Οι Exarsis είναι από τις πλέον αξιόλογες και εργατικές thrash metal μπάντες της χώρας μας έχοντας καταφέρει να χτίσουν –αργά και σταθερά- ένα όνομα στην εγχώρια αγορά αλλά και να είναι απολύτως αναγνωρίσιμοι στην παγκόσμια σκηνή. Με αφορμή την επικείμενη, παρθενική εμφάνιση των Exarsis στην Κρήτη για το Chania Rock Festival, επικοινωνούμε με τον τραγουδιστή τους, το Νίκο Τραγάκη ο οποίος μεταφέρει το…Μήνυμα των Exarsis για όλους τους αναγνώστες του Rockpages.
Συνέντευξη: Σάκης Νίκας
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Έχει περάσει ένας χρόνος από την κυκλοφορία του “The Human Project”. Πόσο ικανοποιημένοι είσαστε από αυτό και πόσο διαφορετικό είναι σε σχέση με τις δύο πρώτες δουλειές σας; 
_x000D_
Nick J. Tragakis: Πράγματι, έχουν περάσει 13,5 μήνες από τη κυκλοφορία του “The Human Project”. Η δημιουργία του από κάθε άποψη ήταν δύσκολη. Το συγκρότημα άλλαξε κατά τα 3/5 του, συνεπώς το νέο line-up είχε ν’ αποδείξει πολλά, όπως κι ότι μπορεί να διαδεχθεί έναν δίσκο που συζητήθηκε, το “The Brutal State”. Πιστεύουμε πως το αποτέλεσμα μας δικαίωσε, το feedback ειδικά στο εξωτερικό ήταν εξαιρετικό (όχι ότι υπάρχει παράπονο για την Ελλάδα), κι αυτό φάνηκε τόσο στις πωλήσεις του CD, όσο και στις αντιδράσεις του κοινού στα live. Μουσικά και στιχουργικά, το “The Human Project” συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο προκάτοχός του, όμως φωνητικά πιστεύω πως άλλαξα κάποια πράγματα. Έβαλα περισσότερες trad metal και U.S. metal αναφορές, και κατ’ επέκταση άλλαξε και ο τρόπος σύνθεσης των φωνητικών γραμμών. Όμως, έστω και με μόλις 3 albums, οι Exarsis δεν έκαναν ποτέ ίδιες δουλειές, συνεπώς στο επόμενο μας βήμα οι ενδιαφερόμενοι θα συναντήσουν πάλι κάτι διαφορετικό.
_x000D_
Rockpages.gr: Σε τι στάδιο βρίσκονται οι προετοιμασίες για μία πιθανή νέα δισκογραφική δουλειά;
_x000D_
Nick J. Tragakis: Μέχρι πρότινος, τα περισσότερα τραγούδια του επόμενου μας album ήταν έτοιμα. Όμως, τον τελευταίο καιρό δουλεύω εκ νέου πάνω στους στίχους και στις φωνητικές μελωδίες, καθώς αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, πάντα στο πνεύμα που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής το συγκρότημα. Απλώς πιστεύουμε πως βρέθηκε τρόπος να διαδοθεί καλύτερα το Μήνυμά μας. Μουσικά είμαστε κατά… 98% έτοιμοι, σύντομα πάμε να πατήσουμε το κόκκινο κουμπί. Όχι του Κιμ Γιονγκ Ουν, αλλά του Rec. Δεν θα βιαστούμε, όμως, για τη κυκλοφορία. Το βλέπουμε για τα μέσα του 2017, αν υπάρχει ακόμα ανθρωπότητα.
_x000D_
Rockpages.gr: Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά στοιχεία των Exarsis είναι τα εξώφυλλα που θυμίζουν αντίστοιχες thrash δουλειές (π.χ. Evildead, Nuclear Assault, Toxik, κλπ). Είναι, τελικά, το «κλασικό» thrash εξώφυλλο ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικού πακέτου (πέρα από τη μουσική);
_x000D_
Nick J. Tragakis: Τα κλασικά εξώφυλλα των τριών αγαπημένων συγκροτημάτων που ανέφερες είναι φιλοτεχνημένα από τον Ed Repka, ο οποίος δημιούργησε σχολή. Βέβαια, αυτή η αισθητική αντικατοπτρίζει μόνο ένα μέρος της thrash σκηνής, ούτε καν ολόκληρης της αμερικάνικης. Εν πάσει περιπτώση, ένας από τους καλύτερους του μαθητές τα τελευταία 10 χρόνια είναι ο Andrei Bouzikov τον οποίο εμπιστευόμαστε από το προηγούμενο μας album και έχει αντιληφθεί πλήρως το αντιμασονικό concept της μπάντας. Σε βαθμό μάλιστα, να επανακυκλοφορούμε τώρα τελευταία το ντεμπούτο μας, “Under Destruction”, και να τον καλούμε να φτιάξει ένα νέο, δικό του εξώφυλλο, έτσι ώστε να ταιριάξει με τα υπόλοιπα δύο albums. Ναι, θεωρούμε πως οτιδήποτε έχει να κάνει με το οπτικό κομμάτι της μπάντας είναι σημαντικό, γιατί ζούμε σε εφήμερους καιρούς της ταχύτητας και της εικόνας και οφείλεις να δείξεις εκ πρώτης όψεως σε κάποιον που δεν σε γνωρίζει, τι πρόκειται να συναντήσει αν ασχοληθεί περαιτέρω. Στη προκειμένη περίπτωση, οld-school thrash metal που κριτικάρει τις παγκόσμιες θεωρίες συνομωσίας και τη νέα τάξη πραγμάτων.
_x000D_
Rockpages.gr: Τα τελευταία χρόνια υπάρχει στη χώρα μας μία… έξαρση του λεγόμενου old-school thrash αφού ολοένα και περισσότερα συγκροτήματα εμφανίζονται στο προσκήνιο. Πού νομίζεις ότι οφείλεται αυτό;
_x000D_
Nick J. Tragakis: Θεωρούμε πως πλέον αυτή η άνθιση αρχίζει και φθίνει. Το τελευταίο 12μηνο δεν έχει εμφανιστεί κάποιο νέο σχήμα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, κάποια μάλιστα μείωσαν ή διέκοψαν τη λειτουργία τους, ενώ και οι συναυλίες και οι κυκλοφορίες είναι λιγότερες. Αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, βέβαια, γιατί η χώρα εδώ και χρόνια παράγει ασταμάτητα ποιοτικότατο metal/hard rock σε όλες τις εκφάνσεις του ήχου, κι αυτό όποιος δεν το βλέπει και δεν το στηρίζει έμπρακτα, εθελοτυφλεί. Οι λόγοι που το thrash γνώρισε αυτή την άνοδο στην Ελλάδα είναι πολλοί. Είναι η τρομερή επιτυχία των Suicidal Angels στο εξωτερικό, είναι κινήσεις όπως το Thrashers United, η στήριξη πολλών ανθρώπων από διάφορα σημεία, η επιτυχημένη λειτουργία studios όπως τα D, Entasis και Made in Hell, oι πολλές μαζεμένες χρονικά κυκλοφορίες από ελληνικά thrash συγκροτήματα, ο κοινωνικοπολιτικός στίχος που σίγουρα συνδέθηκε με τους οικονομικά δύσκολους καιρούς, η παγκόσμια επιστροφή του black/thrash, όπως και η παράδοση της Ελλάδας με το thrash, με συγκροτήματα όπως οι Crucifier, Flames, Acetic Voice και Released Anger που κατά καιρούς κάνουν πράγματα μέχρι σήμερα. Απλώς πιστεύουμε μ’ επιχειρήματα πως όλο αυτό εδώ και μήνες έχει ατονίσει, και επιβιώνουν οι πιο δουλευταράδες και οι πιο υπομονετικοί. Αυτοί που είδαν φως και μπήκαν, αργά ή γρήγορα εξαφανίζονται.
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Πώς μπορεί το λεγόμενο “old-school thrash” να ξεφύγει από τη σκιά των μεγαθηρίων της δεκαετίας του ‘80 και να σταθεί ανεξάρτητο στη μουσική βιομηχανία;
_x000D_
Nick J. Tragakis: Moυσικά/συνθετικά μιλώντας, είναι κάτι πολύ δύσκολο, γιατί πολλοί σπουδαίοι εξελίχθηκαν και διαφοροποιήθηκαν ήδη από τα ‘80s, είτε μιλάμε για τους Megadeth και τους Metallica, είτε για τους Deathrow και τους Coroner. Eίναι ιδιαίτερα ευχάριστο που πολλές ελληνικές μπάντες προσπαθούν να μην κάνουν κάτι προβλέψιμο – δες τους Chronosphere, δες τους Nuclear Terror. Από την άλλη, πάντα θες κάτι πιο “by numbers”, κάτι πιο παραδοσιακό όπως οι Suicidal Angels και οι Endless Recovery, δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό το thrash! Πιστεύουμε πως ως Exarsis επιχειρούμε κάτι που πλέον δεν κάνουν οι σύχρονες thrash μπάντες, αλλά ήταν πιο σύνηθες παλιότερα. Επίσης, στο εξωτερικό λίγα σχήματα επιχειρούν κάτι το πραγματικά διαφορετικό στο thrash τους, όπως οι Vektor και οι Power Trip, σε μία εποχή που πολλές παλιές και νέες thrash μπάντες έχουν τον ίδιο τυποποιημένο ήχο και τις ξεχωρίζεις από τα φωνητικά, αν τις ξεχωρίζεις. Η διαφορά είναι ότι η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει τόσο πολύ πλέον, που η διάδοση των underground συγκροτημάτων είναι δυσκολότερη, ακόμα και στην internet εποχή. Oι μεγάλες metal εταιρίες ενδιαφέρονται περισσότερο για τη δοκιμασμένη φόρμουλα και όχι για τη καινοτομία στο thrash -είναι μία προέκταση της αποχαυνωτικής λογικής των κεφαλιών που κινούν τα παγκόσμια νήματα- κι ελπίζουμε ο ντόρος γύρω από το νέο αριστούργημα των Vektor ν’ αλλάξει κάτι σ’ αυτό, όσον αφορά το thrash που προωθείται σήμερα. Και μιλώντας γι’ αυτή τη μουσική, οι συνθήκες έχουν αλλάξει για τα μέλη των thrash συγκροτημάτων σε σύγκριση με αυτούς που δημιούργησαν και εδραίωσαν το thrash metal στα ‘80s. Δεν ζούμε απένταροι όλοι μαζί στο ίδιο δωμάτιο τρώγοντας από μία χαλασμένη τοστιέρα περιμένοντας πότε θα ξαναβγούμε σε περιοδεία και πότε θα δώσει η εταιρία κάποια προκαταβολή για τον επόμενο δίσκο. Εξακολουθούμε να μην έχουμε λεφτά, άντε να κάτσει καμιά δουλίτσα, αλλά οι ζωές μας είναι πολύ διαφορετικές, όπως και ο τρόπους που φτιάχνουμε δίσκους και μετά προωθούνται, κάτι που έχει επίπτωση σε μία τέτοια αντιδραστική μουσική. Βέβαια, εμείς έχουμε άλλα προβλήματα, όπως και δύο μεγάλα κοινά με τους παλιούς: την αβεβαιότητα για το μέλλον και τη καύλα για μουσική.
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Οι Exarsis έχουν ταλαιπωρηθεί από αρκετές αλλαγές στη σύνθεσή τους. Πόσο έχουν επηρεάσει την πορεία του group αυτές οι εξελίξεις;
_x000D_
Nick J. Tragakis: Όπως ανέφερα στη πρώτη ερώτηση, ήταν αλλαγές που κατά καιρούς άλλαζαν αρκετά πράγματα στον χαρακτήρα της μπάντας. Βέβαια, η μπάντα παρέμεινε στο ύφος της. Μακάρι να μην έφευγε ποτέ κανείς, αλλά οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και είναι σκληρό να επιβιώσεις σ’ ένα συγκρότημα που έχει συνεχώς υποχρεώσεις και δουλεύει σε εβδομαδιαία βάση. Σε κάποιες περιπτώσεις, αν δεν γινόντουσαν κάποιες αλλαγές, όπως το reboot του συγκροτήματος το καλοκαίρι του 2013, μπορεί να μην υπήρχαμε σήμερα. Κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να προχωρήσουμε κι αυτό απαιτεί πάσης φύσεως θυσίες, ακόμα και ριζικές αλλαγές. Αυτό, φυσικά, σημαίνει ότι έχουμε πολύ καλές σχέσεις με όλα τα πρώην μέλη των Εxarsis, δεν έχει να μας χωρίσει κάτι. Κι αν το δεις και διαφορετικά, δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο συγκρότημα με μακρά πορεία που δεν άλλαξε έστω ένα μέλος του, πέραν των ZZ Top.
_x000D_
Rockpages.gr: Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για μία ελληνική μπάντα να καταφέρει να πετύχει κάτι σε παγκόσμιο επίπεδο;
_x000D_
Nick J. Tragakis: Πλέον η ελληνική σκηνή έχει τη γνώση, την πληροφορία και κάποια εμπειρία, όμως μας λείπει ακόμα η νοοτροπία, συν τα οικονομικά προβλήματα που μας μαστίζουν. Βέβαια, οι ελληνικές metal μπάντες δισκογραφούν, περιοδεύουν και αναγνωρίζονται στο εξωτερικό περισσότερο από ποτέ, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στις πραγματικές δυνατότητες του υλικού που πλέον παράγουμε σαν metal σκηνή. Παρόλο που οι συνθηκές, ειδικά με τα νέα μέτρα, είναι πολύ δύσκολες, απαιτεί αφοσίωση σ’ αυτό που κάνεις για ν’ αναδειχθείς πρώτα εντός και μετά εκτός συνόρων. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Θέσε προτεραιότητες, δούλεψε καθημερινά πάνω στο μουσικό σου όργανο ή/και τη φωνή σου, βάλε τη μπάντα σου να προβάρει τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, μάζεψε λεφτά, επένδυσε λεφτά, παίξε live, πολλά live, πήγαινε στα live άλλων, βοήθησε έμπρακτα τις άλλες μπάντες, κάνε αργά και σταθερά βήματα με χαμηλό προφίλ και χωρίς τσαπατσουλιές και ροκσταριλίκια. Πίστεψε στον εαυτό σου. Οι Rotting Christ, oι Suicidal Angels, οι Septicflesh, ο Gus G ξεκίνησαν με ίσως χειρότερες συνθήκες από εσένα, σε πρωτόγονες εποχές για το ελληνικό metal, και κοίτα πού έφτασαν…
_x000D_
Rockpages.gr: Ανοίγετε την τελευταία μέρα του Chania Rock Festival. Πόση ώρα θα παίξετε και πόσο διαφορετικό είναι, αλήθεια, το συναίσθημα τού να παίζεις σε μία μεγάλη σκηνή ενός festival σε σχέση με ένα πιο «άμεσο» club show;
_x000D_
Nick J. Tragakis: Αρχικά, να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας προς τα παιδιά του Chania Rock Festival για τη προσπάθειά τους όλα αυτά τα χρόνια, και τη πρόσκλησή τους να παίξουμε μ’ ένα θρυλικό όνομα του χώρου μας, τους Kreator. Κυριακή 17 Ιουλίου, λοιπόν. Είναι το παρθενικό μας live στη Κρήτη και το μοναδικό μας κανονισμένο μέχρι στιγμής. Αν δεν κάνω λάθος, θα παίξουμε γύρω στα 45 λεπτά και θα παρουσιάσουμε κομμάτια από τα δύο τελευταία μας albums. Κοίταξε, έχουμε συνηθίσει στα club shows που είναι το setting που ταιριάζει περισσότερο στο thrash που έχει underground φύση και η επαφή με τον κόσμο είναι πιο άμεση. Όμως, το συναίσθημα της μεγάλης σκηνής είναι κάτι το μαγικό. Παίξαμε πέρυσι στο Rockwave με Judas Priest και Rotting Christ και ήταν μία μοναδική εμπειρία. Εκεί έχουμε την ευκαιρία να κοινωνήσουμε το Μήνυμά μας σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων, αλλά είναι και μία πρόκληση για τα μεγαλύτερα mosh pit και wall of death που μπορούμε να δημιουργήσουμε. Είναι και μία πρόκληση για τα ίδια τα μέλη της μπάντας, να μην τους «καταπιεί» η μεγάλη σκηνή, ν’ αποδείξουν ότι μπορούν να αποδώσουν σε κάτι μεγαλύτερο και να κάνουν το επόμενο βήμα. Και στις δύο περιπτώσεις, όταν βλέπεις κόσμο που δεν γνωρίζεις να ξέρει τους στίχους σου και ν’ αντιδράει με το τρόπο του στη δουλειά σου, είναι η «τροφή» κάθε μουσικού από τότε που υπάρχει μουσική.
_x000D_
Rockpages.gr: Ποιο θα ήταν για σένα το ιδανικό line-up ενός Thrash Metal Festival;
_x000D_
Nick J. Tragakis: Σάκη, είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να πω, που θα χρειαζόταν κάτι σαν εκείνα τα πολυήμερα festivals που έκανε η Μολών Λαβέ στο Ρόδον πριν πολλά, πολλά χρόνια. Ονειρεύομαι ένα αχανές festival όπου όλες οι thrash μπάντες της χώρας θα είναι ενωμένες και μακριά από παιδιάστικες κόντρες, να τα δίνουν όλα δίπλα σε αγαπημένες του εξωτερικού. Θέλω να δω στην Ελλάδα Toxik, Dark Angel, Midnight, Demolition Hammer, Watchtower, Toxic Holocaust, πολλά, πάρα πολλά… Όσο υπάρχει ενδιαφέρον και πάθος από συγκροτήματα, promoters και fans θα βλέπουμε πράγματα, όπως πρόσφατα τους Havok και πολύ σύντομα τους σπουδαίους Vektor!
_x000D_
Rockpages.gr: 7 χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι Exarsis ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Τρία albums και αρκετές συναυλίες/περιοδείες μετά, είσαστε ικανοποιημένοι από αυτά που έχετε πετύχει; Θα αλλάζατε κάτι;
_x000D_
Nick J. Tragakis: Θ΄αλλάζαμε κάποιες λάθος κινήσεις, οι οποίες όμως τη δεδομένη στιγμή που έγιναν φάνταζαν απολύτως λογικές! Μόνο έτσι μαθαίνεις από τα λάθη σου και βγαίνεις πιο δυνατός. Όμως, ποντάραμε πολλά, με πολύ κόπο και μεράκι, στα δύο ευρωπαϊκά tours που κάναμε το 2014 και το 2016 όπου είναι στα highlights της μέχρι στιγμής πορείας μας – δίπλα στο περσινό Rockwave, φυσικά. Είμαστε ικανοποιημένοι με ό,τι έχουμε κάνει, αλλά αυτό ακόμα δεν είναι τίποτα. Δεν υπάρχουν όρια για κανέναν, κι εμείς θέλουμε να προχωρήσουμε παρά τις αντίξοες συνθήκες. Έχουμε να μεταφέρουμε ένα Μήνυμα αφύπνισης για τη παγκόσμια καταστροφή που συμβαίνει γύρω μας καθημερινά και δεν υπάρχει λόγος σιωπής από πλευράς μας. Ευχαριστούμε για τη κουβέντα, τα λέμε επί κρητικού εδάφους.
_x000D_
