Katatonia City Burials

Συστάσεις για τους Katatonia δεν χρειάζονται. Το κορυφαίο συγκρότημα από τη Σουηδία επιστρέφει με την δωδέκατη full-length κυκλοφορία του, τέσσερα χρόνια μετά το “The Fall Of Hearts”. Στην πρώτη μου επαφή μου μαζί του, ένα ήταν σίγουρο: θα χρειάζονταν αρκετές ακόμα ακροάσεις για να μπορέσω να το αφομοιώσω και όντως έτσι ήταν αφού πιστεύω ότι έχει αρκετά στοιχεία από το “The Fall…”, το οποίο πιθανώς είναι και το πιο δύσκολο album που έχουν βγάλει.

Κάτι το οποίο το κάνει πιο προσιτό, είναι η διάρκειά του. Ενώ το “The Fall…” ήταν στη μία ώρα κι επτά λεπτά, εδώ είμαστε στα πενήντα (οι βασικές εκδόσεις, χωρίς τα bonus). Αυτό συμβαίνει επειδή τα τραγούδια έχουν μικρότερες διάρκειες, με κάποια να είναι πιο απλά στη δομή τους, χωρίς όμως να χάνεται γενικά ο prog χαρακτήρας που έχουν υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια.

Αυτό είναι ξεκάθαρο από την αρχή, αφού το prog ξεκίνημα του “Heart Set To Divide” ακολουθεί το καταπληκτικό και πιο ευθύ “Behind The Blood” (το δεύτερο κατά σειρά single) του album. Την έκπληξη στη συνέχεια κάνει το “Lacquer”, ένα καθαρά ambient κομμάτι. Θα έκανε περισσότερη έκπληξη βέβαια αν δεν είχε βγει σαν πρώτο single, αλλά δεν παύει να είναι κάτι που δεν ακούμε συχνά από τους Katatonia.

Όσο για το υπόλοιπο album, είναι άλλο ένα ταξίδι στον γνωστό και ξεχωριστό μελαγχολικό ήχο της μπάντας με τη μοναδική φωνή του Jonas Renske να μαγεύει ξανά. Κάθε κομμάτι έχει κάτι διαφορετικό να δώσει, αφού όπως είπα και πριν τα prog στοιχεία είναι έντονα και η μπάντα δημιουργεί πολυεπίπεδες συνθέσεις. Εξαίρεση αποτελεί το επίσης ευθύ “The Winter Of Our Passing”, το “Vanishers” με τα γυναικεία φωνητικά και το “Lachesis”, στα οποία δύο τελευταία απουσιάζει ο ηλεκτρισμός και πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η πολύ έντονη ατμόσφαιρα.

Τέλος, στις διάφορες εκδόσεις που κυκλοφορούν θα βρούμε και δύο bonus τραγούδια. Το “Closing Of The Sky” και το “Fighters”, μια διασκευή στους σχετικά άγνωστους Σουηδούς progsters Enter The Hunt. Σε γενικές γραμμές, το “City Burials” είναι άλλο ένα φοβερό album από τους Katatonia. Θέλει το χρόνο του, θέλει τις ακροάσεις του, αλλά ένας οπαδός τους σχήματος δεν πιστεύω ότι θα απογοητευτεί.