Ξέρω ότι πολλοί απορείτε τι δουλειά έχει ένα κείμενο σαν κι αυτό σε αυτή τη σελίδα. Ναι, μπορεί να μην ταιριάζει με το υλικό του rockpages.gr, αλλά τα Διάφανα Κρίνα είναι ένα συγκρότημα που πάντα λάτρευα και έχω πολλά μέσα μου που θέλω να εκφράσω.

“Κινήσανε πριν χρόνια σαν τα τρένα, που ολόφωτα διασχίζαν τα όνειρά τους…”. Κάπως έτσι ξεκινάει το ομώνυμο κομμάτι τους, κάπως έτσι ξεκίνησαν και τα Κρίνα το 1990 όταν δύο φίλοι, οι Θάνος Ανεστόπουλος (φωνή, κιθάρα) και Τάσος Μαχάς (τύμπανα) αποφάσισαν να φτιάξουν ένα συγκρότημα. Μαζί τους άλλος ένας φίλος, ο Σωτήρης Σταμπουλίδης στο μπάσο. Μερικούς μήνες μετά, ο Θάνος ανταμώνει με τον παλιό του γνώριμο Κυριάκο Τσουκαλά (κιθάρα) και λίγο μετά την αποχώρηση του Σωτήρη γεννιέται το όνομα Διάφανα Κρίνα στις αρχές του 1991. Πρόβες, demo ηχογραφήσεις, συναυλίες, πάντα σαν τρίο με τον Θάνο να αναλαμβάνει και το μπάσο. Ο Νίκος Τσουκαλάς, αδερφός του Κυριάκου, πέρασε για λίγο από τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα μέχρι να αναλάβει μόνιμα ο Νίκος Μπάρδης ο οποίος τους έβλεπε συνέχεια να προβάρουν στο Studio 42 στο Αιγάλεω. Λίγο πριν, τη θέση του μπασίστα είχε πάρει ο Παντελής Ροδοστόγλου που τους βρήκε μέσω ενός κοινού φίλου. Το ημερολόγιο έδειχνε 1993. Αυτό ήταν. Το πόσο ταίριαξαν τα παιδιά μεταξύ φαίνεται ότι ποτέ δεν άλλαξαν σύνθεση στην πορεία τους, με εξαίρεση τον Παναγιώτη Μπερλή (πλήκτρα) που ήρθε το 1995 και έφυγε το 2000. Ξέρετε πολλά συγκροτήματα που να έκαναν κάτι τέτοιο;

“Θα συνεχίσω να ψάχνω στην μουσική, όσα δε μου ‘δωσε κι όσα μου πήρε η ζωή…”. Τα Κρίνα ακολουθούσαν πάντα τον δικό τους δρόμο. Αν και για πολλούς είναι το μεγαλύτερο ελληνόφωνο rock συγκρότημα, ποτέ δεν είχαν πολλά κοινά με τους άλλους μεγάλους του είδους. Η μουσική τους που είχε πάντα πολλές διαφορετικές επιρροές, η ατμόσφαιρα των κομματιών τους, οι ποιητικοί στίχοι του Θάνου και του Παντελή, τα πολλά ποιήματα που μελοποίησαν και φυσικά Η ΦΩΝΗ. Ο Θάνος. Φωνή που ακούς σπάνια στη ζωή σου και είσαι σίγουρος ότι φτιάχτηκε για να τραγουδάει. Μπάσα μα και συγχρόνως μελωδική, βαριά μα και συγχρόνως μελαγχολική, δυνατή μα και συγχρόνως ευαίσθητη, μοναδική και αξεπέραστη, ήταν το σήμα κατατεθέν τους και ταίριαζε αφάνταστα στη μουσική του συγκροτήματος. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι και ο λόγος που λατρεύτηκαν όσο κανείς άλλος, που είχαν φανατικό κοινό ακόμα και στις μέρες μας που το ενδιαφέρον για το ελληνόφωνο rock έχει πέσει κατακόρυφα. Κυκλοφόρησαν πέντε studio albums, ένα ορχηστρικό album/βιβλίο και μία συλλογή μετά τη διάλυσή τους που περιέχει το μοναδικό τους EP καθώς και όλα τα κομμάτια από singles και συλλογές. Διαλύθηκαν το 2009, αφού είχαν οξυνθεί αρκετά οι σχέσεις του Θάνου με τα υπόλοιπα μέλη.

https://www.youtube.com/watch?v=c3VBhVTe9k8

“Άνοιξαν διάπλατα μαύροι ουρανοί, άσχημα νέα για τον ποιητή…” Οι φήμες περί reunion πήγαιναν κι έρχονταν, τα παιδιά έλεγαν πως το προσπαθούν και βρίσκεται σε καλό δρόμο, όταν ξαφνικά έσκασε το δυσάρεστο νέο. Μάιος 2015. Ο Θάνος αποκαλύπτει ότι πάσχει από μεταστατικό καρκίνο των οστών και βρίσκεται σε θεραπεία εδώ και τρεις μήνες. Δείχνει διάθεση για μάχη, διάθεση για τη ζωή. Τα λόγια του για μία ακόμη φορά, σημαντικά. “Ζήστε την κάθε σας μέρα με αλήθεια, έρωτα, αγώνα και δημιουργία. Ζήστε την κάθε ημέρα σας σαν να ήταν η τελευταία σας. Γιατί συχνά στην καθημερινότητά μας μεγεθύνουμε μικρά προβλήματα παραμερίζοντας και ξεχνώντας τι σπουδαίο και μεγάλο δώρο είναι η ζωή που μας δόθηκε”. Και ξαφνικά όλοι τον θυμούνται. Όλοι όσοι παραδέχονται ότι τους άκουγαν στα 90’s, αλλά είχαν χάσει τα ίχνη τους. Ναι, λες και μετακόμισαν στην Αμερική. Λες και δεν κυκλοφορούσαν albums, λες και δεν έδιναν συναυλίες όλο το χρόνο, λες και είχαν έστω την παραμικρή πτώση στην ποιότητά τους. Αυτοί που χλεύαζαν τα Κρίνα για την μουσική και τους στίχους τους, αυτοί που χλεύαζαν κι εμάς που τους λατρεύαμε και τους ακολουθούσαμε ξαφνικά αποφάσισαν να δείξουν συμπόνοια στον Θάνο. Τα δακρύβρεχτα κείμενα από τον κάθε τυχάρπαστο που είχε ακούσει δυο-τρία τραγούδια τους γέμισαν το internet, δίπλα σε άρθρα για τον σεισμό που προκάλεσε στο Instagram η νέα φωτογράφηση της τάδε. Που αν ήξεραν λίγο για ποιον μιλούσαν, για έναν άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στην τέχνη χωρίς να έχει σκοπό το κέρδος, τότε θα έδειχναν λίγο σεβασμό και δεν θα τον είχαν δίπλα στην κάθε πατσαβούρα που έχει σαν καριέρα να μοστράρει τον κώλο της στο internet. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο, μόνο και μόνο για να μαζέψουμε μερικά click παραπάνω. Όταν αδιαφορείς για ένα συγκρότημα που ζει στην ίδια πόλη με εσένα και είναι μονίμως ενεργό, συγγνώμη αλλά κανείς δε συγκινείται με την ξαφνική έκρηξη αγάπης σου.

“Τώρα που τίποτα δεν έχει απομείνει, μένει να βρούμε τη ζωή μας ξανά, έλα να στήσουμε ένα ωραίο πανηγύρι πάνω απ’ αυτή την άβυσσο που χάσκει για μας…” Η συναυλία στήριξης δεν άργησε να έρθει. Ένα ονειρικό διήμερο στην τιγκαρισμένη Τεχνόπολη, 10 και 11 Σεπτεμβρίου του 2015 με καλεσμένους τους The Last Drive, Γιάννη Αγγελάκα και Αλκίνοο Ιωαννίδη με σκοπό να μαζευτούν χρήματα για την θεραπεία του Θάνου. Ο τίτλος της “Και Η Αγάπη Πάλι Θα Καλεί”, όπως το τελευταίο album τους. Τα Κρίνα βγήκαν στη σκηνή, συνοδεία του παλιού τους συνοδοιπόρου Παναγιώτη, και ξεκίνησαν με ένα υπέροχο ορχηστρικό μέχρι να βγει ο φανερά αδυνατισμένος και συγκινημένος Θάνος εν μέσω αποθέωσης. Τα λόγια του ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου: “Σας ευχαριστώ. Ζούμε όση ζωή θελήσουμε να ζήσουμε. Είμαστε τα Διάφανα Κρίνα”. Και το ταξίδι ξεκίνησε σε ένα μαγευτικό τρίωρο. Αποκορύφωμα, ένα από τα πιο κλασσικά τους κομμάτια, το “Βάλτε Να Πιούμε” από ποίημα του Κλέανδρου Καρθαίου όπου ο Θάνος φώναζε “βάλτε να πιούμε ζωή, βάλτε να πιούμε έρωτα, βάλτε να πιούμε δημιουργία, βάλτε να πιούμε αξιοπρέπεια”. Ανεξίτηλες μνήμες και οι ευχές όλων μας να γιατρευτεί σύντομα. Οι μέρες περνούσαν και οι οπαδοί περίμεναν να ακούσουν ένα ευχάριστο νέο. Δυστυχώς όμως…

“Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι…” Λες και το ήξερε ο Θάνος όταν μελοποιούσε το ποίημα του Κώστα Ουράνη. 3 Σεπτεμβρίου 2016, το φθινόπωρο μπήκε και ο λατρεμένος μας μουσικός και ποιητής δεν είναι πια κοντά μας, στα 49 του χρόνια. Ένας άνθρωπος ιδιαίτερος, εύθραυστος, ξεχωριστός, ρομαντικός. Ένας άνθρωπος που με τη φωνή και τους στίχους του σημάδεψε τη ζωή μας. Ένας άνθρωπος που παρά τα στραβά του δεν παύει να ήταν ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης. Εδώ να πω ότι όσοι περνάτε (εσείς ή μέλος της οικογένειάς σας) αυτό το μαρτύριο, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να το ξεπεράσετε και να γίνετε γρήγορα καλά. Μέχρι να βρεθεί κάποιος άγιος και να νικήσει μια και καλή αυτή την καταραμένη αρρώστια. Υπομονή, δύναμη και στήριξη σε αυτούς που αγαπάτε. Τα δακρύβρεχτα κείμενα από τον κάθε τυχαίο γέμισαν και πάλι το internet, η οικογένειά του (προς τιμήν της) ζήτησε η κηδεία του να γίνει μόνο για συγγενείς και στενούς φίλους και τα Κρίνα πέρασαν στην αιωνιότητα. Όπως είπε και μια φίλη μου “αυτός μου έδωσε ζωή και τώρα έγινε διάφανος για πάντα”. Καλό ταξίδι Θάνο. Τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο χωρίς εσένα.

Ευχαριστώ τον αρχισυντάκτη μου που μου έδωσε την ευκαιρία να εκφράσω την αγάπη μου για τα Κρινάκια παρ’ όλο που δεν ταιριάζουν με το υλικό της σελίδας. Ευχαριστώ και όσους/ες έκαναν τον κόπο και διάβασαν αυτό το μεγάλο κείμενο μέχρι τέλους. Νίκο, Στάθη, οι αναμνήσεις θα μείνουν για πάντα ακόμα και αν ξεχάσω το όνομά μου. Βάλτε να πιούμε.

Γιώργος Τερζάκης

DiafanaKrina02