«Είναι ένας γρίφος με περιτύλιγμα μυστηρίου, μέσα σ’ ένα αίνιγμα», είπε ο Noμπελίστας Βρετανός Πρωθυπουργός, Winston Churchill, αναφορικά με τις προθέσεις της Ρωσίας, το μακρινό 1939. 

«Enigma» τιτλοφορείται και το νέο studio album της πολυεθνικής μπάντας, με ελληνικό πρόσημο, των Fallen Arise, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες από τη ROAR! Rock of Angels Records. Η λύση, πάντως, του δισκογραφικού «αινίγματος» των Fallen Arise περιλαμβάνει και… μυστήριο δέκα συνθέσεων, σηματοδοτώντας την αλλαγή στην κατεύθυνση της μπάντας στη νέα δεκαετία της ύπαρξής της.

Με έτος ίδρυσης το 2009 και δύο official προηγούμενες κυκλοφορίες (2013, Εthereal, E.P & 2015, Adeline), oι symphonic metallers Fallen Arise επανέρχονται «Reborn», με αλλαγές στη σύνθεσή τους, πολύτιμες εμπειρίες εξωτερικού και υψηλότερα standards επαγγελματισμού, δημιουργίας και απόδοσης.

Highlights: η επιβλητική ορχηστρική έναρξη, τα catchy pop refrains του πρώτου single
«Reborn» και του ομώνυμου δεύτερου single, «Enigma»,  η «πρώτη φορά» στα φωνητικά του διδύμου, της Αγγλίδας Fiona Creaby και του Έλληνα Βλάση Κατσαούνη, ο συγκερασμός rock/metal και gothic στοιχείων, τα power heavy ψήγματα στο «Without Disguise», η ισόρροπα κατανεμημένη pop αισθητική, που καταδεικνύει τη νέα μουσική ρότα του συγκροτήματος, οι μελαγχολικές πινελιές του «Forsaken», η αρμονία, η συνοχή και η ποικιλομορφία των συνθέσεων, η σύζευξη καθαρών και brutal φωνητικών, οι κιθαριστικές γραμμές, οι ευφάνταστοι, στην πλειονότητά τους και γεμάτοι συμβολισμούς και πολλαπλές αναγνώσεις, στίχοι, με ισχυρές δόσεις «story telling», η μεστή ακουστικότητα του «Horizon», η ευθύτητα, η αμεσότητα και η απλότητα στην «τρικυμία» ενός καθ’ όλα απαιτητικού μουσικού ιδιώματος παγκόσμια, τα ονειρικά φωνητικά της (ε)ξωτικής frontwoman, το εθιστικό refrain στο «Forever Winter», τα επικά σημεία, η διάχυτη θεατρικότητα, το dynamic solo στην κιθάρα στο «Released», με το υπέροχο tempo στο refrain, τα διάσπαρτα αναγεννησιακά/μεσαιωνικά στοιχεία, η ακουστικότητα και η ηρεμία της θάλασσας («Horizon»), που διαταράσσεται από την καταιγίδα… for a moment or for a lifetime («The Storm Inside»), τα ονειρικά, σε σημεία keyboards, τα καταιγιστικά drums στο «Embers», η «radio friendly» προσέγγιση των κομματιών, το συνολικά άρτιο artwork και η απουσία fillers

MVP: όλος ο δίσκος, με μικρά και μεγάλια διαμάντια, συνιστά μια κυκλοφορία, που, στην κατηγορία του, θέτει υποψηφιότητα για τα «best of» της χρονιάς της… καραντίνας, σε παγκόσμιο επίπεδο, αποτελώντας αναμφίβολα, την πιο ποιοτική και αξιομνημόνευτη δισκογραφική καταγραφή της μουσικής διαδρομής των Fallen Arise.

Στο ύψος του: όλα τα μέλη του συγκροτήματος επιδεικνύουν μουσικές αρετές άξιες αναφοράς, ειδική μνεία, όμως, χρειάζεται να γίνει για την αιθέρια φωνή της Βρετανίδας singer, Fiona Creaby (σ.σ. ακόμα στροβιλίζει στο μυαλό μου o παραλληλισμός της με την αντίστοιχη της Loreena McKennitt, «speaking» by Martha Giannakidou) και την performance on stage που απαιτείται, για να σταθεί επάξια στον ανταγωνισμό

Melody: οι αιθέριες και μυστηριακές συνθέσεις, με ατμοσφαιρικότητα και περίσσεια μελωδία, σε συνδυασμό με τους μαγευτικούς, παραμυθένιους και ταξιδιάρικους ήχους κατευθείαν από τον Βορρά, αναδεικνύουν το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό -απόρροια του συνθετικού ταλέντου των Fallen Arise-, στοιχείο στο οποίο οφείλουν, πάντως, να επενδύσουν ακόμη περισσότερο μελλοντικά

Emotion: τα συναισθήματα πηγάζουν αβίαστα, χωρίς μελοδραματισμούς, με έντονες συγκινησιακά και οριακά φορτισμένες στιγμές να σε παρασύρουν και να σε ταξιδεύουν, με μουσικές και στίχους, χωρίς να το καταλάβεις

Pulse: δεν είναι αμελητέος ο ρυθμός και η ένταση, πάντα, όμως, κρατούν το μέτρο, μ’ ελάχιστες εξαιρέσεις, χωρίς αυτό να στερεί τίποτα από τη συνολική μουσική απόλαυση

Lyrics to remember:  Run into the night/Turn from the lies/Feel our plight/Calling you back home/And there you can finally/Be as one/As we stand/And fight this war («Εnigma»)

Forever winter/And the sun never shines/Searching for something/I should never find («Forever Winter»)

Yellow card: στον «αντιμεταλλικό» ιό, που ενδεχόμενα δε θα επιτρέψει στους Fallen Arise να «εκμεταλλευτούν» τη μουσική δισκογραφική τους επάνοδο, με τη συμμετοχή τους σε συναυλίες και φεστιβάλ του καλοκαιριού

More things to do: η live, εντός κι εκτός εγχώριων τειχών, αποτύπωση της ατμοσφαιρικότητας και των μελωδικών ηχοχρωμάτων του συγκροτήματος, είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο, πολλές φορές, να μετουσιωθεί στην πράξη σε μια συναυλία, γεγονός που ανεβάζει τον βαθμό δυσκολίας για την επίτευξη του συγκεκριμένου εγχειρήματος και συνιστά ένα enigma-στοίχημα, που τα μέλη της μπάντας έχουν υποχρέωση, πλέον, να βάλουν πρώτα με τον εαυτό τους και στη συνέχεια με τους ακροατές τους

Extra bonus tips: Η μίξη του δίσκου έγινε από τον John Macris στα Hell’s Kitchen Recording Studio στην Αθήνα, ενώ το mastering έγινε από τον Tony Lindgren στα Fascination Street Studios (Örebro, Sweden). O Patrick Ullaeus ανέλαβε τη φωτογράφηση, ενώ το καταπληκτικό artwork ανήκει στον Paul Culley.