Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο album από τους Judas Priest και σχεδόν αμέσως αποθεώθηκε από τους οπαδούς και τα απανταχού ηλεκτρονικά και έντυπα μουσικά μέσα. Κάποιοι έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να το χαρακτηρίσουν ήδη σαν ένα κλασικό album της δισκογραφίας τους. Αυτό θα το δείξει ο χρόνος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Priest κυκλοφόρησαν χωρίς καμία αμφιβολία το καλύτερο album τους μετά το “Painkiller” προσθέτοντας ένα ακόμη λιθαράκι στο οικοδόμημα του heavy metal και φυσικά ένα ακόμη διαμάντι στη δισκογραφία τους. Ποια είναι όμως τα τρία βασικά σημεία που κάνουν τη διαφορά στο “Firepower”;

Priest01
To πρώτο και σίγουρα το πιο σημαντικό είναι τα τραγούδια αυτά καθαυτά γιατί ό,τι και να κάνεις αν οι συνθέσεις δεν τραβάνε, δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα. Το “Firepower” περιλαμβάνει μόνο πολύ καλά ως φανταστικά κομμάτια. Τα “Never The Heroes”, “Rising From Ruins”, “No Surrender” και “Lightning Strike” έχουν όλα τα εχέγγυα να θεωρούνται στο μέλλον υπερκλασικά τραγούδια της μπάντας ενώ η θαυμαστή επιμονή της μπάντας να πειραματίζονται με πιο μοντέρνα στοιχεία διατηρώντας άθικτη την ταυτότητα της (π.χ. στα “Spectre” & “Lone Wolf”) προκαλεί εντύπωση αφού οι Priest δεν έχουν να αποδείξουν απολύτως τίποτα και σε κανέναν.

Το δεύτερο είναι η απίστευτη παραγωγή των Tom Allom & Andy Sneap ή αλλιώς το…σταυροδρόμι όπου το παρελθόν συναντάει το μέλλον. Όταν πίσω από την κονσόλα βρίσκεται ο mastermind των κλασικών albums του βρετανικού μεγαθηρίου και συνεργάζεται με τον καλύτερο παραγωγό της εποχής μας, το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο από αψεγάδιαστο. Ο προκάτοχος “Redeemer of Souls” υστερούσε σε αυτό τον τομέα παρά το γεγονός ότι περιλάμβανε και αυτό μαγικές στιγμές.

Το τρίτο είναι ο Rob Halford! Χωρίς δεύτερη σκέψη είναι ο MVP του “Firepower”. Τραγουδάει σαν να μην υπάρχει αύριο ενώ σου δίνει την εντύπωση ότι έχει δουλέψει και την παραμικρή λεπτομέρεια σε κάθε στίχο που ερμηνεύει. Η συνολική του απόδοση είναι σεμιναριακού χαρακτήρα από έναν άνθρωπο που διανύει την έβδομη δεκαετία της ζωής του.

Priest02

Σε μία εποχή όπου αποθεώνονται μετριότητες και όπου η πλειοψηφία των νέων συγκροτημάτων χαμηλώνουν ανησυχητικά τον πήχη των προσδοκιών για την αγαπημένη μας μουσική, οι Priest δηλώνουν βροντερό «παρών» και δείχνουν…how the big boys do it, όπως έλεγε και ο Gene Simmons. Ελπίζω, μονάχα, να μην έχει κάνει trademark τη συγκεκριμένη φράση και έχουμε τρεχάματα με το νόμο! Breaking the…what?

Σάκης Νίκας

Priest03