20 χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ των Firewind, “Between Heaven And Hell”. Από τότε το συγκρότημα κυκλοφόρησε άλλα οκτώ, δυο live, άλλαξε πέντε τραγουδιστές, έγινε πενταμελές, περιόδευσε αρκετές φορές ανά τον κόσμο και πλέον έχει κερδίσει μια περίοπτη θέση στο παγκόσμιο metal στερέωμα. Φυσικά, σε όλα αυτά δεν μπορούμε να μην προσθέσουμε την ύψιστη τιμή, το πέρασμα του Gus G από το συγκρότημα του Ozzy, που όμως προκάλεσε αναταράξεις στο συγκρότημα. Όλη αυτή η πορεία από το 2002 μέχρι σήμερα θα γιορταστεί σε δυο σπέσιαλ συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις 30 Σεπτεμβρίου και 1 Οκτωβρίου αντίστοιχα και για αυτό το λόγο μιλήσαμε με τον Gus… Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: 20 χρόνια “Between Heaven And Hell”, τι θυμάσαι από τη διαδικασία σύνθεσης των τραγουδιών, την παραγωγή, τις ηχογραφήσεις. Τι θα άλλαζες; Τι θα έκανες διαφορετικά; Ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν το πρώτο άλμπουμ των Firewind ήταν έτοιμο να κυκλοφορήσει; Αγωνία; Φόβος; Ενθουσιασμός;
Gus G: Ήμουν πολύ πιτσιρικάς τότε, αρχικά θυμάμαι να κάνω τα ντεμο το Σεπτέμβριο του 1999 όσο έμενα προσωρινά στην Σουηδία με τη βοήθεια διάφορων φίλων. Θυμάμαι ότι ήταν πολύ αγνές εποχές, γνώριζα μουσικούς στο Studio Fredman και κάποιοι από αυτούς με δέχτηκαν στα σπίτια τους, με τις οικογένειες τους και με βοηθούσαν όπως μπορούσαν. Μόλις έκανα κάποιο ντέμο το έστελνα κατευθείαν σε εταιρείες περιμένοντας κάποιο feedback. Η Leviathan Records με πίστεψε στις αρχές. Η διαδικασία όμως μαζί τους κράτησε 2-3 χρόνια και μετά από λίγο ήταν περίεργα γιατί προχωρούσε αργά το θέμα.
Θα ήθελα να είχα αλλάξει κάποια πράγματα σίγουρα – όπως το να πάω σε ένα επαγγελματικό στούντιο να ηχογραφήσω τις κιθάρες και όχι στο παιδικό μου δωμάτιο με ενα οκτακάναλο. Ή θα ήθελα να ήμουν παρών στις ηχογραφήσεις των drums κ να επέμβω σε κάποια σημεία. Αλλά, αυτό το άλμπουμ έγινε με μηδέν budget. Ίσως αυτό όμως είναι που με κάνει τόσο περήφανο γι’αυτο. Πριν την κυκλοφορία του εννοείται είχα πολύ αγωνία κ ενθουσιασμό, δεν ήξερα τι θα συμβεί κι αν θα έδινε κανείς δεκάρα. Ευτυχώς κάποιες χιλιάδες Γιαπωνέζοι έδωσαν δεκάρα καθότι το άλμπουμ πούλησε πολύ καλά στην Ιαπωνία! Πραγματικά δεν το πίστευα όταν έγινε αυτό. Και βέβαια μας εξασφάλισε την συνέχεια, την συνεργασία με την ΕΜΙ κι ενα budget για να κάνουμε τον επερχόμενο δίσκο.
Rockpages.gr: Σε ποιες στιγμές στην καριέρα σου μέχρι στιγμής ένοιωσες ότι βρισκόσουν «Ανάμεσα στον παράδεισο και την κόλαση;»
Gus G: Αρκετές φορές… Όταν ήμουν μικρός υπήρχε όλη αυτή η αβεβαιότητα όσον αφορά την καριέρα μου, την μπάντα που ονειρευόμουν να κάνω. Αλλά, ήταν πιο ανέμελες εποχές. Αργότερα βρέθηκα σε πολύ δυσκολότερες καταστάσεις, όπως το 2005 που δέχτηκα την πρόταση από τους Arch Enemy και στο καπάκι έφυγε ο τότε τραγουδιστής, μας επειδή δεν ήθελε να περιμένει. Οι επεισοδιακές καταστάσεις στην «Apollo εποχή» όπου έφευγε από το γκρουπ στα μισά της περιοδείας και δεν έδινε σημεία ζωής για μήνες… Ακόμα και στο τέλος του 2019, όπου η μπάντα κατέρρευσε για ακόμα μία φορά μετά από μία περιοδεία με τους παιδικούς μας ήρωες, τους Queensrÿche και εν τέλει έπρεπε να παρθούν σημαντικές αποφάσεις, όπως το να συνεχίσω, ή να το διαλύσω. Και ακόμα πολλές φάσεις όπου υπήρχε πολύ στρες, αβεβαιότητα, μεγάλα οικονομικά ρίσκα κλπ που δεν μπορεί βέβαια να το ξέρει ο κόσμος.
Rockpages.gr: Τι setilst να περιμένουμε στις συναυλίες; Θα περιέχει τραγούδια από όλα τα άλμπουμ;
Gus G: Θέλουμε να παίξουμε ένα μεγάλο setlist καλύπτοντας όλη την ιστορία της μπάντας, αλλά να παίξουμε για πρώτη φορά και αρκετά κομμάτια από το τελευταίο ομότιτλο άλμπουμ.
Rockpages.gr: Πως ανταποκρίνεται το 4μελες συγκρότημα στα τραγούδια που παίζονταν από 5 στις συναυλίες;
Gus G: Μέχρι στιγμής πολύ καλά. Έχουμε εκσυγχρονίσει λίγο τους Firewind μετά τις τελευταίες αλλαγές: τα keyboard είναι πλέον σε track, η μπάντα παίζει όλα τα κομμάτια με click track και είμαστε όλοι με in-ear monitors, κάτι το οποίο σου δίνει φοβερές δυνατότητες. Πέρα από το ότι μπορείς να χειριστείς και να έχεις κάποια εφέ και tracks να ενισχύουν τον ήχο, είναι φοβερό να παίζεις με click track… Παίζουμε πιο tight από ποτέ! Επίσης σου δίνεται η δυνατότητα να πας και το οπτικό κομμάτι αρκετά επίπεδα παραπέρα για παράδειγμα να συγχρονίσεις τα φώτα με τη μουσική, να προσθέσεις visuals ή σπέσιαλ εφέ
Η αλήθεια είναι ότι ήταν μία πρόκληση το να βγούμε με ένα μέλος λιγότερο στη σκηνή. Πριν επαναπαυόμασταν στις ικανότητες του διδύμου που είχαμε τον Bob, με αποτέλεσμα να τεμπελιάζουμε και λίγο σε φάση «το ‘χουμε». Αυτό ήταν κάτι που δεν μου άρεσε τα τελευταία χρόνια. Το να ξαναφανταστούμε τους Firewind ως τετράδα ήταν η κατάλληλη πρόκληση στην κατάλληλη στιγμή.
Rockpages.gr: Παρατήρησα σε κάποια πρόσφατα shows που παίξατε ότι δεν παίξατε το “Fall To Pieces”, που θεωρείται από τα πιο κλασικά σας τραγούδια, αλλά παίξατε το “Between Heaven And Hell”, που είναι από τα πρώτα. Ποια θα έλεγες ότι είναι τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια των Firewind που δεν νοείται να μην παιχτούν σε ένα live;
Gus G: Νομίζω σε ένα live δεν το παίξαμε μόνο. Σίγουρα είναι κάποια κομμάτια που απλά πρέπει να παιχτούν. Λίγο πολύ όλο μας το setlist βασίζεται εκεί πάνω. Έχουμε εννέα άλμπουμ, μόνο τα singles να παίξουμε είναι περίπου 18 κομμάτια. Βέβαια, πάντα μένουν κάποια απ’ έξω και προσπαθούμε να βάζουμε και ένα ή δύο «obscure» κομμάτια. Επίσης, ο Herbie έχει να καλύψει υλικό από 4 άλλους τραγουδιστές. Δεν είναι και εύκολο και δεν θα του κάθονται όλα μα όλα τα κομμάτια. Οπότε έχουμε και αυτό να υπολογίσουμε. Θέλω πλέον η μπάντα να παίζει στο 110% σε εκτελεστικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο αυτοπεποίθησης.
Rockpages.gr: Το ομώνυμο άλμπουμ κυκλοφόρησε εν μέσω πανδημίας, lockdown κλπ. Τελικά, θεωρείς ότι αυτό ήταν καλό, ή κακό;
Gus G: Ήταν καλό από την άποψη ότι ίσως κράτησε συντροφιά σε κάποιους που μας ακούνε μέσα σε όλα αυτά τα lockdowns. Από επιχειρηματική σκοπιά ήταν η χειρότερη κίνηση που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Το κατάλαβα νωρίς και προσπάθησα να το αποτρέψω αλλά η AFM δεν με άκουγε. Εννοείται πως είχαμε απώλειες στις πωλήσεις καθώς δεν ήταν κανένας στα γραφεία να φροντίσει να είναι διαθέσιμο το άλμπουμ σε retailers όπως η Amazon – το άλμπουμ ξεπουλούσε και έπαιρνε εβδομάδες για να ξανά στοκάρουν. Το marketing ήταν φτωχό και η εταιρεία βασίστηκε εξ’ ολοκλήρου επάνω μου και στις δράσεις μου online. Παρόλα αυτά όμως πήγε πολύ καλά το Spotify, το οποίο σημαίνει ότι ο κόσμος το άκουγε.
Rockpages.gr: 7. Έχετε νέο υλικό; Ποια θα είναι η επόμενη κίνηση των Firewind;
Gus G: Ναι, ήδη γράφουμε κάποια κομμάτια σιγά-σιγά. Aκόμα είναι λίγο νωρίς γιατί δεν ξέρω λεπτομέρειες και μετά από όλα αυτά που περάσαμε δεν νομίζω να κάνουμε και τόσο αυστηρούς προγραμματισμούς ξανά. Μας βλέπω να κυκλοφορούμε κάποια singles με τη νέα χρονιά, τα οποία θα είναι μέρος του επόμενου άλμπουμ, δεν γνωρίζω πότε θα κυκλοφορήσει όμως.
Rockpages.gr: Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αναγέννηση στο power metal με μπάντες όπως για παράδειγμα οι Sabaton να αποκτούν πολλούς οπαδούς και μια μεγάλη δυναμική με headline slots κλπ Πιστεύεις ότι είναι μια καλή ευκαιρία για τους Firewind;
Gus G: Το power metal έχει γίνει λίγο πιο σκληρό σαν ήχος, το οποίο είναι καλό από τη μία. Από την άλλη, βλέπω ότι όλες οι μπάντες σήμερα βασίζονται κυρίως σε gimmicks. Καταλαβαίνω απόλυτα ότι ζούμε σε μία εποχή των visuals, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να φανταστώ τους Firewind να ντύνονται στρατιώτες ή πειρατές, ή να βάφονται βαμπίρ. Δεν είμαστε τέτοιου είδους concept μπάντα, μου φαίνεται κατασκευασμένο όλο αυτό. Θέλω να συνεχίσω να γράφω τη μουσική μου και θα προσπαθήσω να την παρουσιάσω όσο πιο επαγγελματικά γίνεται χωρίς να χάσω την ταυτότητά μου. Από εκεί και πέρα σίγουρα πιστεύω πως υπάρχει ευκαιρία για τους Firewind να βγουν μπροστά σε μία νέα γενιά πιθανών οπαδών.
Rockpages.gr: Πηγαίνοντας φέτος το καλοκαίρι στη Μαλακάσα, θυμήθηκα την πρώτη φορά που σας είδα να παίζετε στο Rockwave το 2004 στο λιοπύρι. Τι θυμάσαι από εκείνη την εμφάνιση; Είναι το ελληνικό καλοκαίρι ιδανική περίοδος για heavy metal; Μπορεί να αποκομίσει κάτι ένα συγκρότημα στα πρώτα του βήματα από ένα τέτοιο slot;
Gus G: Θυμάμαι ότι έκανα την μέγιστη βλακεία και έβαλα κόκκινο δερμάτινο παντελόνι με 40 βαθμούς! Ήθελα να κάνω εντύπωση βλέπεις χαχαχα! Κατά τα άλλα έγιναν όλα πολύ γρήγορα και θυμάμαι ότι ήταν μία συμπαθητική εμφάνιση δεδομένου ότι πρέπει να ήταν το τρίτο show της μπάντας. Σίγουρα, μία μπάντα μπορεί να αποκομίσει πολλά, είναι άλλος κόσμος το μικρό κλαμπ και άλλο πράγμα το φεστιβάλ. Ο ήχος είναι αλλιώς, οι αποστάσεις μεγαλύτερες, ακόμα και το performance πρέπει να είναι διαφορετικό. Μεγαλύτερες κινήσεις για να σε βλέπουν και οι πίσω σειρές. Τα χρονοδιαγράμματα είναι πιο σφιχτά στα φεστιβάλ, μαθαίνεις να λειτουργείς πιο γρήγορα και πιο και πιο πρακτικά. Οπότε όλα αυτά καλά είναι.
Rockpages.gr: Τι κέρδισες από τη συμμετοχή στου στους Dream Evil, τους Nightrage, τους Mystic Prophecy και φυσικά στο συγκρότημα του Ozzy, που εκμεταλλεύτηκες μετά και στους Firewind;
Gus G: Οι Dream Evil, οι Mystic Prophecy και οι Nightrage ήταν οι πρώτες μπάντες που ήμουν μέλος παράλληλα όσο έφτιαχνα τους Firewind. Με όλα αυτά τα project εξέλιξα τις συνθετικές μου ικανότητες, αλλά πήρα και μία πρώτη γεύση της μουσικής βιομηχανίας. Με τον Ozzy το πράγμα πήγε σε άλλο επίπεδο. Eίδα από μέσα πως είναι να είσαι σε μία από τις μεγαλύτερες μπάντες του πλανήτη, άλλαξε η ζωή μου ριζικά και αποκόμισα πολλά πράγματα. Σίγουρα, όλα αυτά με έκαναν πιο επαγγελματία στο πως παρουσιάζω τη δουλειά μου και τον εαυτό μου. Και βέβαια με εξέλιξαν σε παικτικό και μουσικό επίπεδο.
Rockpages.gr: Πως σου φάνηκαν τα νέα τραγούδια του Ozzy;
Gus G: Το πρώτο κομμάτι με τον Jeff Beck ήταν συμπαθητικό, το “Degradation Rules” με τον Iommi όμως ήταν απίστευτο. Τι riff ήταν αυτό; περιμένω με ανυπομονησία να ακούσω όλο το άλμπουμ, είμαι σίγουρος ότι θα είναι πολύ δυνατό!
Rockpages.gr: Η φετινή συναυλιακή σεζόν σημαδεύτηκε από το περιστατικό με το καπνογόνο στην συναυλία των Maiden στο OAKA. Σου έχει τύχει ποτέ κάτι αντίστοιχο, να σε ενοχλήσει κάτι σε μια συναυλία τόσο πολύ που να σε βγάλει εκτός εαυτού; Κι αν όχι πως νομίζεις ότι θα αντιδρούσες;
Gus G: Εντάξει, όλοι ξέρουμε ότι ο Dickinson έχει τις ιδιοτροπίες του. Όπως και να έχει το πράγμα είναι μοναδικός. Εγώ δεν είχα κάποια κακή εμπειρία σε γενικές γραμμές μία φορά μόνο με ενόχλησε σε ένα live στην επαρχία που κάποιοι κάπνιζαν στην πρώτη σειρά και φυσούσαν τον καπνό στη μούρη μου. Τους παρακάλεσα να μην καπνίζουν και αυτό ήταν όλο. Δεν έγινε κάποιο σκηνικό…
Rockpages.gr: 2002 – 2022 20 χρόνια στη metal σκηνή, τι έχει αλλάξει και τι μένει το ίδιο; Στην ελληνική σκηνή τι έχει αλλάξει και τι έχει μείνει το ίδιο αυτή την 20ετία;
Gus G: Πολλά άλλαξαν. Βγήκαν τόσα «παρακλάδια» και νέοι ήχοι, νέες μπάντες. Το extreme metal γιγαντώθηκε αρκετά από τη μία από την άλλη οι concept μπάντες δίνουν και παίρνουν. Άλλοι είναι πειρατές, άλλοι ιππότες, άλλοι στρατιώτες, άλλοι παπάδες είμαστε στην εποχή της οπτικοακουστικής εμπειρίας. Ίσως η μουσική να παίζει δευτερεύοντα ρόλο πλέον ,πρώτα κοιτάει ο άλλος και μετά θα αποφασίσει αν θα ακούσει. Επίσης, οι γυναίκες μπήκαν γερά στο χώρο του metal και μας έχουν προσφέρει φοβερά πράγματα. Μακάρι να είχε γίνει νωρίτερα όλο αυτό, αλλά ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος. Ακόμα βέβαια οι δεινόσαυροι του metal (βλ. Maiden, Priest κλπ) είναι ακόμα εδώ και ροκάρουν. Το λέει η καρδιά τους! Όσο και αν κάποιοι παραπονιούνται, τους χρειαζόμαστε. Αν και κάποια στιγμή είμαι σίγουρος ότι θα δώσουν χώρο στη νέα γενιά για να πάρει τη σκυτάλη
Όσο για την Ελληνική σκηνή έγινε πλέον international, δεν είναι τόσο underground όπως τα 90’s. Ελληνικές μπάντες πλέον κάνουν παγκόσμιες περιοδείες. ίσως το metal στην Ελλάδα να μην είναι να μην είναι δημοφιλές -δεν ήταν και ποτέ- αλλά έχει δυνατό υποστηρικτικό πυρήνα και αυτό είναι ανεκτίμητο.
