Οι Empress μας έρχονται από τη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων πολιτειών και υφίστανται μόλις από το 2018. Το μουσικό τους ύφος ανήκει αυστηρά στο χώρο του συμφωνικού metal με ξεκάθαρες επιρροές από Nightwish και Rhapsody Of Fire. To “Fateweaver” είναι η πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική προσπάθεια χωρίς την υποστήριξη κάποιας δισκογραφικής εταιρείας.

Το album αποτελείται από εννέα τραγούδια, ξεκάθαρα στοχευμένα στο συμφωνικό metal. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο κορεσμός που υφίσταται εδώ και χρόνια ο συγκεκριμένος χώρος εμποδίζει τους μουσικούς να εξελιχθούν μέσα από αυτόν με αποτέλεσμα οι περισσότερες κυκλοφορίες να χαρακτηρίζονται απλά ως αποδεκτές.

Το ντεμπούτο των Empress δεν αποτελεί εξαίρεση στο παραπάνω. Είναι ένα αρκετά καλά δουλεμένο album όσο αφορά την παραγωγή, βγάζει μια δυναμική, η οποία όμως οφείλεται περισσότερο στα πολύ καλά κιθαριστικά riff και γενικότερα στις κιθάρες και λιγότερο στις μελωδίες (που πάντως δεν είναι κακές απλά πολύ τυποποιημένες) και με δεδομένο ότι η Barbara Blackthorne είναι μια πολύ καλή τραγουδίστρια. Αυτό από μόνο του δείχνει μια συνθετική αδυναμία.

Από το “Fateweaver” ξεχώρισα μόνο τα “Black Arkana” και “Eventide” ένα πολύ καλό, επτάλεπτο σχεδόν κομμάτι με το οποίο κλείνει ένα απλά Ο.Κ. album.

Οι Empress επέλεξαν ένα πολύ απαιτητικό ιδίωμα που όπως προανέφερα είναι εδώ και χρόνια σε ελεύθερη πτώση και χρειάζεται οι συνθέτες του είδους να ξεπερνούν τον εαυτό τους προκειμένου να ξεχωρίσουν. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτά τα παιδιά το ‘χουν ή όχι.