Μετά από ένα τέτοιο άλμπουμ δυναμίτη η συνέντευξη με τους Hardcore Superstar ήταν… μονόδρομος! Ο Magnus “Adde” Andreasson, ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για την οπισθοφυλακή της μπάντας, για τη βάση του ήχου της, ο ντράμερ από το 1999 μας μιλάει για το εξαιρετικό “Abrakadabra”, το πως διαμορφώθηκε το στυλ της μπάντας για το συγκεκριμένο άλμπουμ, για τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα των Hardcore Superstar, τις πιο αστείες, ενώ μας «γράφει» την απόλυτη κασέτα για Σαββατόβραδο… Φέρτε τους…ΧΘΕΣ! Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας

photo: Yiannis Dolas

Rockpages.gr: Υπάρχει ένα σαφές feeling classic rock στο νέο άλμπουμ, τουλάχιστον σε αρκετά τραγούδια. Η εισαγωγή μου θύμισε λίγο Thin Lizzy, ενώ το riff του “Influencer” ακούγεται σαν Scorpions. Αυτό ήταν κάτι που επιδιώκατε, ή το βγάζω από το μυαλό μου;

“Adde” Andreasson: Αποδίδουμε φόρο τιμής σε πολλά από τα συγκροτήματα με τα οποία μεγαλώσαμε. Ακούμε ακόμα και σήμερα ό,τι βγήκε τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 και νομίζω ότι μπορεί να το καταλάβει κανείς ακούγοντάς μας. Είναι στο DNA μας.

Rockpages.gr: Πρόσεξα ότι τα τραγούδια του άλμπουμ δεν είναι τόσο γρήγορα, τα περισσότερα είναι mid-tempo. Θα έλεγες ότι ωριμάζετε σαν συνθέτες; Είναι πιο εύκολο να γράφεις γρήγορα τραγούδια, παρά mid-tempo;

“Adde” Andreasson: Το πήραμε απόφαση να γράψουμε πιο αργά τραγούδια και να κάνουμε ένα άλμπουμ που θα ήταν περισσότερο “arena rock”. Συζητήσαμε για το πώς θέλαμε να ακούγεται το άλμπουμ και αποφασίσαμε να γράψουμε πιο αργά τραγούδια, ούτως ώστε να ταιριάζει η παραγωγή.

photo: Ian Golcher Photography

Rockpages.gr: Όταν είδα τον τίτλο “Fighter” περίμενα ότι θα είναι ένα γρήγορο τραγούδι, αλλά αντιθέτως είναι ήμι-ακουστικό και πολύ καλό, αν θες την άποψή μου. Πως μπορείτε να δαμάζετε την ορμή και τη δύναμη της μπάντας σε ένα πιο «απογυμνωμένο» κομμάτι σαν κι αυτό;

“Adde” Andreasson: Είναι πάντα διασκεδαστικό όταν συνθέτεις και ηχογραφείς με μια ακουστική κιθάρα, ειδικά όταν είναι 12 χορδη. Έχει μια διαφορετική ενέργεια, την οποία λατρεύω. Η 12 χροδη κιθάρα φέρνει στα αυτιά μου έναν ‘70s ήχο. Μου θυμίζει συγκροτήματα όπως οι Boston και οι Heart. Είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι από το πώς βγήκε το τραγούδι. Ήταν εξ’ αρχής ένα γρήγορο κομμάτι, αλλά το ξαναγράψαμε για να παιχτεί σαν μπαλάντα.

Rockpages.gr: Κατά την άποψή μου αυτό είναι το καλύτερό σας άλμπουμ εδώ και χρόνια. Τι κάνετε διαφορετικά από ότι τις άλλες φορές για να το κάνετε να ακούγεται τόσο καλύτερο;

“Adde” Andreasson: Ξοδέψαμε πολύ χρόνο στο να γράφουμε και να προβάρουμε τα τραγούδια. Κάναμε πολλές αλλαγές ενώ ηχογραφουσαμε και πολλές φορές δεν έχεις τη δύναμη της θέλησης να το κάνεις αυτό, αλλά πραγματικά θέλαμε να βγει όπως ακριβώς το θέλαμε. Δουλεύοντας με τον παραγωγό και πολλά χρόνια φίλο μας Johan Reiven βοήθησε πολύ. Μας ξέρει καλά και ξέρει πώς να μας ωθήσει στα όρια.

Rockpages.gr: Όλα τα τραγούδια είναι καλά, είχατε κάποια fillers που απορρίψατε προκειμένου να γίνει πιο δυνατό το άλμπουμ;

“Adde” Andreasson: Πετάξαμε πολλά τραγούδια. Θα έλεγα ότι τα πιο “thrash” τραγούδια απορρίφθηκαν γιατί δεν ταίριαζαν στο ύφος του άλμπουμ.

photo: Yiannis Dolas

Rockpages.gr: Ποια είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζετε κάθε φορά που γράφετε ένα νέο άλμπουμ;

“Adde” Andreasson: Θέλουμε πάντα να ηχογραφούμε τα τύμπανα και το μπάσο live για να έχουμε έναν ανθρώπινο ήχο. Νομίζω πως αυτό είναι υγιές και προσωπικά δεν είμαι οπαδός του πως ακούγονται σήμερα οι metal μπάντες. Πολύ «κομπιούτερ rock» για τα γούστα μου. Θέλω να ακούσω τον άνθρωπο όταν ακούω μουσική, όχι την μηχανή.

Rockpages.gr: Κυκλοφορήσατε πολλά singles πριν βγει το άλμπουμ. δεν φοβηθήκατε ότι θα αποκαλύπτατε πολλά τραγούδια με αυτόν τον τρόπο;

“Adde” Andreasson: Να σου πω την αλήθεια αισθάνομαι λίγο συντετριμμένος όταν κυκλοφορούμε τόσα πολλά singles, αλλά ήταν μια απόφαση που πήραμε. Εγώ είμαι της παλιάς σχολής και μου αρέσει να περιμένω για το ολοκληρωμένο άλμπουμ για να το ακούσω και το να έχω ακούσει τόσα πολλά τραγούδια του από πριν μου το κάνει δύσκολο. Το καλό όμως ήταν πως όλα τα τραγούδια τράβηξαν την προσοχή που χρειαζόταν.

Rockpages.gr: Ποια είναι τα αγαπημένα σου τραγούδια στο άλμπουμ;

“Adde” Andreasson: Μου αρέσει πολύ το ομώνυμο. Ακούγεται σατανικό και πιασάρικο την ίδια στιγμή. Είναι ένα τυπικό hard rock τραγούδι κατά τη γνώμη μου. Και λατρεύω να το παίζω. Επίσης, είμαι μεγάλος οπαδός του “The Influencer”. Ακόμα γελάω όταν διαβάζω τους στίχους του.

photo: Ian Golcher Photograohy

Rockpages.gr: Διάβασα μια κριτική στο περιοδικό Classic Rock, η οποία ήταν αρνητική και με έκανε να θυμώσω, γιατί θεωρώ ότι το άλμπουμ είναι πολύ καλό. Πως αντιδράς στην κριτική και ιδιαίτερα στην αρνητική;

“Adde” Andreasson: Συνήθιζε να με ενοχλεί, αλλά καθώς μεγαλώνεις σταματάς να ακούς την αρνητική κριτική. Έμαθα με τα χρόνια ότι είναι ήδη αρκετά δύσκολο να ικανοποιήσεις τον εαυτό σου, έτσι όταν έχεις κάνει ό,τι μπορείς για να φτιάξεις ένα άλμπουμ όπως το θέλεις, τότε αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Rockpages.gr: Συνήθως πως γράφετε τα τραγούδια σας; Τζαμάρετε και σας έρχονται ιδέες, φέρνει ο καθένας τη δική του ιδέα και δουλεύετε πάνω σε αυτή; Είναι μια ομαδική δουλειά;

“Adde” Andreasson: Συνήθως, ξεκινάω να γράφω ένα τραγούδι και πολύ σύντομα όλοι είναι μέσα και γράφουν, δουλεύουν πάνω στις ενορχηστρώσεις. Είμαστε πολύ δημοκρατικοί σαν συγκρότημα.

Rockpages.gr: Πέρα από τις προφανείς επιπτώσεις, το να μένεις στο σπίτι, να μην βρίσκεσαι από κοντά με άλλους ανθρώπους κλπ πως σας επηρέασε το lockdown και η καραντίνα;

“Adde” Andreasson: Μας επηρέασε με ένα καλό τρόπο γιατί ξαφνικά είχαμε πολύ χρόνο για να γράψουμε τραγούδια χωρίς να υπάρχει καμιά πίεση. Θα μπορούσαμε να τεμπελιάζουμε όλοι σπίτια μας και να μην κάνουμε τίποτα απολύτως, αλλά στην ουσία ήταν το καύσιμο που μας τροφοδότησε να δουλεύουμε πολύ σκληρά πάνω στα τραγούδια.

photo: Yiannis Dolas

Rockpages.gr: Γράψατε το “The Influencer”, το οποίο είναι ένα σχόλιο πάνω σε μια κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Θα σε πείραζε να ήσουν κι εσύ ένας από αυτούς; Απλά να τραβάς φωτογραφίες τον εαυτό σου, να προωθείς προϊόντα, να σε ακολουθούν χιλιάδες και να πληρώνεσαι γι’αυτό;

“Adde” Andreasson: Μπα, όχι! Το αφήνω για τη νεότερη γενιά αυτό.

Rockpages.gr: Πριν από κάποια χρόνια είχατε γράψει ένα τραγούδι για όλους εκείνους που ήθελαν διακαώς να μπουν στη “Guest List” για μια συναυλία για να είναι γύρω από τις διασημότητες και να κάνουν τους σπουδαίους. Έχει αλλάξει κάτι από τότε;

“Adde” Andreasson: Όχι… Χαχαχαχα! Πρέπει να θυμάσαι ότι αυτό είναι η σκοτεινή αίσθηση του χιούμορ που έχουμε και που αποκαλύπτεται εκεί. Απλώς βλέπουμε την κατάσταση από την αστεία της πλευρά.

Rockpages.gr: Μιλώντας για “influencers”, ποιες είναι οι δικές σας επιρροές στη μουσική; Ποια είναι τα αγαπημένα σου συγκροτήματα; Ποιες οι ένοχες απολαύσεις, κάτι που ακούς και δεν είναι rock ή metal;

“Adde” Andreasson: Θα έλεγα πως ολόκληρη η δεκαετία του ’80 είχε τεράστιο αντίκτυπο σε μας. Τα πάντα από τους Slayer μέχρι τη Madonna. Μεγαλώσαμε στα ‘80s. Κάναμε skate και είχαμε ανοιχτό το ράδιο με μια κασέτα που έπαιζε ό,τι μας άρεσε. Νομίζω ότι ήταν μια τρομερή δεκαετία, γιατί όλα τα στυλ ήτα ενεργά. Το grungr στα ‘90s το σκότωσε αυτό.

Rockpages.gr: Έχεις νοιώσει ποτέ αμήχανα γνωρίζοντας κάποιον από τους ήρωές σου;

“Adde” Andreasson: Γνωρίσαμε όλα τα μέλη των AC/DC όταν ανοίξαμε γι’αυτούς στο Τορίνο. Αυτό πραγματικά μας πήρε τα μυαλά. Ήταν πάρα πολύ καλοί και ένα πρότυπο για το πώς πρέπει να είναι οι σούπερσταρ.

Rockpages.gr: Παίζετε και είστε στο δρόμο όλα αυτά τα χρόνια. Θα έχεις να μας πεις κάποιες “Spinal Tap” ιστορίες να μας πεις. Ποια δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

“Adde” Andreasson: Υπάρχουν τόοοοοοοοοοσες πολλές! Χαχαχα! Πίστεψέ με, τα έχουμε κάνει όλα. Μια φορά είχαμε σταματήσει με το tour bus κάπου στις Άλπεις. Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα. Πίναμε όλοι μέσα στο λεωφορείο και κάποια στιγμή το λεωφορείο έφυγε. Μετά από κάποιες ώρες όταν πήγαμε για υπνο ανακαλύψαμε ότι ο καθένας μας είχε πάνω από 50 αναπάντητες κλησεις. Ήταν από τον τύπο που πουλούσε το merchandise μας. Ήταν ακόμα εκεί που είχαμε κάνει στάσει. Εμείς πια ήμασταν σε άλλη χώρα. Χαχαχαχα!

photo: Ian Golcher Photography

Rockpages.gr: Η Σουηδία μας έχει χαρίσει τόσες πολλές μεγάλες μπάντες από όλα τα στυλ μουσικής, από disco ως ακραίο metal. Ποιες είναι οι πιο υποτιμημένες που θα έπρεπε οπωσδήποτε κάποιος να ακούσει;

“Adde” Andreasson: Μου άρεσαν πολύ οι Swedish Erotica, οι 220 Volt και οι Trash, έτσι για να αναφέρω κάποιες που ήταν ενεργές στη δεκαετία του ’80.

Rockpages.gr: Φτιάχνεις κασέτα για ένα πάρτυ Σάββατο βράδυ. Ποια είναι τα τραγούδια που μπαίνουν χωρίς δεύτερη σκέψη;

“Adde” Andreasson: Θα είναι από διάφορα στυλ: Hardline – Rhythm In A Red Car, Kingdom Come – Do You Like It, Four Horsemen  – Rockin Is Ma Business, Def Leppard  – Just Me And My Wine, Black Sabbath – Headless Cross, Dio – Mystery, W.A.S.P. – The Flame, Dokken – Never Unchain The Night, Kiss – War Machine, Demon – Night Of The Demon

Rockpages.gr: Δεν έχετε παίξει ποτέ στην Ελλάδα. Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε στα μέρη μας κάποια στιγμή;

“Adde” Andreasson: Πραγματικά το εύχομαι. Αν κάποιος διοργανωτής μας κάνει μια καλή πρόταση… ήρθαμε!

photo: Ian Golcher Photography