Διπλή επιστροφή για τους Firewind, αφού εκτός του ότι κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμπουμ μετά από πέντε χρόνια ξαναγυρίζουν στο γνώριμο στυλ τους μετά την παρένθεση, όπως αποδεικνύεται, του “Few Against Many” και με νέο τραγουδιστή, τον Henning Basse. Ο Gus G μιλάει στο Rockpages.gr και αναλύει την επιλογή του Basse, την επιστροφή στον ήχο της μπάντας, το Ελληνικό concept του “Immortals”, την πρώτη συμμετοχή εξωτερικού συνεργάτη σε άλμπουμ των Firewind και άλλα. Δεσμεύεται επίσης ότι το συγκρότημα θα εμφανιστεί στην πατρίδα του… Αναμένουμε! Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Βλέπω μια επιστροφή στο κλασικό Firewind ύφος…
Gus G: Ναι!
Rockpages.gr: Γυρίζουμε πίσω πριν από το “Few Against Many”. Αυτό είναι κάτι που το κάνατε συνειδητά, ή έτσι προκύπτει για τους Firewind με το νέο τους τραγουδιστή;
Gus G: Όχι, για μένα ήταν μια συνειδητή απόφαση. Θεωρώ ότι πλέον έχοντας βγάλει και δυο σόλο άλμπουμ και πηγαίνοντας σε αυτό το δρόμο πλέον, κάνοντας και μια σόλο πορεία, στο μυαλό μου είναι λίγο πιο ξεκάθαρα τα πράγματα για το πώς πρέπει να ηχούν οι Firewind και πως πρέπει να είναι. Οπότε, ξέρω και ακριβώς τι θέλουν οι οπαδοί… για να πω την αλήθεια δεν ήταν ένα άλμπουμ το οποίο το έκανα και με το οποίο θα ευχαριστούσα τις δικές μου μουσικές ανησυχίες. Πιο πολύ ήταν ένα άλμπουμ που ήθελα να κάνω για τους οπαδούς. Γιατί, κακά τα ψέματα αυτοί οι άνθρωποι μας στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια και είναι αυτό που λέμε ότι παίζεις μουσική για σένα, αλλά μετά από ένα σημείο όταν είσαι μια μπάντα σαν κι εμάς που υπάρχουμε εδώ και 15 χρόνια και έχουμε κάνει 7 άλμπουμ και έχουμε ένα στυλ και έναν ήχο δικό μας πρέπει να σκεφτείς και λίγο παραπέρα από τα δικά σου τα «θέλω».
Rockpages.gr: Ο καινούριος τραγουδιστής, o Henning, μπορεί να ακολουθήσει μια πιο μελωδική κατεύθυνση; Γιατί είναι πιο γρέζος και επιθετικός θα έλεγα…
Gus G: Εντάξει… ο άνθρωπος έχει μελωδία άπλετη. Μπορεί να τραγουδήσει μελωδικά… και το αποδεικνύει και μέσα στο άλμπουμ. Και μπαλάντες μπορεί να τραγουδήσει με πολύ συναίσθημα, μπορεί να γίνει και πιο σκληρός, ίσως θυμίσει σε κάποιους και τον πρώτο μας τραγουδιστή, τον Stephan Frederick. Γενικά, οι Firewind είχαν πάντα μεσαίες φωνές, δεν είχαμε ποτέ τις ψηλές… ξέρεις σαν το Ιταλικό power metal… και ο Apollo ήταν μεσαία, χοντρή φωνή με γρέζι. Το ίδιο και ο Henning αν και με πιο πολύ γρέζι, αλλά μπορεί να βγάλει και πολύ καλά καθαρά φωνητικά. Αλλά, το εύρος του φωνητικού γούστου του δικού μου για τη μπάντα κινούνταν στις μεσαίες φωνές και σε ψηλές…
Rockpages.gr: Θα στο έλεγα για τον Stephan ότι θυμίζει τα πρώτα άλμπουμ στα φωνητικά…
Gus G: Ναι, και αυτό ήταν λίγο ως πολύ το στυλ των Firewind. Βέβαια, ο κάθε άνθρωπος που πέρασε από τη μπάντα είχε το δικό του στυλ και χροιά, αλλά αυτού του είδους τις φωνές είχαμε πάντα.
Rockpages.gr: Οπότε, τελικά ποια θα έλεγες ότι ήταν τα κριτήριά σου για να επιλέξεις τον Henning σαν τραγουδιστή των Firewind;
Gus G: Είχε πολύ όμορφα μάτια βασικά και δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να τον κοιτάμε όλοι μας… κολλήσαμε! (γέλια) Ήταν πολύ όμορφος για Γερμανός! Κοίταξε, ο Henning είναι φίλος μας 10 χρόνια. Μας βοήθησε σε μια πολύ δύσκολη φάση στην καριέρα μας το 2007, όταν κάναμε το “Allegiance”. Αυτός είχε βγάλει το μεγαλύτερο μέρος της περιοδείας τότε… πέρα από αυτό το ότι τον ξέρουμε, ότι έχουμε ταξιδέψει και έχουμε μοιραστεί μαζί του το λεωφορείο – που είναι πολύ σημαντικό για μένα- είναι πάρα πολύ καλός performer, τραγουδάει απίστευτα πάνω στη σκηνή, είναι πολύ καλός frontman. Οι fans μας τον αγαπούσαν. Όταν είχε περιοδεύσει μαζί μας πριν από δέκα χρόνια είχε πάρει πολύ καλό feedback και πολύ καλές κριτικές. Νοιώθουμε άνετα να συνεχίσουμε με έναν τέτοιο άνθρωπο, παρά να πάρουμε έναν ξένο που δεν τον γνωρίζουμε και δεν ξέρουμε πως θα εξελιχτεί η όλη κατάσταση. Επίσης, όταν βρεθήκαμε με τον Henning μετά από τόσα χρόνια κι αυτός έψαχνε μπάντα κι εμείς τραγουδιστή…
Rockpages.gr: Τον είδαμε και το καλοκαίρι με τους Scorpions, αλλά ήταν πολύ λίγο αυτή η εμφάνιση, θα ήθελα περισσότερο…
Gus G: Ε, εντάξει ρε φίλε συναυλία των Scorpions ήταν (γέλια)… αλλά, καλό είναι αυτό που λες γιατί πρέπει πάντα να αφήνεις το κοινό να θέλει περισσότερο!
Rockpages.gr: Αυτό είναι σίγουρα μια μεγάλη αλήθεια και ευκαιρία να σου κάνω και μια ερώτηση που θα στην έκανα ούτως ή άλλως αργότερα, όσον αφορά για τις εμφανίσεις σας στην Ελλάδα. Να περιμένουμε κάτι τέτοιο έτσι;
Gus G: Ε, βέβαια, δεν πιστεύω ότι θα γινόταν κι αλλιώς… τα τρία πέμπτα στους Firewond είμαστε πλέον Έλληνες, άσχετα αν κάποιοι θέλουν να μας λένε ότι είμαστε ξένη μπάντα. Δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλουμε δίσκο και να μην παίξουμε στην χώρα μας. Και θέλουμε να παίξουμε όχι μόνο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και στην περιφέρεια.
Rockpages.gr: Τώρα με αυτά που μου λες μου βγάζεις ερωτήσεις, γιατί αυτό που λες ότι σας λένε ξένη μπάντα και όχι ελληνική, αυτό δυστυχώς καμιά φορά είναι κομπλιμέντο…
Gus G: Ε, εντάξει ο καθένας τα λέει όπως τον βολεύουν. «Ε καλά, τώρα εσείς δεν είστε ελληνική μπάντα»… γιατί δηλαδή ρε παιδιάI’d, τι είμαστε; Δηλαδή, είσαι πολύ καλός για να είσαι παρακατιανός… δηλαδή, πως το εννοούν αυτό; Δεν είμαστε αρκετά καλοί, ή είμαστε πολύ καλοί για Έλληνες. Αλλά, πολλές φορές αυτά παρουσιάζονται από τον καθένα όπως τον βολεύει. Εμείς είμαστε και ελληνική και international μπάντα. Είμαστε και από τα δυο, γιατί οι τρεις είναι Έλληνες και οι δυο είναι ξένοι. Αλλά, εγώ δεν έκρινα ποτέ κάποιον με το διαβατήριο του. Δεν τον έκρινα έτσι… είναι καλός για Γερμανός, ή είναι πολύ καλός για Έλληνας… προχθές είχαμε μια τέτοια συζήτηση… είναι πολύ καλός αυτός ο ντράμερ λέει για Έλληνας… Ναι, αλλά ξέρεις τι; Αν βάλεις αγγλικό στίχο θα ανταγωνιστείς όλες τις μπάντες του κόσμου τι να κάνουμε; Δηλαδή, μπορείς να κρυφτείς από κάποιον όταν θα πει η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου «τα παιδιά είναι πολύ καλά για τη γειτονιά». Εμένα πάντα με ενδιέφερε να είμαστε από τους καλύτερους στον κόσμο, όχι να είμαστε από τους καλύτερους στη Θεσσαλονίκη. Αυτός ήταν ο σκοπός μου για τα δικά μου τα στάνταρντς, όχι τα στάνταρντς του κόσμου…
Rockpages.gr: Μήπως με το concept του Λεωνίδα, των Θερμοπυλών και της Σαλαμίνας και οι δυο ξένοι γίνονται λίγο πιο Έλληνες;
Gus G: Ναι…Ναι! Τα παιδιά και οι δυο… ο Joe ειδικά ξέρει και αρκετά Ελληνικά… είναι ήδη και 5-6 χρόνια στην μπάντα… μας ξέρουν όλα τα χούγια μας σαν λαό, έχουν περάσει πολύ χρόνο εδώ γιατί βρισκόμαστε για πρόβες, για ηχογραφήσεις, για διάφορα. Αγαπάνε πάρα πολύ την Ελλάδα, ξέρουν και πόσο ιδιαίτερη είναι η χώρα για τους οπαδούς μας εδώ πέρα, γνωρίζουν ακριβώς ποια είναι η επιτυχία της μπάντας στην Ελλάδα και ποιο είναι το level της και εγώ θα έλεγα ότι τους νοιώθουμε σαν Έλληνες. Με τον Joe καμία φορά άμα θέλουμε να πούμε και καμιά μαλακία ξέρουμε ότι καταλαβαίνει αυτά που λέμε! (γέλια)…
Rockpages.gr: Και πως καταλήξατε στο να κάνετε τώρα αυτό το συγκεκριμένο concept με το Λεωνίδα, τις Θερμοπύλες, τη Σαλαμίνα κλπ;
Gus G: Είναι μια ιδέα που την έχουμε πολλά χρόνια στο κεφάλι μας, αλλά χρειάζεται το κατάλληλο timing για τέτοια πράγματα, δεν είναι εύκολο να κάνεις ένα concept άλμπουμ ανά πάσα στιγμή. Ήταν κάτι το οποίο ήταν διαφορετικό για μας, κάτι που δεν έχει ξανακάνει αυτή η μπάντα και ήταν μια πρόκληση από αυτή την άποψη. Τώρα, γιατί διαλέξαμε συγκεκριμένα αυτές τις μάχες; Για διάφορους λόγους… η μάχη των Θερμοπυλών είναι από τις πιο ηρωικές όχι μόνο για εμάς τους Έλληνες, αλλά και για όλο τον κόσμο, θεωρείται αυτό από τους ιστορικούς, αλλά και από ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Και ήταν και η μάχη των Θερμοπυλών και της Σαλαμίνας από τις πιο σημαντικές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν επίσης μια περίοδος της Ελλάδας, η οποία ένωσε τα ελληνικά βασίλεια στον πόλεμο ενάντια στους Πέρσες, οπότε ήταν το ξεκίνημα μιας νέας ενωμένη Ελλάδας αν θέλεις. Μας αρέσει η ιστορία, μας αρέσει και η ταινία “300” εννοείται, που είναι και σε πιο comic version… και πιστεύουμε ότι μια τέτοια ιστορία, παρόλο που μπορεί να είναι κλισέ, έχει άλλη σημασία αν την ακούσεις από Έλληνες και άλλη από Αμερικανούς. Και σίγουρα είναι μια ιστορία που με ένα heavy metal ακουστικό υπόβαθρο είναι το τέλειο soundtrack.
Rockpages.gr: Απλά, εγώ ρωτάω τόσο εσύ, όσο και οι περισσότεροι από εσάς σαν Έλληνες, θέλετε να περάσετε κάποιο μήνυμα με αυτό το concept; Διότι και αυτή η ιστορία από μόνη της έχει πολλά μηνύματα πάντα, όχι μόνο τώρα…
Gus G: Κοίτα, ο καθένας βγάζει τα δικά του μηνύματα μέσα από όλα αυτά. Δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα. Εμείς θεωρούμε και τους εαυτούς μας λίγο σαν πρεσβευτές της Ελλάδας όλα αυτά τα χρόνια… εδώ και 15 χρόνια… στον καλλιτεχνικό χώρο πάντα, δεν είμαστε ούτε πολιτικοί, ούτε τίποτα… ταξιδεύουμε στο εξωτερικό παίζουμε… οπότε, θεωρήσαμε καλό κάποια στιγμή να κάνουμε ένα άλμπουμ που να έχει ελληνική σφραγίδα και στο concept, όχι μόνο να λέμε ότι είμαστε ελληνική μπάντα, αλλά να μιλήσουμε και για την ιστορία μας. Είμαστε περήφανοι για αυτό, γιατί όχι; Εδώ πηγαίνουμε σε όλες τις χώρες και παθαίνουν όλοι πλάκα όταν τους λέμε ότι είμαστε από την Ελλάδα. Ξέρουν την ιστορία μας κάποιοι καλύτερα και από εμάς τους ίδιους και ντρεπόμαστε (γέλια). Οπότε, υπάρχουν πολλά μηνύματα… σίγουρα, η γενναία μάχη των Θερμοπυλών όπου 300 γενναίοι Σπαρτιάτες πολέμησαν την αμέτρητη στρατιά του Ξέρξη που ήταν εκατοντάδες χιλιάδες… όλα αυτά έχουνε και συμβολικό χαρακτήρα… όλα αυτά τα μηνύματα που νομίζεις υπάρχουν εκεί μέσα… βέβαια!
Rockpages.gr: Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να προσαρμόσεις ένα τέτοιο concept στη δική σας μουσική και γενικά σε ένα μουσικό έργο;
Gus G: Δεν είναι κάτι εύκολο. Για μένα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία, απλά έτυχε να έχω ως βάση τρία τραγούδια τα οποία είχα κάνει το 2009 με τον Denis Ward σε ένα project που πήγαμε να ξεκινήσουμε με ανάλογο χαρακτήρα, ήταν για ελληνικές μάχες της αρχαιότητας, για τον Μέγα Αλέξανδρο και όλα αυτά, αλλά δεν το τελειώσαμε ποτέ, γιατί το 2009 εγώ μπήκα στον Ozzy, αυτός είχε τους Unisonic, η ζωή μου άλλαξε πάρα πολύ και αυτό το project μπήκε στον πάγο. Αλλά αυτά τα τρία τραγούδια είχαν αυτόν τον επικό χαρακτήρα, γιατί είχα γράψει με τέτοιο γνώμονα, είχα αυτόν τον ήχο στο κεφάλι μου και ξαναεπισκέφτηκα αυτές τις ιδέες και όταν τις άκουσα ξανά πέρσι συνειδητοποίησα ότι είχαν και τη σφραγίδα των Firewind επάνω, τον ήχο των Firewind, αλλά είχαν πιο επικό χαρακτήρα. Τα τραγούδια αυτά ήταν το “Ode To Leonidas”, το “Warriors And Saints” και το “Wars Of Ages”. Τέλοσπαντων, ξαναμιλήσαμε με τον Denis είπαμε να τελειώσουμε τα τραγούδια και εγώ ξεκίνησα με τη μουσική. Πάντα με τη μουσική ξεκινάω… απλά ο Denis με βοήθησε γιατί οι στίχοι δεν είναι το φόρτε μου, οπότε χρειαζόμουν κάποιον που να μπορεί να τα γράψει αυτά… να τα βάλει όλα αυτά σε στίχους και να γίνουν τραγούδια…
Rockpages.gr: Αυτή είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείτε κάποιον… ας πούμε «εξωτερικό» συνεργάτη για ένα άλμπουμ.
Gus G: Πάντα είχαμε κάποιον από εδώ κι από εκεί… αλλά, σε μεμονωμένα τραγούδια. Αλλά, έτσι για να γίνει ένα ολόκληρο άλμπουμ, όχι αυτή είναι η πρώτη φορά.
Rockpages.gr: Και από ότι βλέπω ο Denis ανέλαβε και τη μίξη και το mastering, οπότε είχε κι άλλο ρόλο…
Gus G: Η όλη ιδέα ξεκίνησε απλά από το να γράψουμε μαζί τα τραγούδια. Αλλά, επειδή ο άνθρωπος είναι πολυτάλαντος και έχει και δικό του στούντιο και είναι πολύ καλός ηχολήπτης και μιξάρει… στο τέλος είπα «γιατί δεν το τελειώνεις όλο το project εσύ, αφού το επιβλέπεις, μαζί το γράψαμε… γιατί δεν το τελειώνεις κιόλας; Από το να πηγαίνουμε σε άλλον… καταλαβαίνεις τον χαρακτήρα του άλμπουμ πολύ καλύτερα από όλους, έχεις γράψει το 50% του δίσκου μαζί μου… δηλαδή, πώς να σου πω; Μας φάνηκε απόλυτα φυσιολογικό.
Rockpages.gr: Το “Wars Of Ages” που ανέφερες μετά από τα πιο βαρβάτα highlights του άλμπουμ που για μένα είναι το “Hands Of Time” και το “Ode To Leonidas” μου αρέσει πάρα πολύ. Έχεις να μας πεις κάτι περισσότερο για αυτό;
Gus G: Είχα την αρχική ιδέα για αυτό το τραγούδι και το έστειλα στον Κατσιώνη και του το έστειλα και του είπα «βάλε τα δικά σου, βάλε ότι θες μέσα». Του είχα στείλει τα βασικά riffs και έκανε κι αυτός τα δικά του πάνω και μου το έστειλε πίσω. Κι εγώ πιστεύω ότι και αυτό το κομμάτι βγήκε πολύ special. Έχει έναν hard rock χαρακτήρα, αλλά πάλι έχει πολύ το επικό μέσα, πολύ πιασάρικη μελωδία. Αυτό το τραγούδι είναι για τη Σαλαμίνα, για τη μάχη…
Rockpages.gr: Άλλο ένα που ξεχωρίζω είναι το “Lady Of 1.000 Sorrows”…
Gus G: Ναι, είναι η μπαλάντα του δίσκου και δεν είσαι ο μόνος. Πολλοί μου έχουν πει για αυτό και δημοσιογράφοι και σε reviews που διαβάζω… σκεφτόμαστε να το κάνουμε τέταρτο single κάποια στιγμή… με βίντεο, υπάρχει αυτή η συζήτηση. Θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες μπαλάντες που έχουμε κάνει και στιχουργικά είναι η στιγμή που ο Λεωνίδας επισκέπτεται το μαντείο των Δελφών και ζητάει την συμβουλή της για το τι πρέπει να κάνει.
Rockpages.gr: Υπάρχει περίπτωση να γίνει το βίντεο σε ελληνικό έδαφος; Στη Σαλαμίνα ας πούμε για να ολοκληρωθεί το ελληνικό concept;
Gus G: Να σου πω την αλήθεια είναι λίγο δύσκολο, δεν ξέρω ακόμα τι θα είναι αυτό το βίντεο…
Rockpages.gr: Για το “Ode To Le
onidas” το βίντεο ήταν πάρα πολύ εντυπωσιακό, θύμισε και την ταινία, φαντάζομαι επίτηδες…
Gus G: Ε ναι, φυσικά, αλλά δεν μπορούσαμε να το κάνουμε έτσι, δεν είχαμε ούτε το budget ούτε τίποτα, αλλά και πάλι έπεσε φοβερή δουλειά. Είναι όλο το βίντεο σε green box και έγινε φοβερή δουλειά με τους ηθοποιούς με κοστούμια… και ο σκηνοθέτης που το έκανε έβαλε και το δικό του στυλ μέσα…
Rockpages.gr: Και θα μπορούσε να βγει και κάτι πολύ κιτς, ή κάτι κακό…
Gus G: Ναι, εντάξει… κοίταξε γενικά οι αντιδράσεις είναι ανάμεικτες αυτή τη στιγμή, κάποιοι το θεώρησαν κακό και σε κάποιους αρέσει πάρα πολύ, οπότε… γούστα είναι αυτά. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα που λέμε… εγώ θεωρώ το τραγούδι σαν ένα από τα κορυφαία μας, αλλά και το βίντεο δένει πολύ ωραία με όλο αυτό που δημιουργήσαμε ηχητικά.
Rockpages.gr: Επίσης, ακούγοντας το άλμπουμ οι συνδυασμοί που κάνετε με τον Κατσιώνη με κιθάρες και πλήκτρα είναι από τους καλύτερους που έχουμε ακούσει σε άλμπουμ. Κάποια πράγματα που ακούγονται είναι πάρα πολύ τεχνικά, αλλά κολλάνε πολύ καλά με το κάθε τραγούδι…
Gus G: Κοίταξε, παίζουμε πόσα; 13 χρόνια μαζί τώρα; Είναι λογικό. Γνωρίζει ο ένας τον άλλο, ξέρει ο καθένας που πρέπει να μπει και που πρέπει να σταματήσει ξέρεις… έχουμε βρει τις κατευθύνσεις μας και το που θα πατήσει ο καθένας 100% και ίσως για αυτό ακούγεται τόσο ισορροπημένο αυτή τη φορά.
Rockpages.gr: Πιστεύεις ότι τώρα, το 2017 ο ήχος των Firewind στο heavy metal είναι πιο επίκαιρος από ότι ήταν ίσως πριν από 5 χρόνια; Ας πούμε τώρα υπάρχουν οι Sabaton, που παίζουν ένα πολύ εμπορικό metal που φαίνεται να έχει απήχηση…
Gus G: Δεν ξέρω… θεωρώ ότι πέραν αυτών που ονόμασες το υπόλοιπο genre με την κατηγορία που ονομάζεται power metal είναι σε μια κρίση, είναι σε ένα τέλμα. Υπάρχουν πολύ πιο cool και popular στυλ αυτή τη στιγμή που μπορεί κάποιος να παίξει από αυτό. Δηλαδή, αν ξεκινούσα σήμερα μια μπάντα δεν θα διάλεγα αυτό το στυλ, για να στο πω έτσι, και να πω «ααα, με αυτό θα πετύχουμε» (γέλια)… ή ότι αυτό έχει πολύ κοινό. Εμείς το κάνουμε αυτό, γιατί αυτό είναι το στυλ μας, μένουμε στο στυλ αυτό που είχαμε πάντα, είτε υπάρχουν από κάτω 100 άτομα, είτε 5.000 άτομα. Σίγουρα, πιο ωραίο είναι να έχει 5.000 άτομα, αλλά ΟΚ. Είναι επιλογή η οποία πάρθηκε προ πολλού, δεν το κάναμε επειδή είναι επίκαιρο. Ίσα ίσα δεν πιστεύω ότι αυτό το στυλ ήταν ποτέ επίκαιρο, ή είχε hype. Ίσως στα τέλη της δεκαετίας του ’90, αλλά εμείς τότε δεν υπήρχαμε!
Rockpages.gr: Τώρα, όσον αφορά τη δική σου σόλο δουλειά, ετοιμάζεις κάτι δικό σου στην σόλο καριέρα;
Gus G: Ναι, γράφω ήδη για το επόμενο μου άλμπουμ και έχω μια περιοδεία στην Ιαπωνία το Μάρτιο και θα ανακοινωθούν κι άλλες περιοδείες κι άλλα κάποια projects που θα κάνω.
Rockpages.gr: Φαντάζομαι ότι το να ξεφύγεις λίγο με την προσωπική σου δουλειά, το είπες και λίγο πιο πριν, σου έδωσε και λίγο μια ελευθερία και μια φρεσκάδα, ίσως και περισσότερη έμπνευση για τους Firewind.
Gus G: Σίγουρα, γιατί άνοιξε μια καινούρια πόρτα για να πειραματιστώ σε ό,τι άλλο ήθελα. Να συνεργαστώ με άλλους μουσικούς, άλλους παραγωγούς, να δείξω κι άλλες πλευρές της συνθετικής μου ικανότητας, να εξελιχθώ κι εγώ σαν μουσικός και ταυτόχρονα να ξεκαθαρίσει και λίγο το τοπίο για το πώς θα πρέπει να ηχούν οι Firewind.
Rockpages.gr: Όσον αφορά το στρατόπεδο του Ozzy, έχουμε κάποιο νέο από εκεί;
Gus G: Φίλε μου, δεν έχω κάποιο νέο να σου πω. Ξέρω ότι είναι στην περιοδεία με τους Sabbath και αυτό είναι όλο…
Rockpages.gr: Πως σου φαίνεται αυτό, ότι οι Sabbath κάνουν την τελευταία τους περιοδεία;
Gus G: Η αλήθεια είναι μου φαίνεται αφύσικο να φανταστώ τον κόσμο χωρίς τους Black Sabbath. Δεν ξέρω πως θα είναι όταν τελειώσει όλο αυτό. Δηλαδή, ειλικρινά ελπίζω να μην τελειώσει. Σαν οπαδός ελπίζω να μη σταματήσει μια από τις αγαπημένες μου μπάντες που είχα σαν παιδί. Όπως όταν για παράδειγμα είχαν ανακοινώσει οι Scorpions, άλλη μια από τις αγαπημένες μου μπάντες, ότι θα κάνουν την τελευταία τους περιοδεία είχα στεναχωρηθεί πάρα πολύ και χάρηκα πάρα πολύ όταν συνέχισαν! Άσχετα με τις κακεντρέχειες που λένε κάποιοι. Ο κόσμος θέλει να πάει να δει αυτούς τους ανθρώπους και πηγαίνει κατά χιλιάδες. Αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά. Αν θα μπορούσα να τα έχω όλα θα ήθελα να παίζουν και οι Black Sabbath και να κάνει και ο Ozzy που και που κανένα live να παίζω κι εγώ μαζί αν γίνεται. Αυτό σαν μουσικός, γιατί σαν οπαδός εύχομαι να έχουν υγεία όλοι αυτοί γιατί είναι και κάποιας ηλικίας που είναι προχωρημένοι πλέον. Όσο μπορούνε να είναι πάνω στο σανίδι να κάνουν τους οπαδούς τους ευτυχισμένους. Και είμαι σίγουρος ότι αυτό το θέλουν όλοι οι οπαδοί τους, δηλαδή κανείς δεν θέλει μια τελευταία περιοδεία από όλους αυτούς, θέλουν να τους βλέπουν όσο πιο πολύ μπορούν.
Rockpages.gr: Δυστυχώς βλέποντας και μιλώντας και με φίλους αν όλοι αυτοί που ακούμε από μικροί αρχίσουν να σταματάνε θα μείνουμε χωρίς παλιές μπάντες.
Gus G: Ζούμε σε μια περίεργη εποχή φίλε, δηλαδή εμείς που τώρα είμαστε… εγώ είμαι 36 τώρα… ζούμε σε μια γενιά που είχαμε τη μεγάλη τεχνολογική ανάπτυξη. Ζήσαμε θαύματα, όπως το ίντερνετ, τεράστιες τεχνολογικές αλλαγές… μεγαλώσαμε στα ‘80s που ακούγαμε όλες αυτές τις μπάντες όταν ήμασταν πιτσιρικάδες γιατί η μουσική μας είναι σχετικά καινούρια. Και τώρα όλοι αυτοί που είναι οι αυθεντικοί φεύγουν ένας ένας και υπάρχει όλη αυτή η απαισιοδοξία. Σίγουρα, δεν θα χαθούν οι καλές μπάντες. Υπάρχουν πάρα πολλές καλές μπάντες εκεί έξω και κάποιοι θα πάρουν τη θέση τους, αλλά δεν θα πρέπει να περιμένουμε μια νέα μπάντα η οποία θα παίζει ακριβώς σαν τους Black Sabbath και θα είναι ακριβώς οι Black Sabbath. Υπάρχουν και άλλες μπάντες σήμερα που κάνουν κάτι πιο διαφορετικό, πιο φρέσκο, μεγαλώνουν άλλες γενιές. Πρέπει να σκεφτείς ότι μεγαλώνουν παιδιά τα οποία δεν ξέρουν τι είναι το βινύλιο. Δηλαδή, τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα ξέρουν μόνο από Spotify, YouTube και θα ξέρουν όταν μεγαλώσουν ότι η μουσική ακούγεται μέσα από ένα smartphone… αν υπάρχει κι αυτό όταν θα φτάσουν 15-20 χρονών. Φοβόμαστε τις μεγάλες αλλαγές, εννοείται, δεν ξέρουμε πώς να αντιδράσουμε. Πως ήταν το 1950 όταν εμφανίστηκε ο Elvis και ο κόσμος νόμιζε ότι ήταν ο διάβολος. Απλά θα πρέπει να προσαρμοστούν.
Rockpages.gr: Οι Firewind τι ρόλο μπορούν να παίξουν σε αυτή τη νέα εποχή, όπου οι μεγάλες μπάντες του παρελθόντος δεν θα υπάρχουν πια, βλέπε Iron Maiden, Judas Priest, Black Sabbath…
Gus G: Θεωρώ ότι η μπάντα είχε πάντα ως στόχο την ποιότητα και την τιμιότητα. Δεν κάναμε ποτέ διαφημιστικά τρικ, ούτε κάναμε κάτι για να έχει hype. Αν ρωτήσεις όλους τους fans μας θα σου πουν ότι αγαπούν τη μπάντα επειδή έχει δεθεί με κάποια συγκεκριμένα τραγούδια και ίσως και με κάποια πρόσωπα από αυτό το γκρουπ. Αυτό λέει πολλά για μένα και αυτό είναι που σου δίνει διάρκεια στον χώρο. Τώρα, το που θα βρεθούμε εμείς μετά από 10-20 χρόνια δεν το ξέρω. Αυτό που λέω είναι να είμαστε υγιείς, να μπορούμε να παίζουμε μουσική και θα δούμε που θα οδηγήσει το πράγμα.
Rockpages.gr: Βλέπω μια επιστροφή στο κλασικό Firewind ύφος…
Gus G: Ναι!
Rockpages.gr: Γυρίζουμε πίσω πριν από το “Few Against Many”. Αυτό είναι κάτι που το κάνατε συνειδητά, ή έτσι προκύπτει για τους Firewind με το νέο τους τραγουδιστή;
Gus G: Όχι, για μένα ήταν μια συνειδητή απόφαση. Θεωρώ ότι πλέον έχοντας βγάλει και δυο σόλο άλμπουμ και πηγαίνοντας σε αυτό το δρόμο πλέον, κάνοντας και μια σόλο πορεία, στο μυαλό μου είναι λίγο πιο ξεκάθαρα τα πράγματα για το πώς πρέπει να ηχούν οι Firewind και πως πρέπει να είναι. Οπότε, ξέρω και ακριβώς τι θέλουν οι οπαδοί… για να πω την αλήθεια δεν ήταν ένα άλμπουμ το οποίο το έκανα και με το οποίο θα ευχαριστούσα τις δικές μου μουσικές ανησυχίες. Πιο πολύ ήταν ένα άλμπουμ που ήθελα να κάνω για τους οπαδούς. Γιατί, κακά τα ψέματα αυτοί οι άνθρωποι μας στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια και είναι αυτό που λέμε ότι παίζεις μουσική για σένα, αλλά μετά από ένα σημείο όταν είσαι μια μπάντα σαν κι εμάς που υπάρχουμε εδώ και 15 χρόνια και έχουμε κάνει 7 άλμπουμ και έχουμε ένα στυλ και έναν ήχο δικό μας πρέπει να σκεφτείς και λίγο παραπέρα από τα δικά σου τα «θέλω».
Rockpages.gr: Ο καινούριος τραγουδιστής, o Henning, μπορεί να ακολουθήσει μια πιο μελωδική κατεύθυνση; Γιατί είναι πιο γρέζος και επιθετικός θα έλεγα…
Gus G: Εντάξει… ο άνθρωπος έχει μελωδία άπλετη. Μπορεί να τραγουδήσει μελωδικά… και το αποδεικνύει και μέσα στο άλμπουμ. Και μπαλάντες μπορεί να τραγουδήσει με πολύ συναίσθημα, μπορεί να γίνει και πιο σκληρός, ίσως θυμίσει σε κάποιους και τον πρώτο μας τραγουδιστή, τον Stephan Frederick. Γενικά, οι Firewind είχαν πάντα μεσαίες φωνές, δεν είχαμε ποτέ τις ψηλές… ξέρεις σαν το Ιταλικό power metal… και ο Apollo ήταν μεσαία, χοντρή φωνή με γρέζι. Το ίδιο και ο Henning αν και με πιο πολύ γρέζι, αλλά μπορεί να βγάλει και πολύ καλά καθαρά φωνητικά. Αλλά, το εύρος του φωνητικού γούστου του δικού μου για τη μπάντα κινούνταν στις μεσαίες φωνές και σε ψηλές…
Rockpages.gr: Θα στο έλεγα για τον Stephan ότι θυμίζει τα πρώτα άλμπουμ στα φωνητικά…
Gus G: Ναι, και αυτό ήταν λίγο ως πολύ το στυλ των Firewind. Βέβαια, ο κάθε άνθρωπος που πέρασε από τη μπάντα είχε το δικό του στυλ και χροιά, αλλά αυτού του είδους τις φωνές είχαμε πάντα.
Rockpages.gr: Οπότε, τελικά ποια θα έλεγες ότι ήταν τα κριτήριά σου για να επιλέξεις τον Henning σαν τραγουδιστή των Firewind;
Gus G: Είχε πολύ όμορφα μάτια βασικά και δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να τον κοιτάμε όλοι μας… κολλήσαμε! (γέλια) Ήταν πολύ όμορφος για Γερμανός! Κοίταξε, ο Henning είναι φίλος μας 10 χρόνια. Μας βοήθησε σε μια πολύ δύσκολη φάση στην καριέρα μας το 2007, όταν κάναμε το “Allegiance”. Αυτός είχε βγάλει το μεγαλύτερο μέρος της περιοδείας τότε… πέρα από αυτό το ότι τον ξέρουμε, ότι έχουμε ταξιδέψει και έχουμε μοιραστεί μαζί του το λεωφορείο – που είναι πολύ σημαντικό για μένα- είναι πάρα πολύ καλός performer, τραγουδάει απίστευτα πάνω στη σκηνή, είναι πολύ καλός frontman. Οι fans μας τον αγαπούσαν. Όταν είχε περιοδεύσει μαζί μας πριν από δέκα χρόνια είχε πάρει πολύ καλό feedback και πολύ καλές κριτικές. Νοιώθουμε άνετα να συνεχίσουμε με έναν τέτοιο άνθρωπο, παρά να πάρουμε έναν ξένο που δεν τον γνωρίζουμε και δεν ξέρουμε πως θα εξελιχτεί η όλη κατάσταση. Επίσης, όταν βρεθήκαμε με τον Henning μετά από τόσα χρόνια κι αυτός έψαχνε μπάντα κι εμείς τραγουδιστή…
Rockpages.gr: Τον είδαμε και το καλοκαίρι με τους Scorpions, αλλά ήταν πολύ λίγο αυτή η εμφάνιση, θα ήθελα περισσότερο…
Gus G: Ε, εντάξει ρε φίλε συναυλία των Scorpions ήταν (γέλια)… αλλά, καλό είναι αυτό που λες γιατί πρέπει πάντα να αφήνεις το κοινό να θέλει περισσότερο!
Rockpages.gr: Αυτό είναι σίγουρα μια μεγάλη αλήθεια και ευκαιρία να σου κάνω και μια ερώτηση που θα στην έκανα ούτως ή άλλως αργότερα, όσον αφορά για τις εμφανίσεις σας στην Ελλάδα. Να περιμένουμε κάτι τέτοιο έτσι;
Gus G: Ε, βέβαια, δεν πιστεύω ότι θα γινόταν κι αλλιώς… τα τρία πέμπτα στη μπάντα είμαστε πλέον Έλληνες, άσχετα αν κάποιοι θέλουν να μας λένε ότι είμαστε ξένη. Δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλουμε δίσκο και να μην παίξουμε στην χώρα μας. Και θέλουμε να παίξουμε όχι μόνο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και στην περιφέρεια.
Rockpages.gr: Τώρα με αυτά που μου λες μου βγάζεις ερωτήσεις, γιατί αυτό που λες ότι σας λένε ξένη μπάντα και όχι ελληνική, αυτό δυστυχώς καμιά φορά είναι κομπλιμέντο…
Gus G: Ε, εντάξει ο καθένας τα λέει όπως τον βολεύουν. «Ε καλά, τώρα εσείς δεν είστε ελληνική μπάντα»… γιατί δηλαδή ρε παιδιάI’d, τι είμαστε; Δηλαδή, είσαι πολύ καλός για να είσαι παρακατιανός… δηλαδή, πως το εννοούν αυτό; Δεν είμαστε αρκετά καλοί, ή είμαστε πολύ καλοί για Έλληνες. Αλλά, πολλές φορές αυτά παρουσιάζονται από τον καθένα όπως τον βολεύει. Εμείς είμαστε και ελληνική και international μπάντα. Είμαστε και από τα δυο, γιατί οι τρεις είναι Έλληνες και οι δυο είναι ξένοι. Αλλά, εγώ δεν έκρινα ποτέ κάποιον με το διαβατήριο του. Δεν τον έκρινα έτσι… είναι καλός για Γερμανός, ή είναι πολύ καλός για Έλληνας… προχθές είχαμε μια τέτοια συζήτηση… είναι πολύ καλός αυτός ο ντράμερ λέει για Έλληνας… Ναι, αλλά ξέρεις τι; Αν βάλεις αγγλικό στίχο θα ανταγωνιστείς όλες τις μπάντες του κόσμου τι να κάνουμε; Δηλαδή, μπορείς να κρυφτείς από κάποιον όταν θα πει η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου «τα παιδιά είναι πολύ καλά για τη γειτονιά». Εμένα πάντα με ενδιέφερε να είμαστε από τους καλύτερους στον κόσμο, όχι να είμαστε από τους καλύτερους στη Θεσσαλονίκη. Αυτός ήταν ο σκοπός μου για τα δικά μου τα στάνταρντς, όχι τα στάνταρντς του κόσμου…
Rockpages.gr: Μήπως με το concept του Λεωνίδα, των Θερμοπυλών και της Σαλαμίνας και οι δυο ξένοι γίνονται λίγο πιο Έλληνες;
Gus G: Ναι…Ναι! Τα παιδιά και οι δυο… ο Joe ειδικά ξέρει και αρκετά Ελληνικά… είναι ήδη και 5-6 χρόνια στην μπάντα… μας ξέρουν όλα τα χούγια μας σαν λαό, έχουν περάσει πολύ χρόνο εδώ γιατί βρισκόμαστε για πρόβες, για ηχογραφήσεις, για διάφορα. Αγαπάνε πάρα πολύ την Ελλάδα, ξέρουν και πόσο ιδιαίτερη είναι η χώρα για τους οπαδούς μας εδώ πέρα, γνωρίζουν ακριβώς ποια είναι η επιτυχία της μπάντας στην Ελλάδα και ποιο είναι το level της και εγώ θα έλεγα ότι τους νοιώθουμε σαν Έλληνες. Με τον Joe καμία φορά άμα θέλουμε να πούμε και καμιά μαλακία ξέρουμε ότι καταλαβαίνει αυτά που λέμε! (γέλια)…
Rockpages.gr: Και πως καταλήξατε στο να κάνετ