Οι Grand Slam ήταν το συγκρότημα που έφτιαξε ο Phil Lynnot αρχικά το καλοκαίρι του 1983, όταν πήρε μαζί του τον Mark Stanway των Magnum, τους Downey και Sykes από τους Lizzy και τον κιθαρίστα Dois Nagle για μια περιοδεία στη Σκανδιναβία. Tο Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς οι Thin Lizzy διαλύθηκαν και ο ηγέτης τους θέλησε να συνεχίσει το project, αλλά ο John Sykes πήγε στους Whitesnake, έτσι ο Lynnot πήγε σε έναν κιθαρίστα που είχε προσεγγίσει για αντικαταστάστη του Snowy White, έναν νεαρό που είχε δεν να παίζει με τους Wild Horses, αλλά δεν έκατσε. Αυτός ήταν ο Laurence Archer και αυτή τη φορά κατάφεραν να συνεργαστούν.
Fast Forward σχεδόν 40 χρόνια μετά, ο Archer κυκλοφορεί το δεύτερο στούντιο άλμπουμ των Grand Slam με αυθεντικό υλικό, σε αντίθεση με το πρώτο “Hit The Ground”, που κυκλοφόρησε το 2019 και ξανακυκλοφόρησε σε καινούρια ηχογράφηση, μίξη και master φέτος!, περιλαμβάνοντας και παλιότερα τραγούδια σε νέα εκτέλεση. Μόνο ένα τραγούδι στο νέο άλμπουμ προέρχεται από το 1984, το “Come Together (In Harlem)”, που αποτελεί παραλλαγή του “Harlem”, που κατά καιρούς έχει εμφανιστεί σε επίσημες κυκλοφορίες και κυρίως μη.
Τι έχουμε εδώ; Ένα πολύ καλό άλμπουμ Βρετανικού κλασικού rock με αναφορές στο μεγαθήριο των Thin Lizzy κυρίως χάρη στη φωνή του εξαιρετικού τραγουδιστή Mike Dyer, που άθελα του ή μη κάπου κάπου θυμίζει Phil Lynnot. Θα έλεγα πως δεν είναι κακό αυτό, άλλωστε αναπόφευκτα βλέποντας μπροστά σου το όνομα Grand Slam το μυαλό πάντα θα πηγαίνει στον θρυλικό Rocker, όσα χρόνια και να περάσουν, όσα άλμπουμ και να βγουν. Εδώ όμως η δουλειά είναι αυθεντική δεν έχει αναμασήματα ούτε διασκευές, ούτε αντιγραφές. Οι αναφορές προφανώς υπάρχουν και είναι αναπόφευκτο να υπάρχουν όταν ο βασικός συνθέτης μεγάλωσε με τα τραγούδια του Lynnot, συνεργάστηκε μαζί του και τον έζησε από κοντά.
Ο Laurence Archer στις κιθάρες δίνει ρεσιτάλ με φανταστικό παίξιμο και σόλο για highlight στα περισσότερα τραγούδια. Στο μπάσο ο πολύπειρος Rocky Newton (MSG, Lionheart) και στα τύμπανα ο Benjy Reid, κρατάνε τη rhythm section στιβαρή και φρέσκια. Τα τραγούδια είναι πάρα πολύ καλά συνθέτοντας ένα πολύ δυνατό σύνολο, καλύτερο από το “Hit The Ground” αν κάνουμε τη σύγκριση. Στα highlights μπαίνουν αβίαστα τα “There Goes My Heart”, “Starcrossed Lovers”, “Come Together (In Harlem)” και “Afterlife”.
