Στη συνέντευξη που είχαμε κάνει με τον Βαγγέλη Καρζή (κιθάρες, φωνητικά) όταν είχε βγει το προηγούμενο album της μπάντας “Me Against You” δύο χρόνια πίσω, μου είχε πει ότι το επόμενο δισκογραφικό πόνημά τους θα ήταν έτοιμο το 2020. Ο καιρός περνούσε, η πανδημία άλλαξε πολλά, έγινε μόνιμο μέλος και στους Wolfheart, νέα από το συγκρότημα δεν είχαμε, οπότε υπέθεσα ότι μάλλον πήγε πίσω η υπόθεση. Ευτυχώς, έκανα μεγάλο λάθος.
Το “Bare Knuckle” είναι το τρίτο full-length της αθηναϊκής μπάντας και από τα πρώτα δευτερόλεπτα καταλαβαίνεις ότι οι Full House B.C. δεν αστειεύονται (ούτε) εδώ πέρα. Είναι σαν κάποιος να τους είπε ότι μπορούν να γίνουν ακόμα πιο heavy συγκριτικά με το “Me Against You” και να το έβαλαν σκοπό να το κάνουν. Μιλάμε για αναβάθμιση σε κάθε τομέα χωρίς καμία υπερβολή.
Το δε εξώφυλλο είναι απίστευτα ταιριαστό με αυτό που ακούς στο album. Λιτό και απλό μεν αλλά ακούγοντας το “Bare Knuckle” αρχίζεις και μετράς τα μπουνίδια που σκάνε από παντού. Θες από τα βαρέων βαρών riffs; Θες από το rhythm section το οποίο κάνει τζάμια να τρίζουν και έπιπλα να σείονται; Θες από τα φωνητικά του Βαγγέλη που είναι πιο επιθετικά και συνάμα μελωδικά από ποτέ; Είπαμε, δεν αστειεύονται.
Δέκα τραγούδια διάρκειας τριάντα έξι λεπτών περιλαμβάνει το album. Μένουν στην ουσία, χωρίς να σε κουράζουν, με στρατηγικά χτυπήματα εκεί που πρέπει. Ακούστε για παράδειγμα το εναρκτήριο “Cult Of Misery” που ξεκινάει έτοιμο να παρασύρει τα πάντα στο διάβα του, το “Unforgiving Land” με το κολλητικό refrain ή το τεράστιο “Black Flag” που δικαιότατα βγάλανε σαν πρώτο single.
Ακόμα και τα πιο αργά και μελωδικά τραγούδια “Buried Hope” και “Shuffled Deck” δεν χαλάνε καθόλου το ρυθμό και τη ροή του album, χαρίζοντας φοβερές στιγμές με την καταπληκτική μελωδία τους. Μην αδικώ όμως τα υπόλοιπα, έχει γίνει τρομερή δουλειά σε όλα.
Εν κατακλείδι, οι Full House B.C. είναι το groove metal όπως ακριβώς θα έπρεπε να παίζεται. Τόσο απλά. Βαρύ κι ασήκωτο, με εθιστικό mid-tempo ρυθμό, riff-άρες οδοστρωτήρες, εξαιρετικά μελωδικά refrains, προσεγμένο στο θέμα της σύνθεσης και δομής των τραγουδιών και άψογη παραγωγή που κάνει να ακούγονται τα πάντα όπως ακριβώς πρέπει.
Το “Bare Knuckle” πάει εύκολα για μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς στη δική μου λίστα. Βάλτε το δυνατά και κάντε τους γύρω σας να ακολουθήσουν τον ρυθμό του. Είτε το θέλουν, είτε όχι. Σε μια εποχή που πρέπει να προσέχουμε το τι αγοράζουμε στη μουσική, εδώ η στήριξη είναι μονόδρομος. Brew Crew Dedication!
