Οι Clairvoyant είναι από τα συγκροτήματα εκείνα που μπορεί ποτέ να μην κατάφεραν να κάνουν το μεγάλο «μπαμ» με τις κυκλοφορίες τους αλλά κάθε τους εμφάνιση δεν αφήνει κανένα ασυγκίνητο αφού αυτό είναι και το μεγάλο ατού του συγκροτήματος: τα live shows! Με απόλυτο εκφραστή τους τον Βαγγέλη Κεραμιδά, οι Clairvoyant «ζέσταναν» ικανοποιητικά τον κόσμο, ο οποίος τους αντάμειψε με ένα ζεστό χειροκρότημα καθ’ όλη τη διάρκεια του μικρού αλλά μεστού set list. Το κλείσιμο με το κλασικό “Lonely Lady” (Q5) ήταν το κερασάκι στην τούρτα και το επιστέγασμα μίας ακόμη ποιοτικής εμφάνισης από τους Clairvoyant.
Οι Εξόριστοι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Μετρούν ήδη 28 χρόνια καριέρας και το ομώνυμο ντεμπούτο τους θεωρείται κλασικό εδώ και πολλά χρόνια. Τα τελευταία χρόνια έχουν επαναδραστηριοποιηθεί και οι εμφανίσεις τους είναι πάντα αξιόλογες. Έχει τύχει να παρακολουθήσω πολλές συναυλίες τους και περίμενα με ιδιαίτερη ανυπομονησία και το live στο Κύτταρο. Πάμε στα θετικά! Η επιστροφή του Αντώνη Ασπρόπουλου στα τύμπανα έχει δώσει έναν απίστευτο αέρα και μία μεγάλη ώθηση στους Εξόριστους. Ο Αντώνης είναι εξαιρετικός πίσω από τα τύμπανα, γεμάτος ενέργεια και ευφάνταστα γεμίσματα, και έχει δέσει πολύ με τον Rich Melville στο μπάσο. Ο ήχος ήταν πάρα πολύ καλός και η επιλογή των κομματιών εξίσου ιδανική. Η συνολική απόδοση του Δημήτρη Κατή και των Εξόριστων ήταν τεχνικά αψεγάδιαστη και ο κόσμος γούσταρε πολύ (τα δύο καπνογόνα στην αρχή δημιούργησαν μία εντυπωσιακή αν και ελαφρώς αποπνικτική ατμόσφαιρα). Πάμε τώρα στα αρνητικά. Για μία ακόμη φορά, θα επισημάνω ότι η σειρά του set list ήταν άστοχη αφού παρουσιάστηκαν σχεδόν στο πρώτο μισό του live όλα τα “hits” των Εξόριστων από το πρώτο album. Λεπτομέρειες θα πει κάποιος…μπορεί να είναι και έτσι. Η απουσία επικοινωνιακής διάδρασης του Φίλιππου Μοδινού με τον κόσμο. Ο τραγουδιστής των Εξόριστων θα πρέπει να δουλέψει αρκετά στο επικοινωνιακό κομμάτι και να φροντίσει να μιλάει ενδιάμεσα από τα τραγούδια (όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο). Τέλος, θα μπορούσαν να είναι μικρότερα τα κενά ανάμεσα στα τραγούδια ώστε να μην «παγώνει» ο κόσμος.
Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται επουσιώδη αλλά είναι σημαντικά για το σωστό στήσιμο ενός live. Συνολικά, θα πω ότι έχω δει και καλύτερες εμφανίσεις από τους Εξόριστους και ειλικρινά εύχομαι να παραμείνει ο Αντώνης Ασπρόπουλος για πολύ καιρό πίσω από τα τύμπανα.
Σάκης Νίκας
