Τη βραδιά άνοιξαν οι Ιταλοί Methodica, και δεν ξέρω αν φταίει η επίδειξη δύναμης που ακολούθησε ή η «χλιαρή» σκηνική τους παρουσία, αλλά μεγάλο μέρος της εμφάνισής τους το έχω ήδη ξεχάσει. Συμπαθητικά τραγούδια, αλλά κάτι έλειπε.
Από την εμφάνιση των Fates Warning πάλι, δεν έλειψε τίποτα. Και τι να λείψει όταν οι άνθρωποι έπαιξαν 2,5 ώρες, με πολλά κομμάτια να αποδίδονται «κολλητά», κανένα solo για «ανάσες», και, αν εξαιρέσεις τον λογικά κουρασμένο προς το τέλος Ray Alder (συνολικά εξαιρετικός), οι υπόλοιποι σου έδιναν την εντύπωση ότι έπαιζαν άκοπα άλλο τόσο: Εξωγήινος Jarzombek, απολαυστικοί Matheos και Vera, κάθε φορά και καλύτερος ο Michael Abdow.
Απίστευτη απόδοση απ’ όλους και ένας ήχος που, τουλάχιστον στο σημείο που ήμουν εγώ, ανά σημεία ήταν… «too good to be true». Ζήσαμε στην ουσία μια ρετροσπεκτίβα της δισκογραφίας των Fates (με τον Ray εννοείται), με τα classics, με κάποιες εκπλήξεις («Wish», «Falling»), αλλά και λίγο – πολύ όλα τα «έπη» της σύγχρονης εποχής: «Χώρεσαν» τα «Still Remains», «And Yet It Moves» και «The Light and Shade of Things» στο ίδιο setlist!
Ήταν μεγάλο προνόμιο αυτή η βραδιά. Είμαι βέβαιος πως το live album που θα προκύψει θα είναι εξίσου εξαιρετικό.
Ρωμανός Τερζής
φωτο: Χρήστος Κισατζεκιάν
Setlist: From the Rooftops, Life in Still Water, One, A Pleasant Shade of Gray Part III, Pale Fire, Seven Stars, SOS, Pieces of Me, Firefly, The Light and Shade of Things, Wish, Another Perfect Day, The Ivory Gate of Dreams: IV. Quietus, And Yet It Moves, Nothing Left to Say, The Ivory Gate of Dreams: VII. Acquiescence, Still Remains, The Eleventh Hour, Point of View
Encore: Falling, A Pleasant Shade of Gray Part IX, Through Different Eyes, Monument, Eye to Eye
{galleryLiveReports/2018/FatesWarning}{/gallery}
