Το live ξεκίνησε με καθυστέρηση περίπου μιας ώρας, γεγονός που δυσκόλεψε κάπως την κατάσταση με μερικά άτομα να αποχωρούν τελικά πριν τελειώσει η εμφάνιση των Jailcat. Δεν μπορώ να ξέρω πως είχαν φανταστεί αυτή την πρώτη τους παρουσία μπροστά στο Αθηναϊκό κοινό και τι σκέφτονταν και ένοιωθαν παίζοντας μπροστά σε λίγο κόσμο, η ουσία είναι ότι δεν το έδειξαν. Η εμφάνισή τους ήταν εξαιρετική γεμάτη ένταση και ενέργεια, όπως ταιριάζει άλλωστε στο στυλ της μουσικής τους. Ο πολύ καλός ήχος του Crow έγινε από νωρίς σύμμαχος του συγκροτήματος. Έπαιξαν όλα τα κομμάτια από το ντεμπούτο άλμπουμ τους “Men Or Mice”, παλαιότερα και τρεις διασκευές στα “Cold Sweat” (Thin Lizzy), Wherever I May Roam (Metallica) και “You Could Be Mine” (Guns’n’Roses), η οποία έκλεισε τη συναυλία. Αυτά που ξεχώρισαν ήταν τα “Bad Girl’s Atittude” και “Bitch No More”από τα παλία και “Addicted To Lies” (μπορείτε να δείτε και το ΒΙΝΤΕΟ στο τέλος της σελίδας), “Burning Pictures”, “Ofaafo (To The Sun)” από τα καινούρια.
Στη σκηνή οι Jailcat είναι πολύ καλά δεμένοι, πειθαρχημένοι και φαίνεται πως ξέρουν καλά τι κάνουν και πως. Από τον ήχο τους και τις κινήσεις τους, μέχρι την εμφάνισή τους. Κανείς δεν είναι ξεκομμένος από τους άλλους, είναι ένα συγκρότημα με όλη τη σημασία της λέξης. Τα κατά πλειοψηφία τρίλεπτα τραγούδια τους ακολουθούσαν το ένα το άλλο καταιγιστικά χωρίς να αφήνουν ούτε στιγμή το κοινό να χαλαρώσει. Αν δεν τους έχετε τσεκάρει ακόμα ψάξτε τους στο ίντερνετ, ειλικρινά είναι ένα σημαντικό συγκρότημα για την τρέχουσα ελληνική σκηνή, αφού δεν κατατάσσεται ούτε στον ακραίο χώρο, ούτε στο αμιγώς metal αφού έχουν πολλές punk και alternative αναφορές.
Ελπίζω την επόμενη φορά που οι Jailcat θα εμφανιστούν μπροστά στο αθηναϊκό κοινό οι “τυχεροί” να είναι περισσότεροι. Σε αυτό σίγουρα θα βοηθούσε μια καλύτερη ημέρα και αναμφισβήτητα ένας καλύτερος προγραμματισμός. Εκείνοι που γούσταραν πραγματικά να δουν τη μπάντα ήταν εκεί και από νωρίς και θα είναι πάντα εκεί, αλλά σίγουρα κανέναν δεν βοηθάει το να ξεφεύγει από τους χρόνους του το πρόγραμμα. Δυστυχώς, σε αυτό το τελευταίο υπάρχει και μια γενικότερη αρνητική παράδοση στα “ελληνικά” live, την οποία καλό θα είναι να αποβάλλουμε. Για να μην κλείσουμε όμως με γκρίνια, αυτό που μετράει είναι από την πλευρά των Jailcat το ταλέντο περισσεύει, οπότε περιμένουμε πολλά από αυτούς εντός και εκτός συνόρων…
Γιάννης Δόλας
{galleryJailcatCrow}{/gallery}
