Και όμως πέρασαν κιόλας 6 και πλέον χρόνια από την τελευταία φορά που οι Helstar επισκέφτηκαν τη χώρα μας. Τότε είχαν παίξει στο An Club για την προώθηση του εξαιρετικού “Vampiro”, τώρα εμφανίστηκαν στο Κύτταρο χωρίς να «περιορίζονται» από κάποιο νέο δίσκο. Έτσι, προς μεγάλη ικανοποίηση όλων μας, το set list θα βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στους κλασικούς δίσκους της δεκαετίας του 80 χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα ακούγαμε και ορισμένες επιλογές από τις νεότερες κυκλοφορίες. Θα τα δούμε αυτά όμως στη συνέχεια…
Στις 8:10 ανέβηκαν στη σκηνή οι Hailsteel. Ήταν μία προσθήκη της τελευταίας στιγμής καθώς οι Idmon’s Aegis ακύρωσαν για κάποιο λόγο την εμφάνιση τους. Παρά το γεγονός ότι τα παιδιά δεν είχαν αρκετό χρόνο στη διάθεση τους για να προετοιμαστούν για το live, έκαναν μία εξαιρετική δουλειά παρουσιάζοντας τραγούδια από το ένα και μοναδικό τους album “Raw Rapid Aggressive”. Στα 35 λεπτά που έπαιξαν κινήθηκαν σε NWOBHM μονοπάτια με πολλές speed metal καταβολές αλλά και κομμάτια που σου έμεναν κατευθείαν με το πρώτο άκουσμα. Πολύ σημαντικό αυτό. Θα ήθελα να τους δω και σε ένα κανονικό set…
Λίγο μετά τις 9 έκαναν την εμφάνιση τους οι Stygian Oath, μία μπάντα από τη Θεσσαλονίκη η οποία κυκλοφόρησε πέρσι το ντεμπούτο της, “Midnight Flames” ενώ έχει και ένα ομώνυμο EP στο ενεργητικό της. Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα και μου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις με το επαγγελματικό τους στήσιμο και την αψεγάδιαστη συνολικά απόδοσή τους. Ειδικά ο τραγουδιστής Άκης Ντάφλης έπιανε αβίαστα και την πιο απαιτητική νότα. Στα δικά μου αυτιά τα παιδιά γουστάρουν πολύ US Metal της δεκαετίας του 80 αν και άνετα κάποιος εντόπιζε και στοιχεία από κλασικούς Priest. Πολλά μπράβο!
Είχε έρθει η ώρα όμως για τους τεξανούς θρύλους! Ο λόγος για τον οποίο πάνω από 200 άτομα βρέθηκαν την Κυριακή στο Κύτταρο. Η σχέση των Helstar με το ελληνικό κοινό είναι πολύ στενή και πάντα βλέπουμε φανταστικές συναυλίες από το 2004 που μας επισκέφτηκαν για πρώτη φορά μέχρι και σήμερα! Όπως είπαμε και στην εισαγωγή, το set θα βασιζόταν, ως επί το πλείστον, σε old school classics. Ωστόσο, η αρχή έγινε με το “Dark Incarnation” μέσα από το προπέρσινο EP “Clad in Black”. O Rivera εμφανίζεται στη σκηνή με μαύρη κάπα, κουκούλα και ένα κόκκινο κοστούμι φορώντας φυσικά και τους…βαμπιρικούς κυνόδοντες! Και αν ο πολύς κόσμος δεν ενθουσιάστηκε από την πρώτη επιλογή, η συνέχεια ήταν απλώς καταιγιστική αφού η επιλογή των υπόλοιπων κομματιών ήταν φανταστική και οι Helstar είχαν μόνιμα πατημένο το πόδι στο γκάζι για τα υπόλοιπα 90 λεπτά. Τα “Evil Reign” και “Leather and Lust” που ακολουθούν προκαλούν πανικό στον κόσμο με τον Rivera να είναι πραγματικά συγκλονιστικός και να μη χάνει νότα! Ο Larry Barragan ήταν αψεγάδιαστος στα κιθαριστικά του καθήκοντα ενώ δεν γινόταν να μείνεις ασυγκίνητος κάθε φορά που ξεκινούσε το riff από κάποιο κλασικό τραγούδι αφού μιλάμε για τον άνθρωπο που ίδρυσε με τον James Rivera τους Helstar πριν από 40+ χρόνια. Όσο για τους Atwood, Smith, Erhardt (δηλαδή, τα μέλη των The Scourge) ήταν απόλυτα επαγγελματίες και ήταν ολοφάνερο ότι περνούσαν τέλεια πάνω στη σκηνή!
Απόλυτα highlights ήταν οι back to back εκτελέσεις των “Abandon Ship” και “Winds of War” (ειδικά το πρώτο είχαν να το παίξουν ζωντανά από την ευρωπαϊκή περιοδεία του 1988), τα πάντα αγαπητά στον κόσμο “The King is Dead”, “Baptized in Blood”, “Run With The Pack” και “Burning Star” ενώ δεν θα μπορούσα να μην κάνω αναφορά στην προσωπική αφιέρωση για το “Dark Queen” και στο «ευχαριστώ» του Rivera στο Rockpages. Εμείς ευχαριστούμε για τη μουσική και αναμένουμε την επιστροφή…ίσως του χρόνου και ίσως μαζί με έναν άλλο θρύλο του US Metal…
Set List: “Dark Incarnation” / “Evil Reign” / “Leather and Lust” / “Fall of Dominion”/ “Pandemonium” / “Abandon Ship” / “Winds of War” / To Sleep Per Chance To Scream”/ “Black Cathedral” / “Towards The Unknown”/ “Dark Queen” / “Burning Star” / “The King is Dead” / “Baptized In Blood” / “Run With The Pack”
Σάκης Νίκας
