Ίσως οι παλιότεροι αναγνώστες θυμούνται ότι πριν από 10 και πλέον χρόνια σας είχαμε επιστήσει την προσοχή στο συγκρότημα των Houston το ντεμπούτο των οποίων ήταν μία απρόσμενα εντυπωσιακή AOR ένεση που τόσο πολύ χρειαζόταν το ιδίωμα εκείνη την εποχή. Και μπορεί οι επόμενοι δύο δίσκοι να μην ήταν του ίδιου ποιοτικού επιπέδου αλλά διατήρησαν εντούτοις αμείωτο το ενδιαφέρον των οπαδών ενώ και οι ίδιοι οι Houston μετατράπηκαν σταδιακά από project δύο ατόμων σε κανονικό συγκρότημα. Κάπως έτσι αναμέναμε την τέταρτη ολοκληρωμένη δουλειά των Σουηδών με τον διόλου ευφάνταστο –αλλά και τι έγινε;- τίτλο “IV”.
Κυρίες και κύριοι, εδώ έχουμε τη μεγάλη επιστροφή των Houston! Μιλάμε για ένα σπουδαίο album που κοιτάει στα ίσα το ντεμπούτο αφού όλες οι συνθέσεις είναι εξαιρετικές, δουλεμένες μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια βγάζοντας προς τα έξω μία 80ς αισθητική και προσέξτε: αυτή η αποτύπωση της καλύτερης δεκαετίας για το AOR γίνεται με έναν διόλου επιτηδευμένο και τελείως αυθεντικό τρόπο! Φανταστείτε ένα κράμα από soundtrack των ταινιών της δεκαετίας του 80 (“Miami Vice”, “Iron Eagle”, “Top Gun” κ.α.) με μία πινελιά από Survivor (περιόδου 1984-1986) και παίρνετε μία καλή εικόνα του τι εστί “IV”. Προσθέστε σε όλα αυτά και μελωδικά κιθαριστικά περάσματα τα οποία παραπέμπουν σε Neal Schon επενδυμένα από μία ταιριαστή παραγωγή και…εγένετο το τέταρτο album των Houston ή αλλιώς το καλύτερο AOR album της χρονιάς (δεδομένου ότι οι Night Flight Orchestra είναι μία κατηγορία μόνοι τους).
Πολλά συγχαρητήρια στους Houston γιατί μπόρεσαν να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος που δεν είχαν απωλέσει αλλά είχαν μάλλον αμελήσει…
Highlight: Το εναρκτήριο “She’s The Night” θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται σε κάποια από τις κλασικές νυχτερινές σκηνές οδήγησης του Sonny Crockett με τον Rico Tubbs. ΕΠΟΣ!
