Λοιπόν, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια οι Hammerfall μόλις κυκλοφόρησαν μια δισκάρα, που μπαίνει ήδη στα καλύτερα της χρονιάς.
Δεν επινόησαν ξανά τον τροχό, ούτε κάνουν κάτι διαφορετικό από ότι συνήθως. Απλά κρατάνε σφιχτά το σφυρί και δεν χαλαρώνουν ούτε στιγμή. Οι δύο κιθάρες των Oscar Droniak και Pontus Norgren καλπάζουν σαν καθαρόαιμα από την αρχή μέχρι το τέλος, ο Joacim είναι σε πολύ καλή φόρμα, οι μελωδίες που έχουν γράψει είναι κολλητικές και οι κοματάρες διαδέχονται η μία την άλλη.
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι οπαδός του γκρούπ, ούτε ότι το ιδίωμα είναι από τα πιο αγαπημένα μου, αν και έχω τις συμπάθειες μου -όπως όλοι. Ωστόσο, οποίες κι αν είναι οι προτιμήσεις του καθενός ενα καλό άλμπουμ ακούγεται από την αρχή, από την πρώτη ακρόαση, από το πρώτο κομμάτι και τη γενικότερη ατμόσφαιρα που επικραττεί. Στο “Hammer Of Dawn” η δουλειά που έχει γίνει ειναι εξαιρετική. Ξεκινώντας από το “Brotherhood” που είναι γραμμένο για τους οπαδούς τους και θα ζήλευαν ακόμα και οι Manowar, στα “Reveries” και το “Too Old To Die Young”, οι Σουηδοί σφυρηλατουν το σύγχρονο εγχειρίδιο του Euro power. Δυνατό, ξέφρενο, πιασαρικο και ποιοτικό. Ακόμα και η μπαλαντα “Not Today” είναι αξιόλογη.
Να δείτε που θα με κάνουν οπαδό στο τέλος…
