Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο musicaficionado.com ο Rob Halford αποκάλυψε ποια ήταν η χειρότερη στιγμή του σε συναυλία. “Ήταν στο Τορόντο, η τελευταία συναυλία για την περιοδεία του “Painkiller” το 1991″, αφηγείται ο Halford. “Ήταν η συναυλία που έπεσα και έχασα τις αισθήσεις μου όταν οδηγούσα την Harley πάνω στη σκηνή. Αυτό που έγινε ήταν ότι ενώ ήμασταν στα καμαρίνια κάποιος ήρθε και μας είπε ότι έχει αρχίσει να παίζει το intro tape. Κάποιος το έβαλε πολύ νωρίς, γιατί συνήθως αυτό παίζει ενώ είμαστε ήδη επάνω στη σκηνή, έτοιμοι να βγούμε. Ξαφνικά, όλοι αρχίζουν τα τρέχουν πανικόβλητοι σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα. Καθώς η συναυλία γινόταν σε ένα μεγάλο γήπεδο baseball, o μόνος τρόπος για να φτάσουμε στη σκηνή ήταν με αυτοκινητάκια το γκολφ. Οπότε πηδάμε όλοι σε τρία τέτοια αυτοκινητάκια και τρέχουμε στη σκηνή. Με τον Glenn (Tipton) φτάσαμε πολύ γρήγορα. Έτρεξε πάνω στη σκηνή στη μεριά του και εγώ ανέβηκα στη μοτοσικλέτα πίσω από το drum riser. Σε αυτή την περιοδεία συγκεκριμένα η μηχανή έβγαινε από το drum riser στο πρώτο τραγούδι που ήταν το “Hell Bent For Leather”. Τα σκαλιά στο riser είχαν υδραυλικό μηχανισμό που τα ανέβαζε και όλα ήταν συγχρονισμένα στην εντέλεια…συνήθως!
Εξαιτίας του μπερδέματος με την εισαγωγή μας έπρεπε να ξαναρχίσει η συναυλία. Μόνο που εμένα δεν μου το είχε πει κανείς, οπότε βγήκα γκαζώνοντας με τη Harley. Βέβαια, το crew μας είχαν ήδη αρχίσει να κατεβάζουν τα σκαλιά, οπότε όπως έβγαινα χτύπησα το κεφάλι μου στο τελευταίο σκαλί και έκανα μια στροφή 360 μοιρών ενώ έπεφτα από τη μηχανή. Έπεσα αναίσθητος. Είμαι στο πάτωμα και η μηχανή έχει φύγει προς άλλη κατεύθυνση. Βρίσκομαι κάτω από στρώματα ξηρού πάγου και όπως συνέρχομαι ακούω να παίζουμε το “Hell Bent For Leather”…instrumental για πρώτη φορά. (γελάει) Μπορεί το κοινό να νόμιζε ότι ήταν ένα καινούριο intro.
Κανείς δεν μπορούσε να με βρει γιατί ήμουν κάτω από τα σύννεφα του πάγου. Ξαφνικά, ένιωσα να με κλωτσάει ένα πόδι και κοίταξα ψηλά και είδα τον Glenn να με σκουντάει. Έμοιαζε με σκηνή από το Spinal Tap. Η μπάντα έπαιξε το τραγούδι μέχρι το τέλος και το κοινό έχει μπερδευτεί, σκέφτονται “που είναι ο Rob;” Τελικά, σηκώθηκα και ο κόσμος άρχισε να φωνάζει. Τα πάντα σταμάτησαν για ένα λεπτό. “Είσαι ΟΚ;”… “Ναι είμαι”… αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν. Πονούσα πολύ και ζαλιζόμουν.
Αλλά, συνέχισα και έβγαλα όλο το show. Αρκετές φορές μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως έπρεπε να σταματήσουμε γιατί δεν ήξερα πόσο άσχημα είχα χτυπήσει. Αλλά, η αλήθεια είναι ότι σε συνεπαίρνει η στιγμή και μόλις οι μεταλάδες σε επευφημούν σε απορροφά η συναυλία.
Μόλις τελείωσε η συναυλία ήρθε ασθενοφόρο και μου έβαλαν κολλάρο και με ανέβασαν σε ένα φορείο και με πήγαν στο νοσοκομείο. Έκανα αξονική και το μόνο που είχα ήταν μια γερή κράμπα. Οπότε, δεν ήταν και τόσο άσχημα αν και φορούσα κολάρο για μια εβδομάδα. Θα μπορούσε να είναι και πολύ χειρότερα. Αυτή θα έλεγα ότι ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που έζησα σε συναυλία. Αλλά από την άλλη είναι rock’n’roll. Δεν πρέπει να είναι ομαλό και τέλειο”. Αν και εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν κινητά, φανταστείτε αν αυτό το περιστατικό είχε γίνει στις μέρες μας, στου YouTube υπάρχει βίντεο από το ατύχημα του MetalGod, όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω…
