Όσοι, μάλιστα, παρακολουθούν την πορεία των Europe τα τελευταία χρόνια σίγουρα γνωρίζουν ότι τα set lists τους βασίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ύστερη περίοδο της καριέρας των Σουηδών, δηλαδή στους δίσκους μετά τη reunion.
Το Cambridge είναι μία πανέμορφη πανεπιστημιούπολη με τον κόσμο να ζει σε… ακαδημαϊκούς ρυθμούς. Εκείνο το βράδυ όμως και οι δύο μπάντες θα…ρόκαραν τη νύχτα του Cambridge αφού τα παιδιά είχαν επιστρέψει στην πόλη. Το Corn Exchange είναι ένας εντυπωσιακός χώρος με έναν μεγάλο εξώστη. Συνολικά θα πρέπει να χωρούσε γύρω στα 1000 άτομα και σίγουρα δεν ήταν sold out.
To live άνοιξαν οι The Amorettes, ένα νέο συγκρότημα που αποτελείται από τρεις κοπέλες που παίζουν κάτι ανάμεσα σε Donnas, Girlschool και Joan Jett. Καλοπροβαρισμένες και με περίσσεια ενέργεια, οι The Amorettes αποδείχτηκαν το ιδανικό warm-up act και με το τριαντάλεπτο set list κέρδισαν πολλούς οπαδούς με την εμφάνισή τους.
Με δεύτερο άλμπουμ να έχει μόλις κυκλοφορήσει οι Black Star Riders περιορίζουν τα Thin Lizzy τραγούδια και επικεντρώνονται στα δικά τους. Αυτό που ξεκίνησε άστοχα σαν συνέχεια των Lizzy αναπτύσσεται και σταδιακά αποκτά τη δική του υπόσταση.
Στο μπάσιμο κάνουν κύκλο γύρω από τα τύμπανα του DeGrasso και θυμίζουν συμμορία, ενώ αμέσως ξεκινούν κατά μέτωπο επίθεση με το “Bound For Glory”. Είναι ακόμα καλύτεροι από όταν τους είχαμε δει στην Αθήνα, ενώ το πανέμορφο Corn Exchange αντηχεί τα τραγούδια τους, αλλά και τους ύμνους του Phil Lynott που παρεμβάλλονται.
Ο Scott Gorham, ο συνδετικός κρίκος του παρόντος με το παρελθόν έχει μια ικανότατη ομάδα, έναν εξαιρετικό frontman και έναν πολύ καλό δεύτερο κιθαρίστα, που εκτός των άλλων γράφουν και τα τραγούδια. Φυσικά, η κιθάρα του δεν θα μπορούσε να ακουστεί διαφορετική από ότι σε άλμπουμ σαν τα “Jailbreak”, “Bad Reputation” και “Black Rose”. Το κοινό καταδιασκέδασε με τους Black Star Riders, τραγούδησε ακόμα και τα καινούρια, ενώ τα έδωσε όλα στα Thin Lizzy τραγούδια. Εκεί, κρύβεται και το κλειδί για τη μπάντα, στο ότι δηλαδή τιμά τις ρίζες και το παρελθόν της παίζοντας και γράφοντας μουσική στο ύφος και τη νοοτροπία των Lizzy σε αντίθεση με τους co-headliners Europe, που τα καινούρια τους είναι εντελώς διαφορετικά από τα παλιά και είναι σαν να βλέπεις δυο διαφορετικές μπάντες.
Bound for Glory, Jailbreak, Kingdom of the Lost, Charlie I Gotta Go, Hoodoo Voodoo, Soldierstown, Are You Ready, Bloodshot, The Boys Are Back in Town, Through the Motions, All Hell Breaks Loose, Emerald, Finest Hour, Rosalie (Bob Seger), The Killer Instinct,Whiskey in the Jar
Η ώρα είχε έρθει για την εμφάνιση των Europe και για μένα προσωπικά ήταν η στιγμή που περίμενα περισσότερο μιας και όλες σχεδόν οι δουλειές των Σουηδών είναι πολυαγαπημένες. Όπως είπαμε και στην αρχή, το set list περιελάμβανε πολλά νέα κομμάτια από την ύστερη περίοδο των Europe με το “War of Kings” να καταλαμβάνει σχεδόν το…μισό set list προς απογοήτευση πολλών παρευρισκομένων fans. Βέβαια, το set ήταν απόλυτα ισορροπημένο και όπως θα δείτε παρακάτω τα 80ς κομμάτια ήταν αρκετά αν και σίγουρα θα μπορούσαν να είναι περισσότερα αφού ήταν παραπάνω από εμφανές ότι ο κόσμος είχε έρθει κυρίως για αυτά. Μάλιστα, ορισμένοι έφυγαν κατά τη διάρκεια της εμφάνισης των Europe…επαναλαμβάνουμε, όχι λόγω απόδοσης της μπάντας…αυτή ήταν άψογη. Ο Tempest είναι ένας εξαιρετικός frontman και performer ενώ όλα τα υπόλοιπα μέλη ήταν οι απόλυτοι επαγγελματίες με τον Norum φυσικά να ξεχωρίζει.
Τα απόλυτα highlights ήταν τα “Sign Of The Times”, “Rock The Night”, The Final Countdown”, “Last Look At Eden”, “War of Kings”, “Girl From Lebanon”.
Οι Europe δεν είναι ένα nostalgic act και αυτό είναι προς τιμή τους. Μπορεί ο ήχος τους σήμερα να μη θυμίζει σε τίποτα αυτόν της δεκαετίας του 80 αλλά απέδειξαν πόσο σπουδαία μπάντα είναι!
War of Kings, Hole in My Pocket, Last Look at Eden, Girl From Lebanon, Superstitious, The Second Day, Scream of Anger, Praise You, Sign of the Times, Riches to Rags, Firebox, Rock the Night, Days of Rock ‘n’ Roll, The Final Countdown
Εισαγωγή και κείμενο Europe & The Amorettes: Σάκης Νίκας
Κείμενο Black Star Riders: Γιάννης Δόλας
