπάντα που λεγόταν La Paz. Πέντε Σκωτσέζοι αγόρηδες μαζεύονται πριν από είκοσι χρόνια σχεδόν (δεν μου αρέσει το δεκαοκτώ) και τζαμάρουν και κουμπώνουν και παίζουν σε μαγαζιά και κάνουν τον κόσμο να τους προσέξει. Το στυλάκι τους παραπέμπει στους Rainbow – κυρίως – και σε μπάντες σαν τους Journey και τους Purple. Κάνουν τη διαφορά, πάνε για τη συμφωνία και το συμβόλαιο και… και δεν τους κάθεται! Ο τραγουδιστής φεύγει το ’88, παίζει σε διάφορες άλλες μπάντες και κάποια στιγμή στρατολογείται από τον Blackmore! Ακριβώς, ο Doogie White είναι «εκείνος ο τραγουδιστής». Την συνέχεια την ξέρετε. Ο Doogs, όπως τον φωνάζουν, παίζει με όλο το σύμπαν και περιοδεύει με ακόμα περισσότερο κόσμο και η ιστορία χάνεται στα συρτάρια της λήθης μέχρι που τα ίδια τα μέλη αποφασίζουν να ξαναβρεθούν…
Τα θέματα στην κιθάρα είναι “Since you been gone” και βάλε, υπεύθυνα για να τα μουρμουρίσετε, να τα χορέψετε, να αισθανθείτε πολύ καλά για τους εαυτούς σας. Αλέγκρα κομμάτια, τραγούδια της χρυσής δεκαετίας, με την καταπληκτική φωνή του White να δονεί τα στερεοφωνικά. Δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι που να υστερεί, δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι που δεν θα σας αρέσει πολύ, απλά θα αναφέρω το “What do you say”, το οποίο φιλτράρει και κάποια στοιχεία Thin Lizzy, είναι πολύ συγκινητικό.
Η μπάντα δεν πάει για τίποτα, θα κάνει κάποια live κατά διαστήματα και αυτό ήταν. Επειδή όμως τα τραγούδια είναι μια χαρούλα, επειδή όλα τα μέλη στους La Paz παραμένουν καλοί φίλοι και επειδή η μουσική αυτή η ριμάδα είναι για να τη χαίρεστε μαζί με την παρέα σας, πάτε μια καλή τις μπύρες και ακούστε τούτες τις όμορφες μελωδίες. Αξίζει!
