Μπαίνοντας στο Κύτταρο ελάχιστα λεπτά πριν την ώρα έναρξης των Crossing Eternity, το θέαμα ήταν απογοητευτικό. Μετρημένα δε νομίζω να ήμασταν είκοσι άτομα εκείνη τη στιγμή στο χώρο. Οι Ρουμάνοι πάντως (με Σουηδό drummer) δεν πτοήθηκαν και φρόντισαν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Heavy metal με ωραία riffs και μελωδίες που οι φίλοι του κλασσικού heavy ήχου δεν θα χάσουν τίποτα αν τσεκάρουν. Ο λιγοστός κόσμος πάντως φάνηκε να απολαμβάνει αυτό που άκουγε. Το ντεμπούτο τους “The Rising World” κυκλοφόρησε πέρυσι και έχει μερικά πολύ ενδιαφέροντα κομμάτια.

CrossingEternity

Στη συνέχεια, οι γείτονες Genus Ordinis Dei (G.O.D. δηλαδή) από την Ιταλία ανέλαβαν το επίσης δύσκολο έργο να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους μπροστά από ένα μαγαζί στο οποίο είχαν μπει μόλις ελάχιστα άτομα παραπάνω, με αποτέλεσμα να μην ξεπερνάμε τους σαράντα. Έχοντας ένα τελείως διαφορετικό στυλ, αυτό του symphonic death metal, μπορώ να πω ότι τα πήγαν και αυτοί άψογα και κρίμα που δεν υπήρχαν περισσότεροι να τους παρακολουθήσουν. Έπαιξαν και μία πολύ ωραία διασκευή στο “Hail And Kill”, την οποία έφεραν στα μέτρα τους ώστε να ταιριάζει στον ήχο που έχουν, όπως πρέπει δηλαδή. Έχουν κυκλοφορήσει δύο albums και μια παραπάνω αναγνώριση μπορούν να την κερδίσουν.

GenusOrdinisDei01

Στη διάρκεια του soundcheck για την επόμενη μπάντα, ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται πολύ γρήγορα λες και τους έφερε κάποιο λεωφορείο όλους μαζί. Μέχρι να βγουν οι Bloodred Hourglass (ή BRHG), το μαγαζί ήταν σχεδόν γεμάτο. Οι Φινλανδοί που είναι και το πιο γνωστό όνομα από τα τρία support, είχαν την πιο εύκολη δουλειά, αλλά δε νομίζω ότι τα κατάφεραν. Αν και έχουν αρκετά χρόνια στη σκηνή καθώς και τρία full-lengts, δε νομίζω ότι ενθουσίασαν το κοινό. Τυπικό melodic death metal, το οποίο όμως κοίταζε προς τη σουηδική και όχι τη φινλανδική σκηνή, χωρίς μεγάλες συγκινήσεις. Είχαν κάποια ενδιαφέροντα σημεία, αλλά τα κομμάτια τους συνολικά δεν ξεχώρισαν.

BloodredHourglass01

Σε αυτό το σημείο να πω ότι ο κλιματισμός δε σταμάτησε να μας προσφέρει δροσιά, τα support σχήματα είχαν τέλειο ήχο και το πρόγραμμα τηρήθηκε κατά γράμμα. Η αναμονή μέχρι να βγουν οι Evergrey φάνηκε ατελείωτη, ο κόσμος είχε πυκνώσει ακόμα περισσότερο και εν μέσω αποθέωσης το “A Silent Arc” σήμανε την έναρξη. Ο ήχος βέβαια είχε κάποια προβλήματα, καθώς οι κιθάρες ήταν πιο χαμηλά στη μίξη, τα drums ψηλότερα και οι βομβαρδισμοί του Jonas Ekdahl προκαλούσαν μικρές σεισμικές δονήσεις. Ευτυχώς, έφτιαξε μετά από λίγο. Βέβαια, αυτό ήταν το λιγότερο καθώς η απόδοση του συγκροτήματος ήταν αψεγάδιαστη. Μια ανησυχία την είχα, καθώς ο Tom Englund ήταν άρρωστος (όπως μας είπε μετά και ο ίδιος), αλλά τραγουδούσε λες και δεν είχε κανένα απολύτως θέμα. Πραγματικά απίστευτος.

Evergrey001

Η συναυλία συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση και η μπάντα επέλεξε κομμάτια κυρίως από τα τρία τελευταία τους albums. Ο κόσμος όμως ήταν το ίδιο εκδηλωτικός σε όλα, δημιουργώντας μία φανταστική ατμόσφαιρα στα περισσότερα refrain, δείχνοντας έτσι πόσο έχει αγκαλιάσει τις πρόσφατες κυκλοφορίες. Η εμφάνισή τους είχε μόνο highlight, ο Tom είχε τρελά κέφια και συχνά αστειευόταν με τον κόσμο και με τους συμπαίκτες του.

Το καλύτερο μέρος βέβαια ήταν όταν έφυγαν από τη σκηνή για να γυρίσουν με το ΤΕΡΑΣΤΙΟ “The Grand Collapse” το οποίο προκάλεσε απανωτές ανατριχίλες. Το ίδιο και με το υπερ-κλασσικό “Recreation Day”, ενώ ακολούθησε ένα keyboard solo από τον Rikard Zander στο οποίο μετά από λίγο συνέβαλε ο παιχταράς Henrik Danhage, δημιουργώντας ένα υπέροχο Floyd-ικό αποτέλεσμα. Το κλείσιμο με τα “A Touch Of Blessing” και “King Of Errors” αποτελείωσε όλες τις φωνητικές αντοχές μας (καθώς και του Tom ο οποίος έκανε όση συντήρηση μπορούσε).

Evergrey005

Setlist: A Silent Arc, Weightless, Distance, Passing Through, The Fire, Leave It Behind Us, Black Undertow, My Allied Ocean, All I Have, The Grand Collapse, Recreation Day, A Touch Of Blessing, King Of Errors

Ένα φοβερό βράδυ το οποίο ξεκίνησε με δύο ωραία συγκροτήματα και απογειώθηκε με τους τεράστιους Evergrey, οι οποίοι κάθε φορά που μας επισκέπτονται φροντίζουν να μας δώσουν μία αξιομνημόνευτη βραδιά. Ελπίζω την επόμενη φορά να τους δούμε και σε κάποιο μεγαλύτερο χώρο με περισσότερους οπαδούς. Πραγματικά το αξίζουν.

Γιώργος Τερζάκης

Φωτογραφίες Χρήστος Κισατζεκιάν

Evergrey003

{galleryLiveReports/2019/Evergrey}{/gallery}