Σε μια πρόσφατη συνέντευξή της στο Metal Voice, η Cherie Currie, front woman των θρυλικών Runaways, μίλησε για την απαγωγή της από έναν άντρα, που παραλίγο να της κοστίσει την ίδια της τη ζωή!
Το συμβάν εκτυλίχτηκε λίγο μετά την αποχώρησή της από το συγκρότημα…«Μόλις έφυγα από τις Runaways αυτός ο άντρας σταμάτησε και μου είπε, « εϊ, Cherie καιρό έχουμε να τα πούμε». Ήταν ένας ωραίος τύπος και είχε μια πράσινη λιμουζίνα. Σκέφτομαι μέσα μου ότι δεν τον αναγνωρίζω, αλλά ήμουν ένας άνθρωπος που ικανοποιούσε τον κόσμο. Δεν ήθελα να κάνω κανέναν να νιώσει άσχημα, δεν ήθελα να γυρίσω και να πω «Θεέ μου, δεν σε θυμάμαι». Οπότε, έκανα ότι τον ήξερα, ενώ πάντα υπήρχε ένας φρουρός ακριβώς εκεί στα αριστερά μου και οι φίλοι μου ήταν ακριβώς εκεί. Είπε, «κοιτάξτε το καινούργιο μου αυτοκίνητο» και είπα ότι ήταν ωραίο. Λέει «καλά, γιατί δεν μπαίνεις μέσα, τώρα που πάω να παρκάρω;» Αυτή η φωνή (ΣΣ, στη συνέντευξη αναφέρει μια φωνή, σαν φύλακας άγγελος, που της μιλάει και την προειδοποιεί για ενδεχόμενους κινδύνους) μου είπε αμέσως «μην το κάνεις», αλλά κοίταξα και είδα ότι ο φρουρός ήταν ακριβώς εκεί. Νόμιζα για κάποιο λόγο ότι τον άκουσαν και οι άλλοι, αλλά δεν τον άκουσαν και επειδή όπως είπα μου αρέσει να ικανοποιώ τον κόσμο και δεν ήθελα να πληγώσω τα αισθήματά του μπήκα στο αυτοκίνητο και μου έδειχνε όλα τα gadgets, κοίτα αυτό, κοίτα εκείνο. Και ερχόμαστε γύρω από μια στροφή και τον είδα να περνάει από μια θέση παρκαρίσματος και καθώς ήταν λιμουζίνα, οπότε υπήρχαν μόνο δύο θέσεις που μπορόυσε να μπει. Και τότε κατέβηκαν οι κλειδαριές και απλά βγήκε έξω από το πάρκινγκ…
Δεν είχα την τσάντα μου, δεν είχα τίποτα πάνω μου. Δεν είχα ταυτότητα, τίποτα. Με πήγε περίπου 15 μίλια μέχρι την έξοδο Osborne από τον αυτοκινητόδρομο 170 σε μια ερημική περιοχή σε ένα σπίτι. Ούρλιαξα αρκετά, πίστεψέ με, κανείς δεν ήρθε. Με πήρε μάλλον γύρω στις 10 το βράδυ, η αδελφή μου υποτίθεται ότι θα με έπαιρνε στις 11:00 το βράδυ. Με κρατούσε μέχρι τις 5 το πρωί, όταν τον έπεισα να γυρίσω μαζί του στο Ντάλας, αυτό αφού τον είχα μαχαιρώσει με ένα μαχαίρι!Είμαι πολύ τυχερή που δεν με σκότωσε αλλά κυριολεκτικά ήμουν τόσο απελπισμένη, γιατί μου έλεγε συνέχεια ότι είχε σκοτώσει έξι γυναίκες και ότι θα σκότωνε και εμένα. Έτσι με είχε κυριεύσει ο τρόμος. Αφού τον μαχαίρωσα, με χτυπούσε, με νάρκωσε, με έριξε στο έδαφος και με έσυρε από τα μαλλιά μου στην κρεβατοκάμαρα και κυριολεκτικά με καβάλησε και με χτυπούσε στο πρόσωπο όπου άρχισα να χάνω τις αισθήσεις μου.
Τότε άκουσα αυτή τη φωνή να λέει «δεν θυμάσαι που το κάναμε αυτό; Απλά έπαιζα, απλά έπαιζα. Δεν το εννοούσα, ξέρεις, σε αγαπώ». Απλά έπεφτα σε αυτή τη μαυρίλα της αναισθησίας και ξαφνικά τα χτυπήματα γίνονταν όλο και λιγότερα και λιγότερα και είπα «πήγαινέ με σπίτι να πάρω τα πράγματά μου και να είμαστε μαζί» και το πίστεψε. Μου χάρισε τη ζωή μου.Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι οδηγεί στο διαμέρισμα της φίλης μου Vicky Ronald και του αγαπημένου μου φίλου Andy Raffles. Ήξερα ότι ο Andy θα ήταν εκεί. Ήξερα ότι με έψαχναν εκείνη την ώρα γιατί είχα αφήσει την τσάντα μου. Τον έβαλα να με οδηγήσει στο διαμέρισμα της Vicky. Με κατέβασε στο υπόγειο πάρκινγκ και είπα ότι θα επιστρέψω αμέσως και βγήκα, μπήκα στο κλιμακοστάσιο και κατέρρευσα. Εννοώ ότι κυριολεκτικά έπεσα στο πάτωμα και σύρθηκα τις σκάλες και έφτασα στο διαμέρισμα χτύπησα την πόρτα και ο Andy άνοιξε την πόρτα και με σήκωσε και απλά είπα ότι είναι κάτω, αυτό είναι το μόνο που είπα. Ο Andy άρπαξε ένα χασαπομάχαιρο και ένα φακό και βγήκε από την πόρτα και πήρε την πινακίδα.
Η αστυνομία χρειάστηκε κυριολεκτικά 30 λεπτά και με πήραν από το νοσοκομείο με το περιπολικό για να αναγνωρίσουν το σπίτι, πράγμα που έκανα περίπου στις 7:30-8:00 το πρωί. Στη συνέχεια, η αστυνομία περίμενε μέχρι το επόμενο πρωί, περίπου στις 4 π.μ. και έσπασαν την πόρτα και τον έσυραν έξω γυμνό και ξέρετε πήγα σε δίκη και είχε αποφασίσει να δεχτεί μια συμφωνία με ομολογία. Παραδέχτηκε ότι έκανε σοδομισμό με τη βία και έφαγε ένα χρόνο φυλακή και απέσυραν την απαγωγή, την προπηλακισμό, τα πάντα, όλη τη σεξουαλική κακοποίηση γιατί ήταν ξέρετε μακρυά από τα χέρια του αυτό που είχε κάνει και κάτι παραπάνω. Έτσι δήλωσε ένοχος για σοδομισμό με τη βία και πήρε ένα χρόνο στην κομητεία νομίζω ότι είναι νεκρός σήμερα για να είμαι ειλικρινής ή άλλαξε το όνομά του.”Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
