Πρώτο album χωρίς τον αδικοχαμένο Steve Lee και με ανάμεικτα συναισθήματα…δεν είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι Gotthard χωρίς τον Steve Lee δεν γίνεται. Το αντίθετο, μάλιστα…και ο νέος τραγουδιστής Nic Maeder είναι αξιοπρεπέστατος πίσω από το μικρόφωνο (μεταξύ μας, οι φωνές δεν διαφέρουν και πολύ…). Ο προάγγελος του “Firebirth”, το video-clip δηλαδή για το “Starlight”, ήταν το καλύτερο ορεκτικό για αυτή τη δύσκολη δισκογραφική επιστροφή των Ελβετών hard rockers. Και έτσι οι προσδοκίες μεγάλωσαν…

Στα αυτιά μου το “Firebirth” δεν παρουσιάζει και τίποτα σημαντικές διαφορές σε σχέση με τις τρεις (τουλάχιστον) τελευταίες δουλείες των Gotthard. Ίσως είναι λίγο πιο εμφανώς τονισμένος ο Αμερικάνικος hard rock ήχος των late 80s…ως εκεί όμως. Βασικά, δεν είμαι σίγουρος αν περίμενα περισσότερα πράγματα από τους Gotthard. Το album είναι καλό σε γενικές γραμμές, περιλαμβάνει μερικές πολύ όμορφες μπαλάντες (ειδικά το στιχουρχικά φορτισμένο “Where Are You”), ορισμένα πολύ χαρακτηριστικά up-tempo κομμάτια και γενικά βγάζει μία ενέργεια. Από την άλλη υπάρχουν και κάποια αδιάφορα ως τραγικά τραγούδια (π.χ. το “Yippie Aye Yay”) τα οποία, ευτυχώς, δεν χαλάνε την απλά καλή εικόνα.

Συνολικά, έχουμε αρκετά θετικά στοιχεία για ένα δύσκολο album από πλευράς Gotthard…αξίζει να το αγοράσει κάποιος; Ναι, αλλά χωρίς να χάσει και το αριστούργημα αν δεν το κάνει κιόλας…

Highlight: Το “Starlight” ήταν άριστη επιλογή για πρώτο single.
 

Tags