Όχι πολύ αργότερα από τη συνέντευξη με τους Quill, βρήκα τον Thomas Dwiger, για τη συνέντευξη με τους Gluecifer. Με πήγε backstage και πάλι, στο καμαρίνι της μπάντας όπου επικρατούσε ένας πανικός με κόσμο να μπαινοβγαίνει από το δωμάτιο. Τελικά κατόρθωσα να μιλήσω στον κιθαρίστα Captain Poon… Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας

Rockpages: Το πρώτο πράγμα που θέλω να σε ρωτήσω είναι για τις επιρροές σου….

Captain Poon: Εεεε, θα έλεγα ότι μεγάλωσα με όλα τα punk rock συγκροτήματα του ’70 και κάποια metal του ’80 καθώς και κάποια άλλα κλασικά ακούσματα…οτιδήποτε από AC/DC, Sex Pistols, Judas Priest και τέτοια…και όπως είπα πολύ punk rock…

Rockpages.gr: Ποίος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες, θυμάσαι;

Captain Poon: Νομίζω ήταν ο σόλο δίσκος του Paul Stanley, όταν ήμουν 5 χρονών (γελάει)

Rockpages.gr: Σε αυτήν την περιοδεία παίζετε με δυο μπάντες που έχουν διαφορετικό στυλ από το δικό σας, Οι The Quill είναι περισσότερο heavy metal, οι Monster Magnet κάνουν τα δικά τους και εσείς ανήκετε περισσότερο στο rock’n’roll, πως νομίζεις ότι αυτά τα διαφορετικά στυλ ταιριάζουν;

Captain Poon: Θα έλεγα ότι πάνε πολύ καλά, διότι αν πας σε μια συναυλία και δεις τρεις μπάντες με τον ίδιο ακριβώς ήχο και έχουν τις ίδιες επιρροές, είναι κάπως βαρετό, είναι καλό που υπάρχει αυτό το κενό μεταξύ μας…

Rockpages.gr: Πως αισθάνεσαι που παίζεις με τους Monster Magner;

Captain Poon: Είναι πολύ καλά…άκουγα Monster Magnet πολύ καιρό και είναι μια μπάντα που πάντα ήθελα να παίξω μαζί της, και τελικά έγινε…

Rockpages.gr: Είναι καλοί οικοδεσπότες;

Captain Poon: Απολύτως, είναι πάρα πολύ καλοί…όλα αυτά που λένε για εγωισμούς και μαλακίες…είναι καλοί φίλοι.

Rockpages.gr: Πώς πήρατε το όνομά σας;

Captain Poon: Δεν θυμάμαι ακριβώς…ψάχναμε για πολύ καιρό για ένα όνομα που θα μας ταίριαζε…που θα ταίριαζε στη μουσική μας και το βρήκαμε τυχαία…και μας άρεσε, λίγο κόλλα (Glue) και λίγο Σατανάς (Lucifer), αυτή είναι η ουσία του rock’n’roll…(γελάει)

Rockpages.gr: Και τα παρατσούκλια σας;

Captain Poon: Δεν θυμάμαι πως μας κόλλησαν, διότι τα είχαμε πριν κάνουμε το συγκρότημα, γιατί πάντα θέλαμε να κάνουμε κάτι εκτός Νορβηγίας, να πάμε στην Αμερική, στην Ευρώπη και είναι πιο εύκολο να έχεις ψευδώνυμο, από το κανονικό σου βαρετό Νορβηγικό όνομα (γελάει)..

Rockpages.gr: Είδα στη βιογραφία σας στο ίντερνετ ότι “οι Gluecifer είναι κάτι για το οποίο ένας Νορβηγός θα πρέπει να είναι περήφανος και να μην σκύβει το κεφάλι”. Γιατί ένας Νορβηγός δεν πρέπει να είναι περήφανος για την καταγωγή του;

Captain Poon: Δεν είναι αυτό, απλά κάποια χρόνια πριν δε νομίζω ότι ο κόσμος ενδιαφερόταν και πολύ για τη Νορβηγία. (Αλλάζει τη φωνή του) «Α, είσαι από τη Νορβηγία; Που στο διάολο είναι αυτό;» Και κανένας δεν ήξερε τίποτα, αλλά τώρα είναι λίγο πιο cool διότι υπάρχουν κάποιες καλές μπάντες και έτσι η χώρα αποκτά κάποια αναγνώριση, γιατί παλιότερα όλοι ασχολούνταν με τη Σουηδία.(Αλλάζει πάλι τη φωνή του) «Η Σουηδία είναι τρομερή χώρα για τη μουσική» κανείς δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τη Νορβηγία, αλλά όπως είπα τώρα βελτιώνεται η κατάσταση σίγά σιγά.

Rockpages.gr: Πόσο δύσκολο ήταν για σας να καθιερωθείτε;

Captain Poon: Ήταν σχετικά δύσκολο γιατί όταν ξεκινήσαμε το rock’n’roll δεν ήταν αυτό που άκουγε τότε ο κόσμος. Στις πρώτες συναυλίες μας στη Νορβηγία κανένας δεν ενδιαφερόταν. Το 1997 ξεκινήσαμε να περιοδεύουμε στην Ευρώπη ενώ την ίδια στιγμή, σιγά σιγά το rock’n’roll άρχισε να διαδίδεται (ξανά)…και τότε το 1998 κάναμε ένα μεγάλο τουρ με τους Hellacopters και αυτό κατά κάποιο τρόπο μας καθιέρωσε, αποκτήσαμε κοινό και μπήκαμε στην rock’n’roll σκηνή και από τότε δουλεύουμε πολύ σκληρά (working our asses of), αγαπάμε τη μουσική μας, μας αρέσουν οι περιοδείες, μας αρέσει να ηχογραφούμε και όλα αυτά και είμαστε αρκετά τυχεροί ώστε να ζούμε από αυτό ξέρεις…

Rockpages.gr: Ποιο νομίζεις πως ήταν το μυστικό της επιτυχίας σας να τα κάνετε όλα αυτά και να τα καταφέρετε;

Captain Poon: Το μυστικό νομίζω είναι η αγάπη για τη μουσική, γιατί αν δεν αγαπάς τη μουσική, αν το μόνο που θες είναι να γίνεις rockstar και να είσαι cool (cool hot shit guy) και δεν σε νοιάζει η μουσική, τότε θα καταντήσει βαρετό, αλλά αν αγαπάς αυτό που κάνεις, τότε κάποια ποιότητα θα βγει από αυτό…

Rockpages.gr: To “Automatic Thrill” ήταν πιο σκληρό και πιο βαρύ από το “Basement Apes”, ήταν πρόθεσή σας, ή απλά σας βγήκε έτσι;

Captain Poon: Ουσιαστικά, ήταν πρόθεσή μας, γιατί αφού περιοδεύσαμε για το “Basement Apes” καθίσαμε λίγο και είδαμε τι δούλευε καλύτερα και ποια τραγούδια μας άρεσε να παίζουμε ζωντανά περισσότερο και πάνω κάτω συμφωνήσαμε ότι μας άρεσαν περισσότερο τα πιο σκληρά κομμάτια. Αφού λοιπόν έχουμε ένα τόσο δυνατό ντραμερ γιατί να μην κρατήσουμε το καλύτερο από το υλικό μας, και όπως ξέρεις στον προηγούμενο δίσκο μας είχαμε μερικά πιο αργά κομμάτια, γενικά ο δίσκος ήταν πιο πολύ classic rock περισσότερο ‘70s, ενώ αυτός είναι περισσότερο σκοτεινός και βαρύς…

Rockpages.gr: Ποια καινούρια συγκροτήματα σου αρέσουν;

Manchester Academy 2 -22/2/2004, Yiannis Dolas

Captain Poon: Δεν ξέρω, υπάρχουν καλές μπάντες εκεί έξω, αυτές για τις οποίες μιλάνε όλοι. White Stripes, the Strokes και όλα αυτά, που δεν μου αρέσουν και τόσο πολύ, άλλα μερικά συγκροτήματα από αυτά είναι καλά και είμαι ευχαριστημένος που σήμερα ο κόσμος προτιμά να ακούει rock, παρά Britney Spears και αυτό είναι ένα καλό σημάδι…

Rockpages.gr: Γιατί νομίζεις ότι συμβαίνει αυτό;

Captain Poon: Δεν ξέρω. Νομίζω πως έχει να κάνει με το timing. Ο κόσμος μπουχτίζει με τα «πλαστικά» και θέλει κάτι αληθινό. Εκεί μπαίνει το rock’n’roll…γιατί κάθε δέκα χρόνια επιστρέφει και ο κόσμος ασχολείται και μετά γίνεται παλιομοδίτικο και μετά επιστρέφει και πάλι…εννοώ πως είμαι fan του rock’n’roll από μικρό παιδί και ποτέ δεν φεύγει από πάνω μου, αλλά άλλο πράγμα η κάθε μόδα…

Rockpages.gr: Πώς εξηγείς ότι η rock’n’roll κίνηση είναι πάρα πολύ έντονη στις Σκανδιναβικές χώρες, όπως στη Σουηδία και τη Νορβηγία, με μπάντες όπως οι Hellacopters, εσείς, οι Flaming Sideburns, οι Quill δίπλα…

Captain Poon: Πάντα υπήρχαν καλές μπάντες στην Σκανδιναβία και έχουμε καλή παράδοση στην Αμερικάνικη κουλτούρα και μουσική, επειδή μαθαίνουμε αγγλικά από μικρή ηλικία και είναι ευκολότερο να μπούμε στο κλίμα του rock’n’roll από ότι οι Ισπανοί, ή οι Γερμανοί, ας πούμε.

Rockpages.gr: Ή οι Έλληνες…

Captain Poon: Ή οι Έλληνες…(γελάει), δεν έχω έρθει ποτέ στην Ελλάδα, αλλά νομίζω ότι μοιάζει με την Νότια Ευρώπη…

Rockpages.gr: Είναι πολύ κρίμα που αυτή η περιοδεία δεν έρχεται στην Ελλάδα…

Captain Poon: Ναι, πολύ κρίμα…Ήθελα να έρθω. Θα έχουμε κάποια στιγμή την ευκαιρία να παίξουμε εκεί…

Rockpages.gr: Στείλε ένα μήνυμα στους Έλληνες οπαδούς των Gluecifer

Captain Poon: Τι να πω; Θέλω να έρθω να παίξω για σας το συντομότερο δυνατό…