Οι Hell είναι NWOBHM! Μπορεί να δημιουργήθηκαν το 1982 (το γράφω για να θυμίσω ότι πολλοί φίλοι/φίλες φωνάζουν πως η περίοδος του ιδιώματος οριοθετείται ανάμεσα στις χρονιές 1979-1981 – και πιστεύω πως έχουν δίκιο που φωνάζουν), πλην όμως δημιουργήθηκαν από τα χαλάσματα των Race Against Time και Paralex. Τότε είχαν καταφέρει να υπογράψουν με μια Βελγική εταιρεία, δυστυχώς όμως, δύο μόλις εβδομάδες πριν γράψουν το άλμπουμ, η εταιρεία χρεοκόπησε και το σχήμα διαλύθηκε στα 1987.
Τι ήταν αυτό που λειτούργησε καταλυτικά όμως; Προφανέστατα η παρουσία του πασίγνωστου παραγωγού Andy Sneap (Accept, Megadeth, Kreator, Masterplan, Killswitch Engage και ο κατάλογος πραγματικά δεν τελειώνει), ο οποίος ήταν οπαδός των Hell πιτσιρικάς, δεν έχανε συναυλία για συναυλία… Ο τότε κιθαρίστας τους μάλιστα, Dave Halliday, ήταν ο άνθρωπος που έμαθε κιθάρα τον Sneap, ο οποίος κάποια στιγμή έφτιαξε τους Sabbat και τα λοιπά και τα λοιπά…
Οι υπόλοιποι συναντιούνται ξανά το 2008, φέρνουν στο σχήμα τον Sneap και τον Martin Walkyier μάλιστα… Ο τελευταίος δεν μένει και έτσι καταφθάνει ο David Bower, αδελφός του άλλου κιθαρίστα, Kev Bower, ο οποίος David μάλιστα είναι και θεατρικός και τηλεοπτικός ηθοποιός!
Με αυτή την ομάδα και την αρωγή του Sneap στην παραγωγή, γράφεται ο δίσκος αυτός. NWOBHM γραμμές, με πολύ περισσότερα «καλούδια» στο καλάθι μας όμως… Οι μελωδίες της φωνής παραπέμπουν αρκετές φορές στον Warrel Dane, ενώ τα κομμάτια διατηρούν το μπιτάτο του ιδιώματος. Κάπου πάλι παρεμβάλλονται διάφορα ιντερμέδια, με απαγγελίες και χορωδιακά στα Λατινικά και πολλά θεατρικά πρελούδια. Οι στίχοι σκοτεινοί, δεμένοι με διάφορες ιστορίες, με θέμα τον αποκρυφισμό και παρόμοια μονοπάτια. Μπόλικη τρέλα και ακόμα περισσότερο χτύπημα. Όσο για το νεοφερμένο τραγουδιστή, τα καταφέρνει περίφημα, στριγγλίζοντας και γρυλίζοντας σαν παλαβός, διαθέτοντας επίσης ένα πραγματικά NWOBHM λαρύγγι.
