Η πολυαναμενόμενη δεύτερη μέρα του Heavy Psych Sounds Fest με την τελευταία εμφάνιση των Orange Goblin στη χώρα μας έφτασε, και μαζί έφερε ακόμα 10 μπάντες που μας χάρισαν μια μαγική βραδιά. Ο χώρος του Universe, που θυμίζει κάτι σαν μεγάλη αποθήκη μας καλωσόρισε με τις δύο σκηνές, μέσα και έξω, έτοιμες για το απαιτητικό φεστιβάλ που έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα.
Οι Congulus με μια μικρή καθυστέρηση έδωσαν τις καλύτερες μελωδίες και ρυθμούς τους με το που πάτησαν τη σκηνή. Με καταγωγή από την Τουρκία, δεν θα μπορούσαν να λείπουν μερικές ανατολίτικες νότες ανάμεσα απ’ τα groοvy ψυχεδελικά riff τους. Με ένα μπάσο, μια κιθάρα και τα ντράμς κατάφεραν να κάνουν το κοινό, που ήρθε από νωρίς να απολαύσει το φεστιβάλ, να κουνηθεί για τα καλά απ’ τη θέση του και να ζεσταθεί στην αυλή του Universe όπου η θερμοκρασία άρχισε να πέφτει με την δύση του ηλίου. Η λέξη Congulus περιγράφει μια τρομακτική ιστορία για παιδιά όπως αναφέρουν οι καλλιτέχνες, όπου μπαίνει σε μουσική μέσα απ’ το ταλέντο τους το οποίο ξεδίπλωσαν μπροστά μας με την εμφάνιση τους. Στο τελευταίο κομμάτι ηλεκτρονικά και φυσικά όργανα μπλέχτηκαν μαζί, με τον μπασίστα ντυμένο με την ολόσωμη ροζ στολή του να κατεβαίνει και να χορεύει μαζί με το κοινό δίνοντας το ντέφι του σε όποιον χόρεψε μαζί τους.
Το τελετουργικό των Wyatt E., από το Βέλγιο, έγινε μέσα στη μεγάλη σκηνή του χώρου, με τις δύο μαύρες κολώνες στις άκρες της να την κάνουν άκρως επιβλητική. Οι προσευχές προς τους θεούς μέσα από εξίσου ανατολίτικες μελωδίες, φυσική ροή μετά τους Congulus, και τα πειραγμένα φωνητικά απαγγελίας σχεδόν σε ανατρίχιαζαν. Μαυροφορεμένοι σαν από κάποια παγανιστική αίρεση μετέφεραν την ενέργεια τους στους ακροατές που απ’ το χειροκρότημα τους φάνηκε πως πέρασαν πολύ καλά. Η instrumental μουσική τους δεν είναι για όλα τα γούστα, ωστόσο ταίριαξε απόλυτα στο billing της δεύτερης βραδιάς. Δεν θα γράψω τίτλους τραγουδιών και άλμπουμ καθώς είναι γραμμένα σε αραβική, μάλλον, γλώσσα αλλά αξίζει να κάνετε μια ακρόαση της τελευταίας δουλειάς τους που κυκλοφόρησε τον φετινό Ιανουάριο.
Οι Birds of Vale, απ’ την Αθήνα, είναι σίγουρα μια ευχάριστη έκπληξη για όσους δεν τους είχαν συναντήσει προηγουμένως. Παρουσίασαν το ατόφιο rock n roll τους, επηρεασμένο από Led Zeppelin, Deep Purple και όλες τις αγαπημένες μας κλασικές μπάντες σε συνάρτηση με την αψεγάδιαστη φωνή του frontman και καλοδουλεμένα κομμάτια που σου εμέναν στο μυαλό με τα χαρακτηριστικά τους ρεφρέν. Ακούστηκαν τραγούδια απ’ τον πρώτο τους δίσκο “Limbo” μαζί με δύο νέα κομμάτια από τον επερχόμενο τους που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Το μέλλον τους φαίνεται λαμπρό καθώς ήταν με διαφορά η μεγαλύτερη έκπληξη απ’ τις “μικρές” μπάντες του φεστιβάλ.
Setlist: Howler / Sungun / River / Dimension / Restless
Ο ορισμός της λατρείας της μουσικής των πατεράδων Black Sabbath καθρεφτίζεται πλήρως στη μουσική των Acid Mammoth που ήρθαν σαν οδοστρωτήρες να σπάσουν κάθε σβέρκο απ’ το headbanging. Μπαίνοντας με το ομώνυμο κομμάτι του πρόσφατου δίσκου τους “Supersonic Megafauna Collision” έφεραν στα αυτιά μας το χαρακτηριστικό τους doom ήχο με fuzzy solo και riff βγαλμένα απ’ τα καζάνια της κολάσεως του Heavy Metal. Στα 40’ της εμφάνισης είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τα καλύτερα τους κομμάτια από τους 3 τελευταίους δίσκους συμπεριλαμβανομένων των που αγαπημένων των οπαδών τους “Berserker” και “Tree of Woe”. Λίγο πριν το κλείσιμο με το “Jack the Riffer” χάρισαν ένα μπαλονάκι με το κατάλληλο δωράκι μέσα, για τους μερακλήδες του pit που το κάπνισαν με μεγάλη χαρά.
Setlist: Supersonic Megafauna Collision / Tree of Woe / Atomic Shaman / Berserker / Them! / Jack the Riffer
Η ροή του προγράμματος συνεχίστηκε αδιάκοπα με τους Τεξανούς Warlung και το βρώμικο stoner metal που γέμισε για τα καλά τον έξω χώρο του Universe. Με κομματάρες από τον τελευταίο τους δίσκο “The Poison Touch” που κυκλοφόρησε στα μέσα στου Φλεβάρη, αλλά και μερικά ακόμα από τη δισκογραφία τους, μας κράτησαν ζεστούς σε μια εμφάνιση γεμάτη γκάζια και ενέργεια. Τσεκάρετε οπωσδήποτε το “Stone Cold Killer” που δε λείπει από κάθε τους εμφάνιση.
Next on stage που λένε και στις παρουσιάσεις καλλιτεχνών οι εκ του Birmingham ερχόμενοι, γενέτειρα του Heavy metal, οι πιο heavy πεθαίνεις Margarita Witch Cult. Με τον πρώτο τους ομώνυμο δίσκο έκλεψαν τις εντυπώσεις μπαίνοντας ψηλά στις λίστες των καλύτερων δίσκων του 2023 και έτσι ήταν από καιρό μια μπάντα που πολλοί απ’ το κοινό περίμεναν να δουν live. Η ρετρό heavy rock μουσική τους ταρακούνησε απ’ τις πρώτες νότες το χώρο που γέμισε με τους αφοσιωμένους αλλά κ νέους οπαδούς. Το power trio με τα τρία βασικά όργανα και τα φωνητικά να εναλλάσσονται απ’ όλα τα μέλη, κατάφεραν να γεμίσουν με τον ήχο τους κάθε γωνιά και κάθε αυτί. Με το που ζεστάθηκε το κοινό έσκασε και η riffάρα του “The Witchfinder Comes” με το ultra πιασάρικο ρεφρέν που μας έβαλε να τραγουδάμε μαζί τους. Η διασκευή του “White Wedding” συνέχισε το sing along, παραδίδοντας μια από τις καλύτερες διασκευές του θρυλικού τραγουδιού του Billy Idol. Οι Margarita έχουν το χάρισμα να αυξομειώνουν ρυθμούς και ένταση από κομμάτι σε κομμάτι αλλά να μην χάνουν την ταυτότητα τους ούτε δευτερόλεπτο. Με το “Sacrifice” έβαλαν τον επίλογο στο show τους δίνοντας την υπόσχεση να μας επισκεφτούν ξανά το συντομότερο.
Οι ρυθμοί έμειναν σε ένα καλό επίπεδο με τους bluesy και ελαφρώς progressive Mr.Bison από τη γειτονική Ιταλία. Με το τελευταίο τους concept άλμπουμ “Seaward” είχαν την ευκαιρία να ξεκινήσουν το tour τους στην Ευρώπη και μέσα σε αυτές τις εμφανίσεις ήταν και η Αθήνα. Τα φωνητικά του frontman ξεχώρισαν απ’ τη πρώτη στιγμή, όπως και η ατμοσφαιρική φιγούρα του, ταξιδεύοντας μας ευχάριστα για 40 λεπτά. Ο κόσμος από κάτω πέρασε καλά δίνοντας feedback με τη φωνή και το χειροκρότημα του σε μια μπάντα που το άξιζε στο 100%.
Οι Black Rainbows είναι σίγουρα μια μπάντα πολύ αγαπημένη στο ελληνικό κοινό που έχει ταξιδέψει σε διάφορα φεστιβάλ και πόλεις της χώρας μας. Οι συστάσεις είναι περιττές καθώς με το που συνδέθηκαν τα jack στους ενισχυτές απλά μας παρεσιεραν μαζί τους στο δαιμονισμένο rock ‘n’ roll τους μέχρι το τελευταίο τραγούδι. Ακούσαμε συνθέσεις σταθμούς στην 20ετή πορεία τους που έχουν αγαπηθεί και θεωρούνται πλέον διαχρονικοί όπως τα “Superhero Dopeproof” και “Black to Comm”. Νομίζω πως το είδος που παίζουν περιγράφει ακριβώς το Heavy Psych Fest και περιλαμβάνει τα μουσικά μονοπάτια των περισσότερων μπαντών που έπαιξαν τη δεύτερη μέρα του φεστιβάλ. Κλείνοντας με τρελές ταχύτητες και fuzzy σόλο μας άφησαν με τρελή όρεξη για περισσότερο heavy rock και χαμόγελα χαραγμένα στα πρόσωπα μας.
Τελευταίο συγκρότημα για την εξωτερική σκηνή ήταν οι Αθηναίοι Puta Volcano με το μοναδικό τους indie rock ‘n’ roll που στη πραγματικότητα είναι τόνους πιο heavy απ’ ότι ακούγεται. Η αλήθεια είναι πως μας είχαν λείψει καθώς τα τελευταία δύο χρόνια έκαναν ελάχιστες εμφανίσεις. Επίσης είχε την ευκαιρία να τους δει όλος αυτός ο κόσμος που ήρθε απ’ το εξωτερικό και πιθανότητα να μην τους είχε ξαναπετύχει κάπου. Το “Primitive Data” με τα grunge riff και τα απόκοσμα φωνητικά της Άννας ζέσταναν για τα καλά το σβέρκο μας απ’ το headbanging. Σε αυτό το σημείο να επισημάνω πως η frontwoman των Puta Volcano ήταν η μια απ’ τις δύο γυναίκες καλλιτέχνιδες ανάμεσα στις 11 μπάντες που εμφανίστηκαν και μάλιστα την Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας. Μερικά τεχνικά προβλήματα δεν τους εμπόδισαν να συνεχίσουν να μας ανατινάζουν το μυαλό με τα τραγούδια τους που τίμησαν και με το παραπάνω τις δύο τελευταίες δισκογραφικές δουλειές τους.
Setlist: Entropica / Bird / Neon / Primitive Data / Dune / Black Box / First Light / Zeroth Law / Jovian Winds / Infinity / Kassandra’s Gift / The Sun
Από αυτή τη γιορτή δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι Nightstalker που ανέβηκαν πάνω στη σκηνή παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή με το “Use” του πρώτου τους δίσκου πίσω το 1996. Η Heavy Psych επανακυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά που το κοινό μπόρεσε να προμηθευτεί και από το merch της μπάντας.
Με την μία κομματάρα να διαδέχεται την άλλη, τα ζόμπι έκαναν την εμφάνιση τους στο “Zombie Hour”, το μαχαίρι έξυσε τις bluesy ευαισθησίες μας στο “Sweet Knife” και οι βετεράνοι ροκάδες τα έσπασαν στο “Dead Rock Commandos”. Το μπάσο του Αντρέα τράνταξε τα κορμιά μας στις πρώτες νότες του “Uncut” από το νέο τους δίσκο που θα απολαύσουμε σύντομα στην ολότητα του. Εννοείται πως το pit άνοιξε από το πρώτο κομμάτι και δεν έκλεισε μέχρι τον επίλογο του “Children of the Sun”, δίνοντας την ευκαιρία στους οπαδούς απ’ το εξωτερικό να απολαύσουν μια συναυλία Nightstalker εντός έδρας.
Setlist: Use / Zombie Hour / Forever Stoned / Just A Burn / Uncut / The Dog That No-One Wanted / Never Know (Supersonic) / Sweet Knife
Trigger Happy / Baby, God is Dead / Dead Rock Commandos / Children of the Sun
Όταν το ρολόι χτύπησε μία ακριβώς τα Goblin πάτησαν τη σκηνή του Universe για την τελευταία τους επίσκεψη στην Αθήνα, όπως μας ενημέρωσαν. Όλες οι επιτυχίες έδωσαν το «παρόν», από το “Scorpionica” μέχρι το “The Filthy and the Few” της δισκάρας “A Eulogy for the Damned” που μας είχε πάρει τα μυαλά πίσω το 2012 και είχε ανεβάσει την μπάντα πολλά επίπεδα παραπάνω. Καλύφθηκαν όμως όλα τα άλμπουμ τους ακόμα και το ντεμπούτο τους με την εκτέλεση του “Saruman’s Wish”.
Ο Ben Ward στα φωνητικά δεν σταμάτησε λεπτό να κοπανιέται και να δίνει το ρυθμό στο κοινό που ήταν ήδη καλά ζεσταμένο μετά από τόσες μπάντες που προηγήθηκαν. O Joe Hoare έλιωσε πραγματικά την κιθάρα του που έμπηξε τα riff και τα σόλο βαθιά μέσα στο μυαλό μας για να μην τους ξεχάσουμε ποτέ. Στο μπάσο είχαμε ένα σχετικά καινούργιο μουσικό για το συγκρότημα που έπραξε τα δέοντα και πολύ παραπάνω, και στα τύμπανα ο Chris Turner από τους δημιουργούς της μπάντας πίσω το 1995 κρατούσε το τέμπο σταθερός πίσω από το σετ ντραμς του. Επιλέχθηκαν και 3 κομμάτια από τον περσινό τους δίσκο “Science, Not Fiction” που έχει αφήσει θετικές εντυπώσεις. Ο επίλογος της τελευταίας τους εμφάνισης μπήκε με τον χείμαρρο “Red Tide Rising” που μας παρέσυρε χαράζοντας αυτή την ιστορική εμφάνιση για πάντα στις καρδιές μας.
Setlist: Cemetary Rats / Scorpionica / Saruman’s Wish / Blue Snow / Your World Will Hate This / The Filthy & the Few / Made of Rats / The Devil’s Whip / Sons of Salem / Ascend the Negative / They Come Back (Harvest of Skulls) / Time Travelling Blues / Quincy the Pigboy / (Not) Rocket Science / Red Tide Rising
Το πρώτο Heavy Psych Sounds Fest έλαβε τέλος με μεγάλη επιτυχία σε όλα τα επίπεδα. Τόσο οι μπάντες που εμφανίστηκαν όσο και οι χώροι αλλά και οι χρόνοι εμφάνισης, ικανοποίησαν και με το παραπάνω το κοινό που επέλεξε να έρθει και να παρακολουθήσει αυτή τη διήμερη γιορτή της αγαπημένης μας μουσικής. Και στα επόμενα!
Κείμενο: Γιάννης Δανιήλ, Νίκος Δρακόπουλος (και φωτογραφίες!)
Warlung 
Mr. Bison 
Margarita Witch Cult 
Congulus 
Black Rainbows 
Birds of Vale 
