Η επιστροφή των Floating Worlds στα δισκογραφικά δρώμενα μετά από μια εκτεταμένη περίοδο λειψυδρίας δεν πέρασε απαρατήρητη. Πόσο μάλλον όταν το νέο τους πόνημα “Skywatcher” είναι ριζοσπαστικά διαφορετικό από ότι έχουν κάνει στο παρελθόν. Αναζήτησα τον κιθαρίστα τους Ανδρέα για να μας δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις λίγες ώρες πριν ο Ολυμπιακός σηκώσει την κούπα. Τυχαίο; Συνέντευξη: Μιχάλης Νταλάκος
Rockpages.gr: Αντρέα καλησπέρα και συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ! Καλώς ήρθες στο περιοδικό μας!
Andreas V: Καλώς σας βρήκα! Είσαι σε Lockdown εκεί στον Περισσό;
Rockpages.gr: Ναι μπορείς να το πεις και έτσι (γέλια)! Πριν που είχα βγει για τρέξιμο είχαν κλείσει ήδη αρκετούς δρόμους εδώ. Τι να κάνεις; Έτσι είναι τα μεγάλα γεγονότα. Πες μου πως νιώθεις που το άλμπουμ σε λίγες ημέρες κυκλοφορεί και επίσημα;
Andreas V: Επιτέλους! Αυτό νοιώθω. Σκέψου ότι το άλμπουμ ήταν πανέτοιμο από τον Οκτώβριο του 2022! Μας πήρε και περίπου δύο χρόνια σαν σύνθεση. Δηλαδή αν το πάρεις από τα πρώτα demo μιλάμε για μια δουλειά τεσσάρων ετών. Άντε επιτέλους να βγει λοιπόν! Να ξεδώσουμε και εμείς. Μπορεί να βγάλαμε τα single αλλά η χαρά μας η μεγάλη είναι να βγει το άλμπουμ.
Κάθε φορά που βγάζεις ένα single, και βγάλαμε πολλά μιας και έτσι δουλεύει πλέον η μουσική, νοιώθαμε μια χαρά αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα όπως καταλαβαίνεις. Είναι ένας επίσημος δίσκος και στην τελική για εμένα όταν κυκλοφορεί επίσημα ένας δίσκος αυτό είναι και το peak του κύκλου. Δεν βάζω συναυλίες ή ότι άλλο μπορεί να ακολουθήσει.
Δεν μπορώ να πω ότι νοιώθω κάποιο άγχος γιατί ήμουν απόλυτα συνειδητοποιημένος για το τι κάναμε. Σε κάποιους θα αρέσει και σε κάποιους όχι. Προσωπικά ευχαριστήθηκα πολύ την όλη διαδικασία και ήταν ένα άλμπουμ που δεν πιέστηκα καθόλου για την σύνθεση του. Ένας πιο πειραματικός δίσκος χωρίς στεγανά. Δεν είχα το άγχος που είχα σε άλλες φορές.
Rockpages.gr: Βέβαια έχετε ήδη κυκλοφορήσει αρκετά single και παρότι δεν έχει ακούσει ο κόσμος όλο το υλικό θέλω να μου πεις ποιες είναι οι απόψεις και οι αντιδράσει του κόσμου ως τώρα…
Andreas V: Από αυτούς που μπαίνουν στον κόπο να γράψουν ένα σχόλιο κάπου επίσημα ή μας έχουν μιλήσει σε προσωπικό επίπεδο η συντριπτική πλειοψηφία είναι θετική. Βέβαια θεωρώ ότι οι αλγόριθμοι των social media κατευθύνονται σε ανθρώπους που θα ήταν πιο δεκτικοί σε αυτό που πλέον παίζουμε. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν ακούσει το υλικό και δεν τους άρεσε. Έτσι όμως πάει και είναι λογικό, γούστα είναι αυτά. Είναι και μεγάλη η διαφορά σε σχέση με το τι κάναμε στο παρελθόν.
Τώρα εδώ που τα λέμε εγώ για παράδειγμα αν ακούσω κάτι που δεν μου αρέσει δεν θα μπω και στην διαδικασία να γράψω αρνητικά σχόλια. Απλά θα πάω παρακάτω. Το θεωρώ εμπάθεια το να μπεις σε μια τέτοια διαδικασία.
Rockpages.gr: Όταν είχαμε βρεθεί προ διετίας θυμάμαι μου είχες πει ότι το νέο υλικό θα ήταν πολύ διαφορετικό. Δεν πίστευα όμως να είναι και τόσο διαφορετικό! Τι σας οδήγησε σε αυτή την αλλαγή; Μιλάμε πρακτικά για άλλο συγκρότημα έστω ηχητικά.
Andreas V: Καλά το λες. Τι μας οδήγησε; Όλοι δημιουργούμε με βάση τις επιρροές μας. Εμείς δεν ακούγαμε μόνο metal και hard rock, ακούγαμε και pop των 80’s, pop rock και άλλα πράγματα. Και οι τρεις γουστάραμε τέτοια πράγματα. Και ο Γιάννης χρόνια ανεβάζει διασκευές στο κανάλι του σε pop υλικό. Υπήρχε πάντα η συμπάθεια σε αυτό τον ήχο.
Να σου πω την αλήθεια αν μιλάγαμε πριν πέντε χρόνια και την περίοδο του “Oceania” δεν θα μπορούσα καν να σκεφτώ ότι θα κάναμε τέτοιο δίσκο. Πιστεύω ότι έπαιξε μεγάλο ρόλο η απογοήτευση μετά το “Oceania”. Είχαμε μεγάλα σχέδια για αυτό τον δίσκο. Σχέδια που πήγανε στράφι με τον κορονοϊό. Κάπου αυτό μας έριξε ψυχολογικά.
Εγώ σαν βασικός συνθέτης βρέθηκα αρχές Φλεβάρη με την απόλυτη ξενέρα. Θυμάσαι τα lockdown, το μπάχαλο, να μην ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Το timing ήταν το χειρότερο. Δεν περπάτησε τίποτα. Ήμασταν λοιπόν στο μηδέν και ξεκινήσαμε από εκεί. Δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε. Κάτσαμε και γράψαμε μουσική για την πάρτι μας. Το όλο πράγμα άρχισε να πηγαίνει από μόνο του και αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ο άλλος ο Μιχάλης της μπάντας, ο μπασίστας, άκουσε τις πρώτες ιδέες και μου λέει “άκουσε αυτό το δίσκο” και μου δίνει το “Prostitute” των Alphavile. Εγώ τους ήξερα με το “Big In Japan”, το ακούω και μου πήρε το κεφάλι! Είπα λοιπόν στον Μιχάλη να δοκιμάσουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο αν μας βγει. Δεν ξέραμε αν θα κολλήσει και η φωνή του Γιάννη μιας και τον έχουμε μάθει σαν έναν rock τραγουδιστή τόσα χρόνια. Όσο όμως το ψάχναμε προς αυτή την κατεύθυνση τόσο πιο πολύ μας κόλλαγε.
Και να σου πω την αλήθεια μου δεν ένοιωθα ότι θα μπορούσα να ξαναγράψω έναν δίσκο σαν το “Oceania”. Δεν μου έβγαινε με τίποτα. Δεν μπορώ να σου εξηγήσω γιατί. Να καταλάβεις ο Γιάννης που ήταν και ο πιο διστακτικός για την αλλαγή του ήχου είχε στα σκαριά του τις πρώτες ιδέες για τον προσωπικό του δίσκο. Μου τις έστειλε και η πρόταση του ήταν να είναι ο επόμενος δίσκος των Floating Worlds. Δεν μου έβγαινε όμως.
Νοιώθω ότι θα πιεζόμουν πολύ ψυχολογικά να φτιάξω κάτι που θα ακολουθούσε την γραμμή των προηγούμενων δίσκων. Δεν θα ήταν κάτι που θα έβγαινε από μέσα μου. Δεν λέω ότι είναι κάτι που δεν θα κάνω ποτέ ξανά αλλά στην φάση τότε δεν μου έβγαινε με τίποτα.
Rockpages.gr: What If που λέει και η Marvel. Πιστεύεις ότι αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά τα γεγονότα και ήταν άλλη η πορεία του “Oceania” θα βγάζατε άλλο δίσκο σήμερα;
Andreas V: Δεν μπορώ να σου πω σίγουρα κάτι (γέλια). Από δίσκο σε δίσκο είχαμε πάντα αλλαγές απλά όχι τόσο δραστικές. Μπορώ όμως να σου πω ότι κάποια πράγματα μπορεί να άλλαζαν έτσι και αλλιώς. Είμαστε το 2015 σε περιοδεία στην Ευρώπη. Κάθομαι σε ένα μπαρ στην Κροατία με την Σοφία, είχαμε μπλοκαριστεί εκεί για δύο τρεις μέρες, τότε η Σοφία έπαιζε πλήκτρα σε εμάς. Μιλάγαμε για το μέλλον της μπάντας. Φαντάσου ότι δεν είχε γραφτεί ακόμα το “Oceania” και μιλάγαμε για το ότι ήθελα να κάνω μια rock opera αλλά και έναν δίσκο πιο ηλεκτρονικό!
Είχε γίνει από τότε αυτή η κουβέντα λοιπόν! επίσης να σου πω ότι το τελευταίο κομμάτι του δίσκου το ορχηστρικό, το “extraterrestrial”, ήταν και αυτό που τα ξεκίνησε όλα! Είναι ένα κομμάτι από τις πολύ πρώτες συνθέσεις που έχω γράψει πριν το 2007. Το είχα στο συρτάρι μου από τότε. Τώρα μπορεί να το ακούς καλογυαλισμένο αλλά δεν απέχει και πολύ από την αρχική του μορφή.
Πάντα ήθελα να το αξιοποιήσω. Μπορεί λοιπόν σε μια κατάσταση που το “Oceania” τα είχε πάει καλά και δεν είχε έρθει ο κόσμος πάνω κάτω να είχαμε την τάση να συνεχίσουμε προς την ίδια κατεύθυνση υπήρχαν όμως οι τάσεις ότι κάποια στιγμή θα πηγαίναμε προς την κατεύθυνση του “Skywatcher”.
Rockpages.gr: Μια άβολη ερώτηση, είχαμε αποχωρήσεις από το συγκρότημα. Ευθύνεται η αλλαγή του ήχου;
Andreas V: Όχι, καμία σχέση. Τα παιδιά είχαν φύγει με το που έσκασε η ιστορία με τον κορονοϊό γιατί άλλαξαν οι ζωές μας ξαφνικά. Η Σοφία αποφάσισε να πάει να δουλέψει στην Ολλανδία. Τύμπανα τότε έπαιζε ο Κώστας και ήταν ζεστός να μείνει στην μπάντα αλλά με το που έσκασε η ιστορία με τον κορονοϊό έφαγε μια φρίκη τεράστια και κλείστηκε στον εαυτό του, σταμάτησε να παίζει για ένα μεγάλο διάστημα.
Ξεκινήσαμε να γράφουμε τον νέο δίσκο όταν είχαμε ήδη μείνει οι τρεις μας. Για αυτό και τα πλήκτρα τα έπαιξα εξολοκλήρου εγώ αυτή την φορά. Που να ψάχναμε να βρούμε μέλος με την όλη κατάσταση; Ούτε από το σπίτι δεν μπορούσαμε να βγούμε!
Αν υπήρχε πιθανότητα να έχουμε αποχώρηση λόγο του υλικού ήταν από τον Γιάννη που ήταν πολύ διστακτικός στην αρχή, είχε και αυτός τα θέματα του όπως όλοι μας βέβαια. Ευτυχώς αυτό δεν έγινε. Πιστεύω ότι η Σοφία αν ήταν ακόμα στην μπάντα θα γούσταρε πολύ με το νέο υλικό.
Rockpages.gr: Μπορεί το “Skywatcher” να είναι ένα άλμπουμ με διαμετρικά αντίθετο ήχο από το παρελθόν σας όμως στιχουργικά έχουμε την συνέχεια του “Oceania”. Το βρίσκω κάπως παράξενο αυτό…
Andreas V: Έτσι ακριβώς είναι. Στο “Skywatcher” πρακτικά έχουμε μια συνέχεια της ιστορίας. Κεντρικός χαρακτήρας και αυτός που κοσμεί το εξώφυλλο είναι ο Winston Smith που είναι ένα εννιάχρονο αγόρι και ο γιος του David Smith που ήταν υποπλοίαρχος στο Oceania. Εμείς ξέρουμε τι έγινε στο Oceania όχι όμως και οι οικογένειες των θυμάτων που απλά μια μέρα μαθαίνουν ότι το πλοίο χάθηκε.
Όλη η ιστορία λοιπόν έχει να κάνει με την προσπάθεια που κάνει αυτό το παιδί να συναντήσει ξανά τον πατέρα του στα αστέρια κοιτώντας μέσα από ένα τηλεσκόπιο. Το παιδί πιστεύει ότι ο πατέρας του είναι κάπου εκεί ανάμεσα στα αστέρια. Έχει αυτή την βεβαιότητα. Έχει και ένα ραδιόφωνο που μέσα από τα παράσιτα να ακούσει την φωνή του.
Είναι μια ιστορία διαστρικής αγάπης ανάμεσα σε ένα παιδί και τον γονιό του όπως την περιγράφει ένας άλλος σημαντικός χαρακτήρας στην ιστορία μας, ένας δημοσιογράφος που είχε αναλάβει να καλύψει την υπόθεση της εξαφάνισης του Winston Smith υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Αυτό είναι το όλο concept σε γενικές γραμμές.
Rockpages.gr: Πλήρης αλλαγή ήχου όμως μια νοητή συνέχεια του concept. Ακούγεται ενδιαφέρον…
Andreas V: Θα σου απαντήσω την ερώτηση με άλλη ερώτηση. Έχεις ακούσει το δίσκο και ξέρεις το concept. θα μπορούσε ένα τέτοιο concept να σταθεί με τον ήχο του “Oceania”;
Rockpages.gr: Όχι
Andreas V: Αυτό ακριβώς. Το concept είναι επηρεασμένο εδώ από τις ταινίες του 80 και του 90 που είχαν συνήθως και το ανάλογο soundtrack. Δεν θα μπορούσε να σταθεί στο συμφωνικό ήχο του “Oceania”. Εμείς πάντα την μουσική την προσαρμόζουμε στις ανάγκες της ιστορίας. Μας ενδιαφέρει να στηρίζει την ιστορία. Ήταν μονόδρομος μουσικά να ακολουθηθεί αυτή την κατεύθυνση.
Δες το και αλλιώς. Πιστεύω ότι αν διάβαζες ένα βιβλίο με πολλά κεφάλαια δεν θα ήταν ενδιαφέρον όλα τα κεφάλαια να έχουν το ίδιο ρυθμό.
Rockpages.gr: Οπότε στο μέλλον μπορούμε να δούμε και άλλα κεφάλαια γύρω από το βιβλίο “Oceania”;
Andreas V: Ωραία πάσα. Ναι υπάρχει κάτι στο κεφάλι μου αλλά είναι δύσκολο να αποτυπωθεί ωραία αλλά ναι υπάρχει το ενδεχόμενο αυτό. Να είναι μια νοητή συνέχεια. Θα σου πω ότι υπάρχουν και κάποια στοιχεία μέσα στο “Skywatcher” που αφήνουν να εννοηθεί κάτι τέτοιο.
Θα σου πω πως το έχω σκεφτεί στο κεφάλι μου. Ο τρόπος που ακούει ο κόσμος μουσική έχει αλλάξει πάρα πολύ. Οι πιο πολλοί ακούνε μέσω Spotify, YouTube και τέτοιες πλατφόρμες. Για αυτούς λοιπόν βγαίνουν τα single. Υπάρχει μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που ακούνε ολόκληρους δίσκους και σε αυτούς δίνω μια αυτόνομη ιστορία για να κολλήσουν λίγο περισσότερο. Υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία ανθρώπων που πραγματικά μπαίνουν μέσα στην ιστορία που γράφω. Που μελετούν και γουστάρουν. Για αυτούς θα ήθελα να τους κάνω ένα δώρο και να συνδέσω κάποιες ιστορίες μεταξύ τους.
Δεν δεσμεύομαι ότι θα το κάνω για αυτό και οι ιστορίες έχουν μια αυτονομία και δεν θέλω να λέω και μεγάλα λόγια.
Rockpages.gr: Αυτό θα μπορούσε να γίνει και με κάποιες άλλες μορφές, πχ με κάποιο κόμικ…
Andreas V: Πάρα πολλά πράγματα, και η ιδέα σου έχει ήδη επεξεργαστεί. Απλά είναι πολυδάπανα project για να τα κάνεις σωστά. Έχω βρει τους ανθρώπους που θα το έκαναν απλά δεν μπορώ αυτή την στιγμή να το υποστηρίξω. Ξέρεις αν πας να κάνεις ένα comic η ιστορία πρέπει να διανθιστεί αρκετά για να έχει ενδιαφέρον και στο διάβασμα. Είναι κάτι που θέλει πολύ δουλειά. Όλα καταλήγουν στο οικονομικό
Rockpages.gr: Δυστυχώς ή ευτυχώς
Andreas V: Δυστυχώς γιατί έχουμε τις ιδέες, τα λεφτά δεν έχουμε (γέλια), ακόμα και στα live θα κάναμε παραγωγές που θα ζήλευαν και οι Rammstein (γέλια).
Rockpages.gr: Μιλώντας για live, είναι στο μυαλό σας κάποιες ζωντανές εμφανίσεις;
Andreas V: Θα έπρεπε να σου πω ότι είναι στα τρέχοντα σχέδια αλλά δεν είναι. Είναι μια ιστορία δύσκολη. Είμαστε τρία άτομα τώρα άρα θα πρέπει να πλαισιωθεί από session μουσικούς. Αυτό έχει ένα κόστος, φυσικά κερδίζεις άλλα πράγματα μιας και έχεις πλέον να κάνει με αξιόπιστους μουσικούς. Το να παίξεις ζωντανά απαιτεί πολύ χρόνο και προετοιμασία και το αποτέλεσμα δεν είναι απαραίτητα αυτό που θα θέλαμε.
Δεν σου κρύβω ότι μετά από τόσα χρόνια και αρκετά live έχω κουραστεί να παίζω μεταξύ φίλων και συγγενών και παιδιών από άλλες μπάντες. Όλο αυτό το πράγμα είναι κουραστικό. Έχω ένα κακό πως όταν παίζω κοιτάω τον κόσμο και έχω αίσθηση τι γίνεται και ξέρω ότι από τα δέκα για παράδειγμα άτομα που είναι κάτω ζήτημα να είναι ο ένας που να έχει έρθει για την μουσική.
Πόσες φορές να το κάνω αυτό το πράγμα και τι νόημα έχει; Είμαι σε μια φάση που σκέφτομαι ότι ίσως είναι καλύτερα να μείνουν λίγο πίσω τα live και να αφήσω την μουσική να δημιουργήσει έναν πυρήνα κόσμου που να έρχεται πραγματικά για την μουσική. Τότε να πάω να παίξω και στην άλλη άκρη του κόσμου. Ξέρω ότι εκεί θα πάμε και θα υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν να ακούσουν την μουσική.
Να κάνω ένα live απλά για να δηλώσω παρουσία δεν μου λέει τίποτα. Δεν με γεμίζει αυτό πια.
Rockpages.gr: Έχετε ήδη κυκλοφορήσει μια πληθώρα single με τα ανάλογα lyric video. Αυτό το βλέπουμε και από μεγάλα συγκροτήματα. Πιστεύεις ότι αυτό βοηθάει ή απλά είναι κάποιο trend; Θα βγουν και τα άλλα κομμάτια έτσι;
Andreas V: Για μένα όπως ακούει σήμερα ο κόσμος μουσική πιστεύω ότι βοηθάει πάρα πολύ. Δεν νομίζω ότι ο κόσμος έχει χρόνο για να ακούσει εύκολα έναν πλήρη δίσκο. Είναι δύσκολο να κρατήσεις κάποιον συγκεντρωμένο για έναν πλήρη δίσκο. Ακόμα και για έναν δίσκο σαν τον δικό μας που δεν τον λες και μεγάλο δεν πιστεύω ότι ο κόσμος έχει την υπομονή πια.
Είναι πιο εύκολο να ακούσεις ένα κομμάτι παρά έναν πλήρη δίσκο. Άλλο λοιπόν να σου στείλω ένα κομμάτι και να σου πω να το ακούσεις άλλο να το κάνω με έναν ολόκληρο δίσκο.
Τώρα για εμάς πιστεύω ότι μας κάνει και καλό μιας και το υλικό είναι από την φύση του κινηματογραφικό. Έτσι οπτικοποιούμε την ιστορία. Είναι πιο εύκολο σήμερα κάποιος να δει τους στοίχους σε εικόνα παρά να κάτσει να τους διαβάσει. Είναι μια αναγκαιότητα σήμερα αυτό. Για εμάς είναι και μια ευκαιρία.
Ναι θα ακολουθήσουν λοιπόν και τα υπόλοιπα κομμάτια απλά μετά από την κυκλοφορία σιγά σιγά.
Rockpages.gr: Το άλμπουμ το κυκλοφορείτε εσείς αυτή την φορά. Δεν προσεγγίσατε κάποια δισκογραφική;
Andreas V: Όχι, δεν προσεγγίσαμε καμία δισκογραφική. Δεν έγινε καμία προσπάθεια. Έχει αλλάξει τόσο πολύ το κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας που πιστεύω ότι ο σημερινός μουσικός έχει απίστευτα εργαλεία για να προωθήσει την μουσική του. Το μόνο που απαιτείται είναι να καθίσει να ασχοληθεί.
Όταν στις εννιά από τις δέκα φορές από ένα συμβόλαιο θα σου ζητηθούν χρήματα για την κοπή και την προώθηση του δίσκου, μια προώθηση που εσύ δεν ελέγχεις, γιατί λοιπόν να μην δώσεις αυτά τα χρήματα με σωστή διαχείριση. Πιο πολύ τόπο θα πιάσουν και δεν πληρώνεις τα κόστη των μεσαζόντων. Τώρα αν δεν μπορείς ή δεν θέλεις να μπεις στην διαδικασία αυτή τότε ναι καλό είναι να πας σε δισκογραφική.
Για να καταλάβεις Μιχάλη, η διαφορά στα εργαλεία που έχουμε σήμερα πέντε χρόνια μετά το “Oceania” δεν είναι απλά η μέρα με την νύχτα αλλά η Γη με την Σελήνη! Απίστευτα άλματα. Δεν απορρίπτω την ιδέα της δισκογραφικής αλλά ίσως όταν έχεις ένα μεγάλο brand. Στο επίπεδο το δικό μας δεν είχε νόημα να γίνει κάτι τέτοιο και δεν το έχω μετανιώσει.
Rockpages.gr: Επιστρέφοντας στο instrumental κομμάτι… τι άλλο κρύβουν τα συρτάρια των Floating Worlds;
Andreas V: Το μοναδικό κομμάτι που ήρθε από το συρτάρι για αυτό το δίσκο ήταν όντως το “extraterrestrial”. Όλα τα υπόλοιπα… άντε να υπήρχε για ένα κομμάτι μια ιδέα άλλα όλα τα άλλα ήταν εκ του μηδενός. Υπάρχουν κάποια instrumental κομμάτια που λόγο του ιδιαίτερου χαρακτήρα τους δίνουν μια ιδέα για μελλοντική κατεύθυνση και ναι θα ήθελα στο μέλλον να τα χρησιμοποιήσω. Θα δείξει
Rockpages.gr: Κλείσε αυτή την συνέντευξη με ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας!
Andreas V: Παιδιά υγεία πάνω από όλα! Ελπίζω να σας αρέσει το άλμπουμ μας και να διασκεδάσετε ακούγοντας το όπως εμείς όταν το δημιουργούσαμε!
