Κάθε άλμπουμ των Hail Spirit Noir είναι διαφορετικό, είναι εντυπωσιακό, είναι καθαρή τέχνη που ξεφεύγει από ταμπέλες και στεγανά, είναι μια παλέτα ήχων και συναισθημάτων, ένα τρενάκι που δεν ξέρεις ποτέ που θα σε βγάλει αλλά γουστάρεις να είσαι πάνω του ξανά και ξανά.
Έτσι και τώρα, στο “Eden In Reverse” το τρομερό prog metal σχήμα από τη Θεσσαλονίκη δεν απογοητεύει και καταφέρνει να διατηρεί (στο τέταρτο πλέον άλμπουμ) τα ίδια ψηλά επίπεδα ποιότητας που είχε και τις προηγούμενες φορές. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει τρομερές εναλλαγές, όχι μόνο από κομμάτι σε κομμάτι (είναι χαρακτηριστικό ότι αν απομονώσεις ένα κομμάτι δύσκολα θα έχεις εικόνα του άλμπουμ) αλλά και μέσα στα ίδια τα κομμάτια αφού, παίζουν με τους ρυθμούς, τα layers των πλήκτρων, τα τρομερά κιθαριστικά ριφ κτλ Η μόνη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές είναι πως λείπουν τα ακραία φωνητικά αλλά αυτό δεν ξενίζει αφού και εγώ το αναφέρω εδώ αναγκαστικά, για την παρουσίαση του άλμπουμ και όχι ως κάτι αρνητικό, άλλωστε, δίπλα στη χαρακτηριστική φωνή του Δημήτρη Δημητρακόπουλου υπάρχει και αυτή του Cons Marg ενώ στο “crossroads” δίνει τον δικό του τόνο ο Lars Nedland (Borknagar, Solefald).
Ο ήχος τους είναι μοναδικός, με το prog (ως ταμπέλα οδηγός) να μην είναι αρκετό να περιγράψει τον retro φουτουριστικό ήχο που φέρνει στο μυαλό σκηνές από ταινίες του Κάρπεντερ, κάπως λιγότερο ψυχεδελικοί αυτή τη φορά αλλά φορώντας ένα avant-garde πέπλο ενώ προσθέτουν σκοτεινά synth-rock στοιχεία στο space/prog rock τους. Στιχουργικά αντιστρέφουν την ιστορία της Εδέμ μέσα από μια (πολύ) πιο σουρεαλιστική ματιά με δαρβινικά θηρία (όπως το άτυπο intro του άλμπουμ “Darwinian Beasts”) να δείχνουν το δρόμο και κομματάρες όπως το “Crossroads” να σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό ή τις εναλλαγές στο “The First Ape on New Earth” που σε ζαλίζουν με έναν ωραίο τρόπο ή το επικό κλείσιμο του “Automata 1980”. Εντυπωσιακός ο Φοίβος στα τύμπανα ενώ αυτή τη φορά υπάρχει και δεύτερος πληκτράς, ο Σάκης Μπαντής των Horizon’s End.
