Όταν ακούμε τον όρο Bay Area thrash, το μυαλό πηγαίνει αυτόματα σε επιδραστικά ονόματα-πυλώνες του ήχου όπως Exodus, Testament, Possessed και φυσικά Metallica. Η κοσμογονία που συντελέστηκε βέβαια στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου του San Francisco περιλαμβάνει και απείρως περισσότερους «αφανείς» ήρωες που μπορεί να μην άγγιξαν το εκτόπισμα των προαναφερθέντων αλλά μουσικά δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν. Οι Forbidden, Death Angel, Laaz Rockit, Vio-Lence και Heathen ανήκουν αδιαμφισβήτητα σε αυτή την κορυφή, δίπλα στους τέσσερις προαναφερθέντες πρωτοπόρους. Η δισκογραφική ασυνέπεια και τα μεγάλα διαλείμματα που είχαν στην καριέρα τους όμως τους κράτησαν πίσω αλλά σε καμία περίπτωση δεν αφαίρεσαν την ποιότητα από τις δισκογραφικές τους δουλειές. Δεκαεννέα χρόνια πήρε στους Heathen να παρουσιάσουν το διάδοχο του Victims of Deception αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να μας δώσουν έναν από τους κορυφαίους δίσκους του 2010, το The Evolution of Chaos. Τώρα με το Empire of the Blind φιλοδοξούν να κάνουν κάτι παρόμοιο, δέκα χρόνια μετά.
Η αλήθεια είναι πως δεν ένιωσα την ίδια έκπληξη ακούγοντας το άλμπουμ. Στην αρχή δεν μπορούσα να εντοπίσω τι ήταν αυτό που κρατούσε πίσω τον ενθουσιασμό μου. Το Empire of the Blind δείχνει να είναι φτιαγμένο από τα σωστά υλικά. Ορμητικό, απολαυστικά κιθαροκρατούμενο, με τη σωστή ισορροπία ανάμεσα σε γρήγορα και αργά μέρη, σε μελωδία και δύναμη. Στην πορεία πιστεύω πως βρήκα τον παράγοντα που με κρατούσε πίσω. Ο ήχος που επέλεξε να δώσει τους Heathen o γκουρού του σύγχρονου Αμερικάνικου metal, Zeuss θεωρώ πως αδικεί το τελικό αποτέλεσμα και δεν ταιριάζει στο γκρουπ. Κατανοώ πως οι μεγάλες εταιρείες του χώρου αντιμετωπίζουν αυτού του είδους τις κυκλοφορίες με ένα συγκεκριμένο τρόπο αλλά οι μόνες στιγμές που ένιωθα πως άκουγα τους Heathen ήταν στην ώρα των απολαυστικών σόλο. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό ή άδικο αλλά δεν κατάφερα σε κανένα σημείο να αποβάλλω αυτή την αίσθηση και να δω το άλμπουμ με άλλη ματιά.
Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ που είναι το μελωδικό Sun In My Hand όπου πρωταγωνιστούν οι εξαιρετικές lead κιθάρες των Altus/Lum αλλά και στο εντυπωσιακό instrumental A Fine Red Mist όπου συμμετέχει η παλιοπαρέα των Holt, Hunolt και Piercy χαρίζοντάς μας ένα επιπλέον κιθαριστικό όργιο.
