Μπορεί να μην ήταν ο αυθεντικός τραγουδιστής των Turbonegro, αλλά σίγουρα άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο συγκρότημα. Ήταν η δική του εποχή που οι Νορβηγοί γνώρισαν τις μεγαλύτερες δόξες τους και εν πολλοίς χάρη σε αυτόν. Οι δρόμοι τους όμως χώρισαν δυο φορές. Την πρώτη λόγω των καταχρήσεών του και τη δεύτερη λόγω της… απουσίας αυτών!
Ο Hank δούλεψε μέχρι και στο Νορβηγικό μουσείο ψαρόβαρκας πριν επιστρέψει στη μουσική. Εκεί βαριεστημένα ξεναγούσε τους επισκέπτες (τους ποιους;) στα άδυτα της τέχνης του ψαρέματος στα παγωμένα Σκανδιναβικά νερά, όπως μπορεί κανείς να δει και στο ντοκιμαντέρ “The Reserrection” για την επιστροφή της μπάντας. Μουσικά ψάχτηκε και πειραματίστηκε τόσο σε άλλη μπάντα, τους Dr.Midnight & The Mercy Cult, ένα σουπεργκρουπ με μέλη από τη μπάντα του Marilyn Manson, τους Satyricon και τους Apoptygma Berzerk, που πέρασαν και δεν ακούμπησαν, όσο και σόλο με ένα single με μια συμπατριώτισσά του pop τραγουδίστρια που μάλιστα έφτασε στο Νο.1 στην χώρα του. Εμφανίστηκε μάλιστα και σαν κριτής στο Norwegian Idol, τίποτα από όλα αυτά όμως δεν θύμιζαν τον rocker που είχαμε μάθει με τους Turbonegro… σε πλήρη αντίθεση με όλα αυτά το “Egomania” είναι μια ολική επαναφορά ενός εμβληματικού frontman σε αυτό που γνωρίζει να κάνει καλύτερα από κάθετι άλλο και σίγουρα καλύτερα από αρκετούς άλλους!
Το άλμπουμ είναι πραγματικά απολαυστικό από την αρχή μέχρι το τέλος με πιασάρικα τραγούδια που ακούς εύκολα ξανά και ξανά. Δεν ανακαλύπτει τον τροχό, ούτε την πυρίτιδα, αλλά είναι μια εγγύηση ότι το πάρτυ θα κρατήσει μέχρι νωρίς το πρωί. Μην περιμένετε βαθυστόχαστα νοήματα και υπαρξιακούς προβληματισμούς. Ποτέ δεν τον απασχόλησαν αυτά. Το τρίπτυχο sex, drugs, rock’n’roll ήταν αυτό που υπηρέτησε πιστά. Αναπόφευκτα ο ήχος πηγαίνει στους κλασικούς Turbonegro της εποχής του, όχι πάντα, αλλά πολύ συχνά. Οι κιθάρες είναι για Όσκαρ βγάζοντας αυτή την ωμή δύναμη και τα μαλλιαρά μπαλάκια (προφανώς μιλάμε για τένις) που χρειάζεται. Υπεύθυνος ο μέγας αλήτης Cat Casino , ο οποίος πρόσφατα ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το γκρουπ για να επιστρέψει τους Deathstars. Ακούστε οπωσδήποτε τα “Bum To Bum”, “Wild Boy Blues” (με ένα εμβόλημο “Bark At The Moon” riff) και το “Adios (Where Is My Sombrero)”…
Fun fact: Ο Hank Von Hell ήταν υποψήφιος να εκπροσωπήσει τη Νορβηγία στη φετινή Eurovision, αλλά δεν τα κατάφερε! Κρίμα!
