Ο Joel Hoekstra έχει μόλις κυκλοφορήσει το δεύτερο δίσκο με το συγκρότημα του (Joel Hoekstra’s 13) αποσπώντας πολύ θετικές κριτικές από τον τύπο και τους οπαδούς του μελωδικού ήχου. Βρίσκουμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε μαζί του για να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες και φυσικά να τον ρωτήσουμε κάποια πράγματα για τους Whitesnake, τους Trans-Siberian Orchetsra, τη Cher κτλ. Συνέντευξη: Σάκης Νίκας
Rockpages.gr: Joel, είσαι ένας από τους πιο πολυάσχολους μουσικούς αυτή τη στιγμή. Φαντάζομαι ότι αυτός ήταν και ο βασικός λόγος της εξάχρονης καθυστέρησης μεταξύ των δύο δίσκων…σωστά;
Joe Hoekstra: Ουσιαστικά ήταν κάτι παραπάνω από 5 χρόνια…από τον Οκτώβριο 2015 μέχρι τον Φεβρουάριο 2021. Είχα πει ότι θα τελείωνα νωρίτερα το δεύτερο δίσκο αλλά όλοι είχαμε βεβαρυμένο πρόγραμμα και έτσι πήγα λίγο πίσω η κυκλοφορία.
Rockpages.gr: Αυτή τη φορά ο Russell Allen έχει αναλάβει όλα τα πρώτα φωνητικά ενώ ο Jeff Scott Soto κάνει μόνο δεύτερα. Ήταν δική σου απόφαση από την αρχή ή είχε να κάνει πάλι με τα προγράμματα;
Joe Hoekstra: Νομίζω είχε περισσότερο νόημα αυτή τη φορά να έχω έναν τραγουδιστή και ο Russell μπορούσε να διαθέσει τον απαιτούμενο χρόνο ενώ ο Jeff είχε περισσότερα πράγματα να κάνει εκείνη την περίοδο.
Rockpages.gr: Το “Running Games” συνεχίζει ουσιαστικά από εκεί που σταμάτησε το “Dying To Live” συνδυάζοντας ξανά το hard rock με το μελωδικό metal. Θα έλεγες ότι αυτό είναι το στυλ που σε εκφράζει σαν καλλιτέχνη;
Joe Hoekstra: Γράφω πάντα ανάλογα με το project με το οποίο καταπιάνεται αλλά ναι…με αυτό τον ήχο έγινα περισσότερο γνωστός και αισθάνομαι πάντα όμορφα παίζοντας αυτή τη μουσική.
Rockpages.gr: Έχεις κάποιο αγαπημένο τραγούδι στο δίσκο; Προσωπικά, προτιμώ τις πιο “εμπορικές” στιγμές (π.χ. “How Do You“, “Hard To Say Goodbye“)…
Joe Hoekstra: Όχι δεν θα το έλεγα…μου αρέσουν όλα τα κομμάτια. Ελπίζω και ο κόσμος να έχει την ίδια άποψη με μένα και ο δίσκος να περιλαμβάνει μόνο…killers και όχι fillers (γέλια)!
Rockpages.gr: Joel, το 2015 είχαμε κάνει μία συνέντευξη στο Δουβλίνο πριν από τη συναυλία των Whitesnake. Τότε μου είχες πει πόσο ενθουσιασμένος ήσουν που είχες βρεθεί σε μία τόσο θρυλική μπάντα. Πως είναι, αλήθεια, να δουλεύεις με τον David Coverdale;
Joe Hoekstra: Είναι ένα φανταστικό συναίσθημα. Νιώθω ευλογημένος που μπορώ να ηχογραφώ, να περιοδεύω και να γυρίζω τον κόσμο παίζοντας όλα αυτά τα κλασικά τραγούδια.
Rockpages.gr: Θεωρώ ότι το “Flesh & Blood” είναι η καλύτερη δουλειά των Whitesnake ύστερα από τη δισκογραφική αναγέννηση του 2008. Αλήθεια, περίμενες ένα τόσο θετικό feedback από τους οπαδούς και το μουσικό τύπο;
Joe Hoekstra: Να σου πω την αλήθεια, δεν ξέραμε τι να περιμένουμε….ελπίζαμε μονάχα να αρέσει στους οπαδούς μας ο δίσκος. Είναι τιμή μου που ο David με άφησε και έγραψα μαζί του τόσα κομμάτια ενώ συμμετείχα και στην παραγωγή.
Rockpages.gr: Αν και ο David είναι εκείνος που γνωρίζει καλύτερα, έχουν γίνει καθόλου κουβέντες για ένα νέο δίσκο Whitesnake;
Joe Hoekstra: Εδώ και ένα χρόνο περίπου ο David προωθεί την τριλογία “Red, White and Blues” και έτσι δεν έχουμε συζητήσει καθόλου για τα μελλοντικά σχέδια του με τους Whitesnake. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα έχουμε νέα από αυτό το μέτωπο!
Rockpages.gr: Είμαι φανατικός οπαδός των Night Ranger και θεωρώ ότι η συμβολή σου ήταν σημαντική όσο διάστημα ήσουν μέλος της μπάντας. Ήταν μία καλή περίοδος για σένα;
Joe Hoekstra: Είχαμε πολύ πλάκα…ειδικά τις πρώτες μέρες. Η χημεία υπήρχε από την αρχή και περνούσα αρκετές ώρες με τον Brad Gillis. Ξαναφέραμε, ουσιαστικά, τα 80ς στη νέα χιλιετία (γέλια)!
Rockpages.gr: Σαν να μην έφταναν όλα αυτά είσαι μέλος της touring band της Cher. Γουστάρω πολύ τα hard rock albums που έβγαλε στα 80ς. Πως είναι η συνεργασία σου μαζί της;
Joe Hoekstra: Η Cher είναι μία απίστευτη επαγγελματίας και νιώθω ξανά ευλογημένος που παίζω με μία τόσο σπουδαία τραγουδίστρια. Άπειροι κιθαρίστες εκεί έξω θα σκότωναν για μία τέτοια εμπειρία. Οπότε καταλαβαίνεις το να συμμετέχω σε τόσα πολλά και πετυχημένα projects είναι κάτι το σουρεαλιστικό για μένα.
Rockpages.gr: Δεν θα μπορούσα να κλείσω τη συζήτηση χωρίς να σε ρωτήσω για τους Trans–Siberian Orchestra. Πως εξηγείς το γεγονός ότι αυτό το project είναι απίστευτα πετυχημένο ενώ οι Savatage -όπου βρίσκονται οι βάσεις των Trans–Siberian Orchestra– είναι εμπορικά ανύπαρκτοι στην Αμερική;
Joe Hoekstra: Όλα έχουν αν κάνουν και καταλήγουν στην ιδιοφυΐα του Paul O’ Neill. Το όραμα ήταν εξαρχής δικό του και παρά το γεγονός ότι στην αρχή κάποιοι γελούσαν μαζί τους, εκείνος ήταν που γέλασε με την καρδιά του στο τέλος. Σίγουρα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή μου και νιώθω περήφανος που είμαι μέρος αυτής της προσπάθειας. Υπάρχει απίστευτο ταλέντο στη μπάντα, ένα τέλειο management και απίστευτα αφοσιωμένοι οπαδοί. Είναι μεγάλη τύχη για μένα…ειλικρινά!
