Μεγάλη επιστροφή από τους Heaven Shall Burn και μάλιστα με ένα αρκετά τολμηρό εγχείρημα. Ποτέ δεν ήταν συνετό στη μουσική βιομηχανία να κυκλοφορεί μία μπάντα ή καλλιτέχνης διπλό album και όμως οι Γερμανοί δεν είχαν κανένα πρόβλημα να το κάνουν. Τρία χρόνια μετά το “Wanderer”, η πεντάδα από τη Θουριγγία παρουσιάζει την ένατη full-length δουλειά της.
Δύο μέρη λοιπόν, από σχεδόν πενήντα λεπτά το καθένα. Δεκαεπτά τραγούδια συν δύο ορχηστρικά intro/outro έχει το “Of Truth & Sacrifice” και είναι εντυπωσιακό ότι η ποιότητα μένει σε υψηλά επίπεδα καθ’ όλη τη διάρκεια. Δε λείπουν φυσικά και οι πειραματισμοί, οπότε συνολικά μιλάμε για μία φοβερά προσεγμένη δουλειά.
Στο πρώτο μέρος (“Of Truth”) το πολύ όμορφο και μελωδικό “March Of Retribution” είναι ιδανικό σαν intro, το οποίο ακολουθείται από το τρομερό “Thoughts And Prayers” με το κολλητικό βασικό του riff το οποίο κινείται στο γνωστό ύφος των Γερμανών. Δηλαδή melodic death metal (κυρίως) με δόσεις από metalcore, ένας ήχος που είναι ξεκάθαρα δικός τους και άμεσα αναγνωρίσιμος. Κακές στιγμές δεν υπάρχουν, αλλά ξεχωρίζει επίσης το “Eradicate” με το φοβερό lead και το μελωδικό solo, το “Übermacht” με τα samples και το “Terminate The Unconcern”. Tο “Expatriate” είναι μια κατηγορία μόνο του, αφού κρατάει εννιά λεπτά, τα πλήκτρα και τα έγχορδα πρωταγωνιστούν δημιουργώντας μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα πάνω στην οποία πατάει ο Marcus Bischoff με απαγγελίες στα γερμανικά και στα αγγλικά, ενώ οι ηλεκτρικές εξάρσεις όπου υπάρχουν κάνουν το αποτέλεσμα ακόμα καλύτερο.
Όσο για το δεύτερο (“Sacrifice”), μεγάλη έκπληξη κάνει το “La Résistance” με την εκτεταμένη χρήση synths που το κάνουν ένα…electronic metalcore κομμάτι. Δεν μπορείς να το παραβλέψεις όμως, αφού και εδώ κάνουν τρομερή δουλειά, όσο περίεργο και να ακούγεται αρχικά. Πειραματικό το “The Sorrows Of Victory” με αρκετές εναλλαγές και πολλά καθαρά φωνητικά, ενώ η διασκευή δε λείπει ούτε από εδώ και αυτή τη φορά είναι το “Critical Mass” από Nuclear Assault. Από τα καλύτερα είναι και το “Weakness Leaving My Heart” που κλείνει το album. Ατμοσφαιρική εισαγωγή με πλήκτρα και έγχορδα, ηλεκτρική συνέχεια πριν κλείσει το ίδιο όμορφα και μελωδικά όπως ξεκίνησε.
Οι Heaven Shall Burn λοιπόν σε αυτή την κυκλοφορία, πέρα από το ότι μας δείχνουν τον ανήσυχο εαυτό τους, κατάφεραν να μην έχουν ούτε ένα μέτριο κομμάτι. Είτε βαράνε στο γνωστό ύφος τους, είτε πειραματίζονται, το αποτέλεσμα δεν απογοητεύει. Η παραγωγή είναι άψογη, ενώ και στα video clips που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα θα δει κανείς τόσο το καλλιτεχνικό μέρος τους όσο και το άκρως χαβαλεδιάρικο, με ένα μάλιστα να συνδυάζει δύο διαφορετικά τραγούδια, ένα από κάθε μέρος. Φανταστική κυκλοφορία από κάθε άποψη.
