Ένας κεφάτος και πάντα χαμογελαστός Andi Deris μας καλεί μέσω Skype και είναι ηλίου φαεινότερο ότι είναι απόλυτα ικανοποιημένος με το ομώνυμο album των Helloween ενώ δεν παραλείπει να υπογραμμίζει συχνά τη συλλογική προσπάθεια πίσω από το τελικό αποτέλεσμα. Δεν γινόταν να μην γυρίσουμε πίσω το χρόνο στους Pink Cream, στο “Dark Ride”, στην πρώτη επίσκεψη στην Ελλάδα ενώ αξίζει να διαβάσετε και ποια θεωρεί την κορυφαία του συνθετική στιγμή σε όλη την καριέρα του… Συνέντευξη: Σάκης Νίκας
Rockpages.gr: Andi, φαντάζομαι ότι θα έχεις προσέξει ότι όλες σχεδόν οι κριτικές είναι διθυραμβικές για το νέο album. Περίμενες μία τέτοια καθολική αποδοχή;
Andi Deris: Κοίτα…πάντα περιμένεις μία 50/50 κατάσταση (γέλια). Είμαι λίγο προληπτικός…όταν διαβάζω μόνο καλές κριτικές πάντα αναρωτιέμαι πότε θα πέσει το σφυρί, πότε να περιμένω τα χειρότερα (γέλια);
Rockpages.gr: Σου δείχνει ότι ο κόσμος περίμενε με ανυπομονησία αυτό το reunion;
Andi Deris: Ναι, προφανώς. Το είχαμε δει νωρίτερα όταν ανακοινώσαμε ότι ετοιμάζουμε νέο δίσκο, όλοι οι fans στα social media ήταν κατενθουσιασμένοι. Συνειδητοποιείς ότι είναι κάτι πολύ σημαντικό αλλά ταυτόχρονα όταν κυκλοφορείς το δίσκο, όλα αυτά μπορούν να πάρουν τελείως διαφορετική τροπή αν τα νέα κομμάτια δεν αρέσουν στον κόσμο. Όταν οι προσδοκίες είναι μεγάλες και το αποτέλεσμα δεν είναι ίδιο, οι οπαδοί τσαντίζονται και λένε πράγματα του στυλ…δεν είναι σαν τα Keepers ή δεν είναι πολύ heavy κτλ. Πρέπει πάντα να ευχαριστείς τα μουσικά γούστα όλων των οπαδών σου και μην ξεχνάς ότι μιλάμε εδώ για διαφορετικές γενιές οπαδών. Είναι δύσκολο αφού θα υπάρχουν άτομα που θα θέλουν να ακούσουν πράγματα που δεν υπάρχουν στο δίσκο και έτσι είναι δύσκολο να ικανοποιήσεις τους πάντες. Για αυτό μου έχουν κάνει εντύπωση όλες αυτές οι θετικές κριτικές.
Rockpages.gr: Σε ενοχλεί που ο κόσμος μιλάει για reunion ενώ οι Helloween δεν είχαν διαλυθεί ποτέ;
Andi Deris: Ναι, ξέρω τι εννοείς…αλλά πώς να το ονομάσουμε αυτό; Θα πρέπει να ανακαλύψουμε μια άλλη λέξη…ίσως reNOTunion (γέλια)!
Rockpages.gr: Και αυτό το reNOTunion ήταν δική σου ιδέα…
Andi Deris: Ναι…σωστά. Ήταν κάτι που το πρότεινα ενώ ήμασταν στην Ιαπωνία και συζητούσαμε με τους ανθρώπους της εταιρείας μας. Σκεφτόμασταν τα επόμενα επαγγελματικά πλάνα των Helloween και τους πρότεινα να πούμε στον Kai (Hansen) και στον Michael (Kiske) να επιστρέψουν στο συγκρότημα. Είχα δει τις αντιδράσεις του κόσμου κάθε φορά που ο Kai ανέβαινε στη σκηνή μαζί μας για δύο τραγούδια στο encore όταν περιοδεύαμε με τους Gamma Ray. Ήξερα ότι ο Kai δεν θα είχε πρόβλημα αλλά με τον Kiske κανένας δεν ήταν σίγουρος για την απάντησή του. Όμως, εξεπλάγην όταν δεν σοκαρίστηκε με την πρόταση του management και όχι μόνο αυτό αλλά ήταν ανοιχτός να συζητήσει το ενδεχόμενο της επιστροφής του. Η αρχή είχε γίνει λίγο νωρίτερα σε ένα festival όπου ήταν στο ίδιο bill οι Helloween με τους Unisonic. Εκεί βρέθηκε για πρώτη φορά ύστερα από 20 σχεδόν χρόνια ο Weiki με τον Kiske και τα είπανε. Η πρώτη ερώτηση του Weiki προς τον Kiske ήταν: τι σου έχω κάνει και δεν μπορείς να με συγχωρέσεις; Και ο Kiske δεν είχε καν λόγια να του απαντήσει…βασικά, του είπε ότι δεν του είχε κάνει τίποτα. Όταν αργότερα ήρθε στο studio και αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί ήταν τόσο άνετη και φοβερή η συνεργασία μας που σκέφτηκα: «δεν είναι και άσχημο άτομο αυτός ο βλάκας»! Το ίδιο είπε και ο Kiske (γέλια)!
Rockpages.gr: Έχοντας δίπλα σου τον Kiske στη σκηνή και στο studio, σου έδωσε ένα έξτρα κίνητρο; Σε παρακίνησε να βελτιωθείς σαν τραγουδιστής και performer;
Andi Deris: Σίγουρα, ναι…δεν το συζητάω! Στα μάτια μου ο Kiske είναι μαζί με τον Geoff Tate οι καλύτεροι τραγουδιστές του χώρου και δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν πλέον ο Geoff μπορεί να τραγουδήσει όπως παλιά. Οπότε, όταν έχεις δίπλα σου έναν κορυφαίο τραγουδιστή σε παρακινεί στο να γίνεις και εσύ καλύτερος…όπως είπες, σου δίνει ένα έξτρα κίνητρο.
Rockpages.gr: Ας επιστρέψουμε στο δίσκο…αν και είναι δύσκολο να το αποτιμήσεις σαν οπαδός της μουσικής των Helloween αφού είσαι μέλος της μπάντας, θα έλεγες ότι είσαι 100% ικανοποιημένος με το τελικό αποτέλεσμα;
Andi Deris: Σάκη, δεν είμαι ποτέ 100% ικανοποιημένος με κανένα album μας (γέλια)! Όταν ολοκληρώνεις την ηχογράφηση ενός δίσκου, αυτό που κάνεις είναι να το παραδώσεις στην εταιρεία γιατί υπάρχει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Σίγουρα θα μπορούσες να είχες κάνει κάποια πράγματα διαφορετικά…να διορθώσεις ορισμένες λεπτομέρειες σε διάφορους τομείς. Στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να ζήσεις με αυτή την κατάσταση αλλά ευτυχώς για όλους μας, αυτή τη φορά το τελικό αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ καλό.
Rockpages.gr: Η συνθετική ομάδα παραμένει, κατά βάση, ίδια αφού εσύ και ο Weiki γράψατε ξανά τα περισσότερα τραγούδια. Έχοντας υπόψη σου ότι τα φωνητικά θα μοιράζονταν ανάμεσα σε σένα, τον Michael και τον Kai, προσέγγισες τη διαδικασία της σύνθεσης με διαφορετικό τρόπο;
Andi Deris: Ναι, θα μπορούσες να το πεις αυτό αφού υπήρχαν ορισμένες τεχνικές διαφοροποιήσεις. Για παράδειγμα στο “Fear of the Fallen”, δεν με ένοιαζε αν θα υπήρχαν κενά ανάμεσα στους στίχους και στις γραμμές των φωνητικών, κάτι που είναι απαραίτητο όταν υπάρχει ένας μονάχα τραγουδιστής για να μπορέσει να πάρει τις κατάλληλες ανάσες και να ακούγεται σωστά το τραγούδι. Τώρα, όταν σταματούσα ένα στίχο, ερχόταν στο καπάκι ο Michael και έτσι μου έδινε μία σχετική ελευθερία στο να είμαι περισσότερο ευέλικτος στη σύνθεση. Βασικά, όταν έχεις 3 τραγουδιστές μπορείς να κάνεις τα πάντα.
Rockpages.gr: Κορυφαία στιγμή στο δίσκο;
Andi Deris: Από την άποψη της ολοκληρωμένης εικόνας με τους 3 τραγουδιστές, θα έλεγα το “Skyfall”. Από την άλλη σε κάθε τραγούδι του δίσκου ακούς μικρά πράγματα από όλους και μιλάμε εύκολα για το πιο πολυδιάστατο album των Helloween όσον αφορά τον τομέα των φωνητικών.
Rockpages.gr: Andi, ξέρω ότι είσαι μεγάλος οπαδός των KISS…όπως και εγώ. Αυτό που με ενόχλησε όταν οι KISS έβαλαν ξανά το make–up ήταν ότι σταμάτησαν να είναι παραγωγικοί και περιορίστηκαν στις περιοδείες και στη νοσταλγία. Είναι κάτι που φοβάμαι ότι μπορεί να συμβεί με τους Helloween…
Andi Deris: Ξέρω τι εννοείς αλλά δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος. Το μόνο διαφορετικό αλλά και απολύτως λογικό στοιχείο είναι ότι σίγουρα θα είναι μεγαλύτερη η περιοδεία αφού η επιτυχία είναι μεγαλύτερη αλλά δεν θα πρέπει να ανησυχείς…δεν θα σταματήσουμε ποτέ να είμαστε μία ενεργή μπάντα που θα ηχογραφεί νέα τραγούδια. Ήδη έχουμε πολλές νέες ιδέες για την επόμενη δουλειά μας. Φυσικά δεν ξέρουμε πότε θα βγει ο επόμενος δίσκος αλλά θέλω να πω ότι όλα τα παιδιά στους Helloween γράφουμε συνεχώς καθώς η μουσική πέρα από τη δουλειά μας είναι το χόμπι μας. Το πρόβλημα είναι ότι σαν μουσικοί θα θέλαμε ο κόσμος να ακούσει όλα τα τραγούδια που έχουμε στο κεφάλι μας. Οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας.
Rockpages.gr: Από τη μέρα που έγινες μέλος των Helloween, διανύσατε μία χρυσή εξαετία με εξαιρετικούς δίσκους από το “Master of the Rings” ως το “The Dark Ride”. Συνειδητοποιούσατε τότε ότι κυκλοφορούσατε κλασικούς δίσκους;
Andi Deris: H απάντηση είναι: όχι (γέλια)! Είναι αδύνατο να υπολογίσεις τέτοια πράγματα και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δώσεις τον καλύτερο σου ευατό και να πας όπου σε οδηγεί η έμπνευση. Κάποια στιγμή ίσως αισθανθείς ότι το κομμάτι που έγραψες είναι φανταστικό και ο κόσμος να μη νιώσει το ίδιο. Όλα είναι ρευστά και με τα χρόνια αυτό που κατάλαβα είναι ότι πρέπει να ακολουθείς το ενστικτό σου και να μην ασχολείσαι καθόλου με το τι σου λέει η εταιρεία ή το management. Ξέρεις..επειδή όλα τα μέλη των Helloween είμαστε metal fans όταν γράφουμε νέα κομμάτια και μας αρέσουν το πιο πιθανό είναι να αρέσουν και στους οπαδούς μας αφού πάνω-κάτω μοιραζόμαστε τα ίδια γούστα. Αλλά δεν είναι εύκολο.
Rockpages.gr: Το αγαπημένο μου album των Helloween με σένα πίσω από το μικρόφωνο είναι το “Dark Ride”. Θα έλεγες ότι είναι ένα υποτιμημένο –τουλάχιστον από την πλευρά των Helloween– album στη δισκογραφία σας;
Andi Deris: Πάρα πολύ καλό album. O Weiki ήταν από την αρχή εναντίον του δίσκου γιατί τον πίεζε πολύ η εταιρεία και έτσι ήμασταν όλοι θυμωμένοι γιατί μας ζητούσαν να κάνουμε ένα σκοτεινό album και έτσι ακολουθήσαμε τις «εντολές» τους.
Rockpages.gr: Ναι αλλά τα κομμάτια είναι φανταστικά…
Andi Deris: Φυσικά! Ήταν από τις πιο δύσκολες στιγμές στην καριέρα μου καθώς έπρεπε να γράψω πολλά τραγούδια για ένα δίσκο καθώς ο Weiki ήταν απογοητευμένος με την όλη κατάσταση. Αν το σκεφτείς, θα μπορούσε να είναι ένα προσωπικό album του Andi Deris. Η αλήθεια είναι πάντως ότι το “Dark Ride” έφερε πολλούς νέους οπαδούς στο συγκρότημα λόγω αυτής της σκοτεινής κατεύθυνσης. Και αυτά τα άτομα δεν θα άκουγαν με τίποτα Helloween υπό κανονικές συνθήκες. Το “If I Could Fly” έγινε μεγάλη επιτυχία στα charts γεγονός που προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς καθώς δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα να βλέπεις στα charts μία power metal μπάντα. Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, το “Dark Ride” είναι ένα σημαντικό album για τους Helloween.
Rockpages.gr: Θυμάμαι όταν είχατε έρθει για συνεντεύξεις για την προώθηση του “Keeper…, The Legacy” το 2005, είχες μόνο καλά λόγια να πεις για το “Dark Ride”.
Andi Deris: Δεν θα μπορούσα να κάνω κι αλλιώς αφού το 80% των συνθέσεων είναι δικές μου το δίσκο. Αν δεν μου άρεσαν τότε θα ήταν σαν να πρόδιδα τα παιδιά μου (γέλια)!
Rockpages.gr: Λίγο πριν την πανδημία είχε βρεθεί στη χώρα μας ο Dennis Ward ο οποίος μας ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επανασύνδεσης των Pink Cream 69 –έστω και για ένα show– καθώς είσαι απόλυτα αφοσιωμένος στους Helloween. Είναι έτσι τα πράγματα;
Andi Deris: Ο Dennis έχει απόλυτο δίκιο…έτσι είναι. Και όχι μόνο αυτό αλλά και ο ίδιος δεν είναι πια στους Pink Cream ενώ δυστυχώς και ο Alfred (Koffler) έχει σοβαρό πρόβλημα παράλυσης στα δάχτυλα του. Σου θυμίζω, φυσικά, ότι ο drummer των Pink Cream, o Kosta (Zafeiriou) είναι εδώ και πολλά χρόνια tour manager των Helloween. Οπότε καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα είναι περίπλοκα. Αλλά ας πούμε ότι αποφασίζουμε να δοκιμάσουμε να το κάνουμε…ξέρεις ότι για μία mini-tour χρειάζονται 2-3 μήνες προετοιμασίας; Αυτός ο χρόνος είναι το κενό διάστημα που έχω όταν δεν έχω υποχρεώσεις με τους Helloween και το αξιοποιώ μετ την οικογένεια μου…δεν θέλω, λοιπόν, να με σκοτώσει η γυναίκα μου (γέλια)! Όμως και λόγω των παραπάνω λόγων που σου ανέφερα, νομίζω ότι δεν θα ήταν καλή ιδέα να κάνουμε έστω και ένα show διότι το αποτέλεσμα δεν θα ήταν και τόσο καλό. Καλύτερα να το αφήσουμε έτσι…
Rockpages.gr: Επισκέφτηκες για πρώτη φορά την Ελλάδα το 1998 στα πλαίσια της “Better Than Raw” Tour. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από τότε;
Andi Deris: Πολλές αναμνήσεις! Επιτέλους είδα τα μέρη για τα οποία μου μιλούσε τόσα χρόνια ο Kosta και πρέπει να σου πω ότι ερωτεύτηκα την Αθήνα και τον τρόπο ζωής των Αθηναίων. Για αυτό επέλεξα να ζήσω στα Κανάρια Νησιά γιατί μοιάζει ο τρόπος ζωής με την Ελλάδα…μικρά σοκάκια με καφετέριες και ανθρώπους να ζουν σε χαλαρούς ρυθμούς χωρίς να πολυσκέφτονται τι θα γίνει αύριο. Αυτός είναι ο ιδανικός τρόπος ζωής γιατί ως γνωστόν η ζωή δεν πάει ποτέ όπως την προγραμματίζεις.
Rockpages.gr: Ποιο είναι το κομμάτι που έχεις γράψει και για το οποίο είσαι περισσότερο υπερήφανος; Το δικό σου “Stairway To Heaven” ή το δικό σου “Detroit Rock City”;
Andi Deris: Αυτό είναι σκληρό (γέλια)!
Rockpages.gr: Η ζωή είναι σκληρή, Andi!
Andi Deris: (γέλια) Ναι…ω, Θεέ μου! Θα έλεγα ότι είναι το πρώτο μου #1 hit, το “Forever and One”. Είναι το τραγούδι που μου έδειξε ότι μπορώ να γράψω μία #1 επιτυχία και αυτό είναι κάτι που σου δίνει κουράγιο, ηρεμία και ώθηση να συνεχίσεις χωρίς να ακούς κανέναν. Είναι η στιγμή που λες: «τα κατάφερα»!
