Κάτι έχει το νερό στη Σουηδία και δεν το έχει ακόμη ανακαλύψει ο υπόλοιπος πλανήτης. Δεν εξηγείται αλλιώς. Όταν βλέπεις συνέχεια να ξεπετάγονται συγκροτήματα/projects από διάφορα ιδιώματα και όλα να χαρακτηρίζονται από μία απαράμιλλη ποιότητα και αισθητική, τότε σε κάνει να αναρωτιέσαι τι στο καλό γίνεται εκεί πάνω! Τελευταία ενδεικτική περίπτωση είναι οι Forever, το project του drummer των Enforcer, Jonas Wikstrand. Όταν μου το πρότεινε ο καλός φίλος Ανδρέας από το No Remorse δεν περίμενα με τίποτα ότι θα ήταν τόσο (μα τόσο) καλό. Λίγες νότες από μερικά τραγούδια ήταν αρκετά για να καταλάβω περί τίνος πρόκειται και να δοθεί η παραγγελία για την αγορά του album.
Και μπορεί ο Wikstrand να χαρακτηρίζει τους Forever σαν ένα AOR project ωστόσο, ο χαρακτηρισμός αυτός δεν αποτυπώνει επακριβώς το στυλ του πρώτου τους δίσκου. Καταρχάς οι Forever είναι πιο κοντά στους The Night Flight Orchestra παρά π.χ. στους Journey η τους Foreigner (δύο ναυαρχίδες του AOR). Είναι πιο κοντά στα τέλη της δεκαετίας του 70 και φλερτάρουν ανοιχτά με το soundtrack κλασικών τηλεοπτικών σειρών και ταινιών των αρχών των 80ς (π.χ. Fame ή Footloose). Το κομμάτι που ανοίγει το δίσκο, το “Anywhere You’ve Gone” θα μπορούσε κάλλιστα να είναι κάποιο outtake από το “Runners in the Night” των Desmond Child & Rouge ενώ η κομματάρα “Call Out My Name” θυμίζει αρκετά την ατμόσφαιρα των δύο τελευταίων δίσκων των The Night Flight Orchestra. Όλα τα υπόλοιπα κομμάτια αποτελούν κρίκους μιας συνεκτικής ιστορίας (αγάπης, εν προκειμένω) και είναι η επιτομή του disco rock, του melodic rock…του ποιοτικού ήχου όπως αυτός πρέπει να προβάλλεται από όλα τα συγκροτήματα του ιδιώματος στο…διηνεκές!
Το πρώτο album των Forever βγήκε παράλληλα με το “Zenith” των Enforcer και ήδη συγκαταλέγονται και τα δύο ανάμεσα στις κυκλοφορίες της χρονιάς. Ελπίζουμε να υπάρχει και συνέχεια ή μάλλον επιβάλλεται να υπάρχει συνέχεια!
Highlight: Αξίζει να ακούσετε το δίσκο διαβάζοντας παράλληλα τους στίχους…
