Κάποιοι καλλιτέχνες δεν βρίσκουν ησυχία και προσπαθούν να δημιουργούν συνεχώς και η περίπτωση του Father W. (τον ξέρουμε επίσης σαν Wrath) είναι ακριβώς αυτό, ένα ανήσυχο πνεύμα του ελληνικού underground που προσπαθεί να εκφράζεται μέσα από πολλά και διαφορετικά σχήματα και project παρουσιάζοντας μας μικρά καλλιτεχνήματα που τελικά μας βοηθούν να πορευόμαστε μέσα στο γκρίζο της καθημερινότητας, γιατί όπως λένε πολλοί, χωρίς τη μουσική είμαστε κενοί. Πάντως, και παρά το όσα ακούγονται για τη mainstream μουσική βιομηχανία, το underground συνεχίζει να βράζει και το αποτέλεσμα είναι η παραγωγή εξαιρετικών νέων μουσικών προτάσεων που σε κάνουν να νιώθεις τυχερός όταν πέφτεις πάνω τους.
Όσοι τον ξέρουν τον WRATH από τους Dodsferd εδώ ίσως παραξενευτούν, αφού βλέπουμε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο του με τούτο το 13λεπτο EP των δύο συνθέσεων να κινείται στον χώρο του λεγόμενου dark rock, έχοντας όμως πάντα ως φάρο-οδηγό την απογοήτευση από την ανθρωπότητα και το κακό που μας περιβάλλει. Με τα καθαρά φωνητικά να ακολουθούν μελωδίες που σε παρασύρουν έπιασα τον εαυτό μου να πατάει συνεχώς το repeat στο cd player. Το πρώτο κομμάτι είναι το “Empty Life” και υπήρχε στις ψηφιακές πλατφόρμες αρκετό καιρό πριν την κυκλοφορία, ένα δυναμικό ροκ κομμάτι που έχει έναν αέρα alternative/indie 90ς, θυμίζοντας αρκετά τη σκηνή του Seattle. Το δεύτερο κομμάτι είναι το “Disposable Fright”, μια νέα 8λεπτη σύνθεση που είναι σε διαφορετικό ύφος που σύμφωνα με τον ίδιο λειτουργεί και σαν προπομπός αυτού που θα ακούσουμε στην ολοκληρωμένη δουλειά αργότερα μέσα στη χρονιά. Μια εκπληκτική σύνθεση που σε ρουφάει μέσα της και με κάποιον τρόπο σου μεταφέρει την αίσθηση την αγωνίας/απελπισίας αλλά με έναν ιδιαίτερο τρόπο που δε σε χαλάει αν και διαβάζοντας τους στίχους δεν γίνεται να μην επηρεαστείς.
Το Ep κυκλοφορεί σε ένα καλαίσθητο digipak cd (σε μια limited έκδοση των 100 αντιτύπων) από την Fuck Your Creation Records και μιας και τα δύο αυτά κομμάτια δε θα υπάρχουν στο άλμπουμ αξίζει η αγορά του ανοίγοντας μας έτσι και αλλιώς την όρεξη για το τι μας επιφυλάσσει ο δημιουργός του σαν επόμενη κίνηση και ας το ονομάζει “δυσάρεστες υποσχέσεις”…