Όταν έμαθα ότι ο Γιώργος Κόλλιας θα έβγαζε προσωπικό album, το μυαλό μου πήγε στους αρκετούς metal παιχταράδες που έβγαλαν προσωπικά album στα οποία παίζουν παπάδες για να γουστάρουν. Ο Γιώργος με διέψευσε, εν μέρει.

Αυτό εδώ είναι ένα death metal album. Όλα τα όργανα και τα φωνητικά είναι ηχογραφημένα από τον Γιώργο. Δυστυχώς όμως το album δεν κινείται σε ψηλά επίπεδα. Οι κιθάρες είναι πολύ διεκπαιρεωτικές, χωρίς να έχουν τα riffs που θα σε πορώσουν. Τα drums φυσικά αποτελούν το highlight του album, τα οποία βαράνε αλύπητα. Το ότι ο Γιώργος είναι ένα εξαιρετικός drummer είναι πασίγνωστο. Εξαιρετικό drumming, αλλά χωρίς κάποιο νόημα καθώς δεν ταιριάζει τόσο με την μουσική του album. Με πιο τεχνική μουσική θα κολλούσαν σίγουρα καλύτερα. Ενδιαφέρον κομμάτι του album είναι το τελευταίο “Buried Under The Flames” το οποίο ξεκινάει με ψαλμωδία από Ελληνική εκκλησία.

Ο Γιώργος όμως δεν είναι μόνος του σε αυτό το album, καθώς έχει αρκετούς special καλεσμένους. Σε αυτούς συγκαταλέγονται οι bandmates του από τους Nile, Karl Sanders και Dallas Toler-Wade, ο Bob Katsionis (Firewind, Outloud), ο Γιάννης Παπαδόπουλος (Fragile Vastness), ο Theodore Ziras, ο Μιχάλης Παπαδόπουλος (Cerebrum), ο Γιώργος Εμμανουήλ (Rotting Christ) και ο Ευθύμης Καραδήμας (Nightfall). Στα bonus συναντάμε 4 κομμάτια με εναλλακτικό παίξιμο από τους καλεσμένους του album.

Από όλα τα album που έχω ακούσει από τον παικταρά drummer, μπορώ με ευκολία να πω ότι το συγκεκριμένο είναι αυτό που μου άρεσε λιγότερο. Ελπίζω την επόμενη φορά να μας δώσει κάτι καλύτερο. Ταλέντο έτσι κι αλλιώς έχει αρκετό.