Μια από τις Ελληνικές μπάντες που κρατάνε ψηλά τη σημαία! Γνωρίζω τη μπάντα αρκετό καιρό, την είχα δει και πιο παλιά στη σκηνή, την είδα και πρόσφατα, γνωρίζω ότι είναι μια μπάντα σοβαρή, μελετημένη, με ύφος, ήθος και αντίληψη. Εννιά χρόνια είχαν να βγάλουν δίσκο… τα κομμάτια τα είχαν πλανάρει από το 2008… Έκαναν λοιπόν το καλύτερο δυνατό, διάλεξαν τους καλύτερους συνεργάτες. Παραγωγή στα N.U.R.V. Studios των Γ. Αλαμάρα και Γ. Φλωράκη και mastering στα περίφημα Sterling Studios και τον George Marino! Αποτέλεσμα; Το αναμενόμενο… Ένα άλμπουμ που ακούγεται πολύ καλά, ένα άλμπουμ που τεχνικά δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μεγάλες δουλειές του εξωτερικού. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει…
Μέταλ καθαρόαιμο, επικό, γκράντε, με πολεμικά Riff, με αγέρωχο παίξιμο, με μελωδίες και στιβαρή φωνή. Κάπως έτσι εννώνεται ο μύθος με την πραγματικότητα… Κάπως έτσι βγαίνει η μυθικότητα ή Mythreal, αν προτιμάτε την Αγγλική απόδοση. Το θέμα στις κιθάρες στο “Velvet shadow” μας εισαγάγει σε ένα mid tempo πωρωτικό ξέσπασμα, ιδανικό για χτύπημα. Προσέξτε πως δένουν οι μπότες με τα γκάζια. Προσέξτε και το “Evil saints”, άλλο ένα κομμάτι με εντυπωσιακό γκα-γκα και θέμα (κιθαριστικό) για πολλή κουβέντα.
“Visionaire” και ενώ γουστάρετε με το Dioδες ύφος του κομματιού, ακούτε και παθαίνετε με τους τονισμούς των τυμπάνων και τον τρόπο που οι κάσες δένουν (ξανά) με τις μελωδίες. Υπάρχει διάσπαρτο στο άλμπουμ αυτό, θέλησα απλά να το αναφέρω γιατί θέλω να γνωρίζετε ότι οι μουσικοί μας, οι δικοί μας Έλληνες μουσικοί είναι εξίσου ψαγμένοι, με εξίσου καλές ιδέες. Πολύ έξυπνος, για παράδειγμα, ο 3/4 ρυθμός στο “Wither away” που οδηγεί σε κουπλέ τεσσάρων τετάρτων και μετά πάλι τρεις χρόνοι…
Ευχόμαστε στα παιδιά καλή επιτυχία και με το καλό στη σκηνή! Και σύντομα!
