H επιστροφή των λατρεμένων μου Σουηδών είναι γεγονός. Μπορεί να μας χάρισαν πολλά καλά άλμπουμ τα 20 αυτά χρόνια, αλλά κάπου μετά το 2010 το έχασαν λίγο με την έμπνευση αν και σε αντίθεση με πολλούς οπαδούς τους, θεωρώ το δίσκο «C’mon Take on Me”  έναν απ’ τους καλύτερους τους. Ειδικότερα έχω ξεχωρίσει  το “Because Of You” σαν ένα από τα αγαπημένα μου όλης της δισκογραφίας τους. Αυτός ο δίσκος όμως είναι και επίσημα η επιστροφή των Hardcore Superstar που αγαπήσαμε μετά το πρώτο άκουσμα του “We don’t Celebrate Sundays”.

O δίσκος ξεκινάει στα κόκκινα με το πρώτο single “AD/HD” που είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό του τι αγαπάμε στη μπάντα. Φωνητικά σταθερά και ‘’βρώμικα’’, όπως τα μάθαμε από τον Jocke με καμία αλλοίωση. Ο ρυθμός σε ξεσηκώνει να ανεβάσεις κι ‘άλλο τον ήχο. Δεν προλαβαίνεις να πάρεις ανάσες και μπαίνει το “Electric Rider” με δολοφονικό groove και solo. Άλλο ένα λατρεμένο track αλλά και το 2ο single που κυκλοφόρησε.

Ο δίσκος συνεχίζει χωρίς κανένα ιδιαίτερα ανούσιο γέμισμα και αποδεικνύεται ότι η μπάντα επέστρεψε δυναμικά και έτοιμη για ένα tour που οφείλει να κατεδαφίσει όποιο venue επισκεφτεί!

Το “You Can’t Kill My RnR”, είναι αδιαμφησβήτητα κομμάτι για live show και ένα κοινό να τραγουδάει μαζί τους. Είναι ο λόγος που μπάντες σαν αυτές δεν θα αφήσουν ποτέ τα 80s να πεθάνουν. Όπως και το ”Have Mercy On Me” που κυκλοφορεί σε video clip με μια αρκετά  πιο “χριστιανική” διάθεση .

Είμαι άκρως ενθουσιασμένη με το “You Can’t Kill my RnR” και ελπίζω να συνεχίσουν έτσι για πολλά χρόνια ακόμα αλλά πάνω από όλα ελπίζω να καταφέρετε κάποτε να δείτε ένα live τους σε περίπτωση που δεν το έχετε κάνει ήδη. Τότε μόνο θα καταλάβετε γιατί αυτή η μπάντα θα έπρεπε να ανήκει στις καλύτερες και μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων, στο χώρο του Sleaze Metal.