Για μία ακόμη φορά σε συναυλία στο Crow, το πρόγραμμα τηρήθηκε στο ακέραιο ενώ και ο ήχος ήταν καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς εξαιρετικός. Ο βετεράνος της ελληνικής σκηνής Άγγελος Περλεπές με τους Mystery ήταν πιστεύω το ιδανικό opening act για ένα τέτοιο live. Στα 45 λεπτά που είχαν στη διάθεση τους οι Mystery δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα να «ζεστάνουν» τον κόσμο ενώ η εκτέλεση του “Tales…of the Unexpected” ήταν εξαιρετική. Highlight της εμφάνισης τους η διασκευή στο “Child of the Damned” των Warlord με τον Giles Lavery (Warlord, Dragonsclaw) στα φωνητικά ο οποίος είναι και ο tour manager του Graham Bonnet.
Στις 10:15 ακριβώς, η Graham Bonnet Band ανεβαίνει στη σκηνή και από την πρώτη στιγμή γίνεται εμφανές ότι ο Bonnet βρίσκεται σε απίστευτη φόρμα ενώ ήταν και πολύ ευδιάθετος παρά την κούραση και την έλλειψη ύπνου (όπως μας υπογράμμισε σε συνέντευξη που κάναμε πριν το live). Οι πρώτες νότες του “All Night Long” σκορπούν πανικό στο club, κάτι που θα συνέβαινε πολλές φορές στη συνέχεια. Για παράδειγμα, ήταν απερίγραπτος ο χαμός στα “Stand in Line” (Impellitteri), “Night Games”, στην τριπλή επίθεση από το “Assault Attack” των MSG (ομώνυμο κομμάτι, “Desert Song”, “Samurai”) και στις επιλογές από Alcatrazz (ειδικά στο “Island In The Sun” και στο “God Blessed Video”). Άριστη η επιλογή των τριών κομματιών από το ντεμπούτο album της Graham Bonnet Band “The Book” και φυσικά αφήσαμε για το τέλος τα απόλυτα highlights: “Since You Been Gone”, “Eyes of the World”, “Lost in Hollywood”! Τα συναισθήματα δεν περιγράφονται ενώ ειλικρινά οι εκτελέσεις των απέθαντων αυτών ύμνων δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τις αντίστοιχες αρχικές όσο και αν αυτό ακούγεται ιεροσυλία. Ο Bonnet τραγουδούσε σαν να μην υπήρχε αύριο με τις χαρακτηριστικές κραυγές του να δονούν το The Crow και η μπάντα ήταν μία καλογυαλισμένη μηχανή που αναδείκνυε σε υπερθετικό βαθμό όλα τα κομμάτια του 90λεπτου set του Bonnet.
Το τέλος της βραδιάς βρήκε και τα 200 περίπου άτομα που βρέθηκαν στο club απόλυτα ικανοποιημένα και μακάρι να ξαναζήσουμε ανάλογες στιγμές στο άμεσο μέλλον. Ήταν μία συγκλονιστική και μοναδική εμπειρία. Αγαπητέ Joe Lynn Turner…καλό θα είναι να πάρεις ένα μικρό μάθημα για το πως πρέπει να γίνεται ένα live τέτοιου επιπέδου και να τιμάς το παρελθόν σου! Εκτός αν είσαι ικανοποιημένος να παίζεις το “Born To Be Wild” και το “Smoke On The Water” μέχρι να αποσυρθείς!
Σάκης Νίκας
{galleryLiveReports/2017/Bonnet}{/gallery}
