Τον γνωρίσαμε πριν πολλά χρόνια σαν το νέο κιθαρίστα των comedy metal ηρώων της χώρας μας, Ανώριμων. Η εξέλιξή του μεγάλη όλα αυτά το χρόνια, τόσο παικτικά όσο και συνθετικά ενώ δεν γίνεται να μην αναφερθεί ότι είναι εξαιρετικός μηχανικός ήχου στα Hell’s Kitchen Studio και Soundflakes Studio. Ο λόγος για τον Γιάννη Μακρή ή Σατριγιάννη που κυκλοφορεί τον πρώτο του solo δίσκο που, προσωπικά, μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση. Η επικοινωνία μαζί του ήταν επιβεβλημένη και μας μίλησε για πολλά και διάφορα ενδιαφέροντα θέματα. Συνέντευξη: Γιώργος Τερζάκης
Θυμάμαι ότι πριν από πολλά χρόνια στο Κύτταρο που έπαιζες με τους Ανώριμους, οι υπόλοιποι έφυγαν από τη σκηνή και εσύ έπαιξες ένα instrumental κομμάτι. Ήταν αυτό η αρχή για την ιδέα του “Ark”;
Χτύπησες απίστευτο σημείο τώρα επειδή αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι του “Ark”. Δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι κάποιος θα το ρωτήσει αυτό. Στο δίσκο πάντως δεν είναι όπως το έπαιξα τότε. Αργότερα το δούλεψα επειδή μου άρεσε η βασική ιδέα και κατέληξε να μπει εφόσον είχαν γραφτεί όλα τα υπόλοιπα. Δηλαδή είχα γράψει τα άλλα εφτά και θυμήθηκα ότι είχα ένα κομμάτι που μου άρεσε η ατμόσφαιρα και θεωρούσα ότι θα ταιριάξει, οπότε δούλεψα πολύ πάνω σε αυτό και το έβαλα. Δεν έχει μεγάλη σχέση με αυτό που έπαιξα σε εκείνη τη συναυλία.
Άρα πότε ξεκίνησες να γράφεις κάτι εκτός της μπάντας, κάτι καθαρά δικό σου;
Να γράψω κάτι για να το κυκλοφορήσω υπό το όνομά μου, δεν είχα προσπαθήσει ξανά. Η πρώτη φορά είναι τώρα. Ωστόσο εκείνο το κομμάτι δεν είχε γραφτεί επειδή ήθελα να κάνω ένα δίσκο αλλά επειδή ήθελα να έχω ένα σημείο στη συναυλία όπου να παρουσιάσω κάτι διαφορετικό. Χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, ξεκίνησα πριν τρία χρόνια σε καλοκαιρινές διακοπές να γράφω μουσική. Δεν είχα στο μυαλό μου να βγει δίσκος αλλά κατέληξα να έχω εφτά κομμάτια μέσα σε κάποιες μέρες, χωρίς να ζοριστώ καθόλου. Είχαμε βγάλει πρόσφατα και το “Αποβλάκωcιc” με τους Ανώριμους, οπότε δεν υπήρχε πλάνο για νέα μουσική. Μου άρεσε και το ότι υπήρχε διαφοροποίηση από το υλικό των Ανώριμων, όχι μεγάλη βέβαια, οπότε σκέφτηκα να κάνω ένα δίσκο για εμένα και όπου βγει.
Αυτά που έγραψες πριν από τρία χρόνια, πόσο άλλαξαν μέχρι να φτάσουν να μπουν στο δίσκο;
Εκτός από τελευταίο κομμάτι, πολύ λίγο. Έγιναν κάποιες προσθήκες, χτίστηκε το υλικό διαφορετικά με την προσθήκη και των άλλων οργάνων.
Δεν ήταν δηλαδή κάτι που το σχεδίαζες, σου ήρθε φυσικά.
Ναι, επειδή αυτό που κάνω στους Ανώριμους με καλύπτει 100%. Δεν είχα την ανάγκη να εκφραστώ διαφορετικά. Στη μπάντα δεν είναι ότι κάποιος φέρνει ένα κομμάτι και διατάζει, φέρνουμε τις ιδέες μας, τα συζητάμε και τα προβάρουμε.
Δεν διατάζει ο Νεκροπεθαμένος τι θα μπει μέσα και τι όχι;
Είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχει τον τίτλο αλλά στην ουσία έχουμε δημοκρατία.
Μου έδωσες πριν πάσα για μια ερώτηση που σκεφτόμουν. Είσαι στους Ανώριμους κοντά στα είκοσι χρόνια και σε όλο αυτό το διάστημα έχεις περάσει για λίγο, είτε σαν κανονικό μέλος είτε μόνο συναυλιακά, από μπάντες όπως 4Bitten, Fragile Vastness, Seduce The Heaven και παραλίγο System Shock. Είσαι όντως τόσο καλυμμένος από τη μπάντα σου που δε σου ήρθε μέχρι τώρα η επιθυμία να συμμετάσχεις κανονικά σε ένα άλλο side–project;
Θα ακουστεί λίγο περίεργο αλλά μου άρεσε το βόλεμα που έχω στους Ανώριμους, όπου καθένας κάνει ένα μέρος της δουλειάς. Μου φαίνεται πιο ομαδικό σπορ η μπάντα και πιστεύω ότι λειτουργώ καλύτερα μέσα στο πλαίσιο της ομάδας. Το να ξεκινούσα κάτι και να έπρεπε να το κουβαλήσω μόνος μου στην πλάτη, σέρνοντας κάποιους άλλους από πίσω, παρακαλώντας τους να κάνουν τα μέρη τους, μου φαινόταν χάσιμο χρόνου. Είμαι απόλυτα χαρούμενος στη μπάντα μου. Οι Ανώριμοι με καλύπτουν σαν συνθέτη αλλά και σαν άτομο. Δηλαδή ο χαβαλές που έχουμε στη θεματολογία μας, είναι αυτοί που είμαστε. Δε θέλω να είμαι ένας άλλος τύπος. Είμαι αυτός. Μου κάνει. Και μπορώ να το ντύνω με τη μουσική μου. Ένα μουσικό κομμάτι δεν είναι χαβαλές, το πώς επιλέγεις να το ντύσεις στιχουργικά είναι άλλο θέμα. Όπως έχω ξαναπεί, η σχέση των Ανώριμων με τον χαβαλέ σταματάει στη θεματολογία. Όλα τα υπόλοιπα τα αντιμετωπίζουμε εντελώς σοβαρά.
Πάμε να επιστρέψουμε στο δίσκο. Όταν έψαξες να βρεις τους μουσικούς που θα σε πλαισιώσουν, γιατί πήρες μόνο τον Μπόκολη από τους Ανώριμους;
Δεν ήθελα να βαφτίσω τους Ανώριμους με ένα διαφορετικό όνομα. Θα μπορούσα να τους βάλω να παίξουν στον προσωπικό μου δίσκο, ωστόσο θεωρώ ότι θα υπήρχε πολύ μεγάλη ομοιότητα. Ο Άγγελος Γιαμπουράς είναι ένας άνθρωπος που στη μουσική δεν έχει εγωισμό. Δηλαδή θα του γράψεις κάτι και το πρώτο πράγμα που θα κάνει δεν θα το αλλάξει για να το κάνει δικό του. Θα σου προτείνει κάτι καλύτερο από αυτό που τους έχεις δώσει αλλά θα σεβαστεί το υλικό. Είναι πολύ γρήγορος, είναι πολύ καλός, εύκολος στη συνεργασία και έχει πολύ ωραίο ήχο. Η αλήθεια είναι ότι όταν συνέθετα το υλικό, είχα στο μυαλό μου ότι θα παίξει αυτός. Σχετικά με το μπάσο, ένας παιδικός μου φίλος, ο Μπάμπης Μινέτος με τον οποίο ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε μαζί με τη μουσική και έχουμε παίξει μαζί πολλές φορές, μόλις άκουσε το υλικό μου είπε ότι ήθελε να παίξει.
Το μπάσο το είχες γράψει εσύ ή είναι εξ ολοκλήρου δικό του;
Είχα γράψει κάποιους απλούς οδηγούς, σαν εργαλείο. Άλλαξε πολλά πράγματα και στην ουσία το μεγαλύτερο μέρος του μπάσου στο δίσκο είναι δική του δουλειά.
Σχετικά με τα πλήκτρα, επειδή συμμετέχουν τρία άτομα και εσύ μαζί, πώς ήρθε αυτή η ιδέα; Τι είχες γράψει εσύ;
Είχα γράψει κάποια πράγματα αλλά ήταν βασικές ιδέες. Έδωσα διάφορα κομμάτια σε άτομα που ξέρω, έχοντας στο μυαλό μου τι θα ταίριαζε περισσότερο στον καθένα. Εγώ έπαιξα σε τρία κομμάτια και αυτό περισσότερο επειδή δεν είχα στο μυαλό μου ότι θα έχω guests σε αυτά. Οι υπόλοιποι είναι ο Μάνος Γαβαλάς των SL Theory, ο Βαγγέλης Τσιμπινός που στη ουσία είναι κιθαρίστας και παίζει στους Dead South Dealers και ο Μπάμπης Κατσιώνης.
Συνολικά πόσο σου πήρε από τότε που ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις μέχρι να ετοιμαστεί;
Χωρίς να είμαι επικεντρωμένος εκεί, το έκανα στον ελεύθερο χρόνο μου, μου πήρε περίπου τέσσερα χρόνια. Μόλις γύρισα από τις διακοπές γράψαμε μπάσο/τύμπανα και μετά το παράτησα. Έγραφα περιστασιακά κιθάρες και πλήκτρα με τους guests. Βάλαμε και κάποιες καλά κρυμμένες χορωδίες που ταιριάζουν πολύ ωραία με τα πλήκτρα, τις οποίες έγραψε η Νίκη Rosa Frei που είναι mezzo soprano. Οπότε πήρε τον καιρό του αλλά δεν ζορίστηκα, έγινε πολύ φυσικά και σαν hobby.
Με πόσες κιθάρες το ηχογράφησες;
Νομίζω…με δύο.
Μόνο; Πόσες έχεις συνολικά;
Νομίζω (γέλια) έχω εφτά ή οχτώ, μαζί με την ακουστική μου.
Πόσο εύκολο είναι να ονομάσεις κομμάτια που δεν έχουν στίχους;
Αυτό ήταν το πιο εύκολο πράγμα. Κυρίως επειδή όταν έγραφα κάθε κομμάτι είχα στο μυαλό μου μια εικόνα. Το album λέγεται “Ark” επειδή είμαι φανατικός οπαδός ταινιών επιστημονικής φαντασίας και έχω ένα ανοιχτό concept στο μυαλό μου. Καταστρέφουμε τον πλανήτη μας, οπότε πρέπει να φύγουμε και να διαδώσουμε το είδος μας σε άλλους πλανήτες. Ένας τέτοιος θα μπορούσε να είναι μια κιβωτός που θα ξεκινήσει το ανθρώπινο είδος από την αρχή.
Άρα λογικά θα σου αρέσουν και τα soundtracks. Θα ήθελες να κάνεις ένα;
Ναι, μου αρέσουν πάρα πολύ και θα ήθελα αλλά είναι τελείως διαφορετική δουλειά αυτή. Απαιτεί πολλές γνώσεις και θα ήθελα να πειραματιστώ κάποια στιγμή με αυτό. Θα μπορούσα να πω ότι δοκίμασα να κάνω κάτι τέτοιο από τη δική μου σκοπιά και έφτιαξα αυτό το δίσκο. Δηλαδή το πώς θα έφτιαχνα ένα soundtrack χρησιμοποιώντας τα βασικά rock στοιχεία, όπως κιθάρα/μπάσο/τύμπανα.
Ποια instrumental albums σου αρέσουν και για ποιο λόγο; Τι είναι αυτό που δεν σου αρέσει σε αυτά και δεν ήθελες να βάλεις στο δικό σου;
Όπως είπες κι εσύ νωρίτερα, δε μου αρέσει η φλυαρία που δεν λέει κάτι στην ουσία. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει το γρήγορο παίξιμο ούτε οι βιρτουόζοι. Απλά θεωρώ ότι πρέπει να έχεις κάτι να πεις. Είτε μιλάς πολύ, είτε μιλάς λίγο, καλό είναι να έχεις κάτι να πεις. Απέφυγα τη φλυαρία, απέφυγα τις πολύ ψηλές ταχύτητες και νομίζω ότι κατέληξα σε κάτι που αρέσει σε εμένα αλλά και σε άλλους. Αρκετός κόσμος μάλιστα μου λέει τους αρέσει για τον ίδιο λόγο και ταιριάζει πολύ να το ακούνε στο αυτοκίνητό τους. Και θα πρότεινα το ίδιο σε όποιον μπορεί να το κάνει, να το ακούει ενώ ταξιδεύει. Όσο για instrumental δίσκους, γενικά δεν είμαι οπαδός του είδους αλλά μου αρέσουν πολύ οι πρώτες δουλειές του Joe Satriani επειδή έχουν αυτή τη φιλοσοφία. Ναι μεν είναι ένας κιθαριστικός δίσκος αλλά δεν σολάρει επί τέσσερα λεπτά. Θα σολάρει όσο θα έκανε σε ένα τραγούδι με στίχους και την υπόλοιπη ώρα η κιθάρα συμπεριφέρεται σα να είναι φωνή. Αυτός ήταν και ο σκοπός με το δίσκο μου, να είναι πλήρη κομμάτια που να μπορείς και να τα σιγοτραγουδήσεις (σ.σ. επιβεβαιώνω, οι μελωδίες τραγουδιούνται εύκολα).
Επέλεξες λοιπόν τη Symmetric του Μπάμπη Κατσιώνη για την κυκλοφορία. Για την ώρα υπάρχουν 200 κομμάτια σε CD. Ετοιμάζεις και άλλες μορφές;
Μόνο CD για τώρα. Σίγουρα θα ήθελα να κάνω βινύλιο, κασέτα αλλά και κάποιο άλλο format που θα κάνει να τον κόσμο να απορήσει. Όχι μπομπίνα, είναι πάρα πολύ ακριβό και κανείς δεν έχει μπομπινόφωνο για να την παίξει. Έχω στο μυαλό μου μια έκδοση και θα δούμε πώς θα πάει.
Θα υπάρξει επόμενο; Θα το κυνηγήσεις ή θα περιμένεις πάλι να έρθει κάποια έμπνευση;
Δεν πιστεύω ότι πρέπει να πιέζεται κάποιος για να γράψει μουσική. Η μουσική έρχεται. Θεωρώ ότι θα ξανακάνω instrumental δίσκο ή ένα δίσκο που σε μεγάλο ποσοστό θα είναι instrumental αλλά όχι άμεσα επειδή η ανάγκη μου καλύφθηκε. Δουλεύω όμως με ένα πολύ ταλαντούχο τραγουδιστή πάνω σε καινούριο υλικό και κάποια στιγμή θα υπάρξουν νέα γι’ αυτό.
Κι άλλο side–project δηλαδή;
Ναι, είμαστε εγώ και ένας τραγουδιστής που γράφουμε τα κομμάτια από την αρχή. Μετά θα δούμε το κατά πόσο θα γίνει κανονική μπάντα ή αν θα πάρουμε κάποιους session μουσικούς. Το υλικό είναι πολύ διαφορετικό και από το “Ark” αλλά και από τη μουσική των Ανώριμων. Είναι πιο progressive rock θα έλεγα. Με λιγότερα γκάζια, αρκετή μελωδία, πολλά πλήκτρα, περίεργα μέτρα και πολλές κιθάρες.
Συναυλιακά τώρα, επειδή είναι δύσκολο να παρουσιάσεις το album μόνο του, θα έκανες κάτι παρόμοιο με αυτό που λέγαμε στην αρχή όπως στο Κύτταρο; Δηλαδή να φύγει η μπάντα και να αφιερώσεις δέκα-δεκαπέντε λεπτά σε αυτό;
Δεν ξέρω κατά πόσο το κοινό των Ανώριμων ενδιαφέρεται να ακούσει το προσωπικό μου υλικό. Νομίζω ότι αυτοί που έρχονται να μας δούνε, έρχονται για όλο το πακέτο. Δεν θα το κυνηγούσα να γίνει κάτι τέτοιο αλλά δεν θα έλεγα και όχι αν μου το πρότειναν οι άλλοι. Όπως και δεν θα το κυνηγούσα για να βγάλω αυτό το project στη σκηνή όπως το έχω στο μυαλό μου. Αν παρουσιαστεί κάποια ευκαιρία, το βλέπουμε.
Πριν κλείσουμε, τι νέα από το Ανώριμο στρατόπεδο;
Έχουμε γράψει ήδη τον επόμενο δίσκο μας στο 90%. Πέντε τραγούδια εγώ και έξι ο Νεκροπεθαμένος. Δεν ξέρουμε αν θα τα χρησιμοποιήσουμε όλα, δεν τα έχουμε προβάρει κιόλας όλοι μαζί για να αποφασίσουμε. Έχουμε κάνει προπαραγωγές, τα άκουσαν οι υπόλοιποι και είπαν ότι τους άρεσαν, οπότε πάνω που είπαμε να ξεκινήσουμε να προβάρουμε ήρθε το τέλος του κόσμου (γέλια).
Άρα είναι έτοιμο από πέρυσι;
Ναι, είναι τελειωμένο από το καλοκαίρι. Έχει πολλή δουλειά μέχρι να γίνει δίσκος αλλά το σημαντικότερο μέρος έχει ολοκληρωθεί.
Άρα για πότε το βλέπεις για ηχογραφήσεις;
Δεν ξέρω επειδή δεν ξέρω πότε έχει νόημα να βγάλεις άλλο ένα δίσκο. Βγάλαμε το “Κώλαση” και δεν το προωθήσαμε όσο θα θέλαμε επειδή μας πρόλαβαν οι εξελίξεις. Δεν έκλεισε δηλαδή ο κύκλος του ώστε να θέλουμε να κάνουμε κάτι καινούριο. Δε θέλω να πάει χαμένο επειδή έχει τραγούδια που μας αρέσουν πάρα πολύ και θέλουμε να τα χαρούμε εμείς και ο κόσμος πάνω στη σκηνή.
Δεν μπορείτε να τον γράψετε τώρα και να κυκλοφορήσει πολύ αργότερα;
Άμα γράψουμε ένα δίσκο τώρα και κυκλοφορήσει μετά από ενάμιση χρόνο, θα θέλουμε να τον πετάξουμε. Θα έχουμε άλλες ιδέες τότε, θα έχουν γραφτεί άλλα τραγούδια τότε. Το υλικό αντικατοπτρίζει τη φάση της μπάντας τη συγκεκριμένη περίοδο.
