Αν και η μόδα με τα unplugged albums έχει παρέλθει από τα mid-90s, εντούτοις υπάρχουν ορισμένοι καλλιτέχνες που δεν κοιτούν και δεν πρέπει να υπολογίζουν τις επιταγές της μόδας. Ο John Corabi είναι ένας από αυτούς. Σπουδαίος μουσικός, χαρισματική φωνή, εξαιρετικός ρυθμικός κιθαρίστας και…αδικημένος εν πολλοίς από την πορεία των πραγμάτων. Δίχως δεύτερη σκέψη η μικρή παραμονή του στο συγκρότημα των Crue πρόσφερε αυτό που εγώ θεωρώ σαν την καλύτερη δουλειά του συγκροτήματος από το “Dr. Feelgood” και μετά. Δυστυχώς, το σύστημα (εταιρείες – fans – Τύπος) τον απέβαλε αλλά αυτό δεν πτόησε τον Corabi του οποίου η δημιουργικότητα διοχετεύτηκε και σε άλλες σημαντικές δουλειές (με πρώτη και καλύτερη το ντεμπούτο album των Union).
Η ακουστική αυτή κυκλοφορία παρουσιάζει 5 νέα κομμάτια και επιλογές από ολόκληρη την καριέρα του Corabi. Σίγουρα ξεχωρίζουν τα “Hooligan’s Holiday” και “Loveshine” (από το ομώνυμο δίσκο των Motley Crue) καθώς και τα “Love (I Don’t Need It Anymore)”, “Everything’s Alright” των Union. Και τα νέα κομμάτια είναι στο ίδιο ύφος, με ακουστική κιθάρα και κρουστά…ίσως, θα έπρεπε να υπήρχαν και περισσότερα όργανα αλλά κατά έναν περίεργο λόγο, η «γυμνή» αυτή παραγωγή δημιουργεί μία όμορφη ατμόσφαιρα. Ένας δίσκος ιδανικός για νυχτερινή ακρόαση…αυτό που ο Rod Stewart θα χαρακτήριζε σαν ένα “night in” album.
Highlight: Ο Bruce Kulick συμμετέχει σε δύο κομμάτια…παραδόξως, όχι σε αυτά των Union!