Στις 8 ακριβώς, με την βροχή να πέφτει έξω, οι “Me and Myself” ανέβηκαν στην σκηνή. Μια female fronted μπάντα, με πολλές επιρροές από τους headliners της βραδιάς και από άλλες παρόμοιες μπάντες σαν τους Paradise Lost. Μια γενικά δεμένη μπάντα που όμως είχε αρκετά προβλήματα στην σκηνή. Ο drummer βγήκε εκτός ρυθμού σε αρκετά σημεία και η τραγουδίστρια γύριζε το μικρόφωνο σε περίεργες θέσεις με αποτέλεσμα να μην ακούγεται πάντα. Έπαιξαν κομμάτια από τον πρώτο τους δίσκο “Last Wish” μεταξύ των οποίων και ένα ωραίο κομμάτι με την συμμετοχή του τραγουδιστή των Closer. Έκλεισαν το σετ τους, με ένα κομμάτι στο οποίο τα αντρικά φωνητικά τα έκανε ο Γιώργος Προκοπίου των Poem. Μια όχι και τόσο καλή εμφάνιση γενικά για τους Me & Myself, αλλά ίσως να μην ήταν η βραδιά τους.

 kat5
Είκοσι λεπτά πριν τις εννιά οι Maplerun ανέβηκαν στην σκηνή σαν οδοστρωτήρες. Με κομμάτια και από τους δύο τους δίσκους, ήταν ιδιαίτερα ενεργητικοί και διασκέδασαν πολύ τον κόσμο που βρισκόταν στο Gagarin. Ηταν η δεύτερη φορά που τους βλέπω και φαίνεται να έχουν μεγαλώσει και ωριμάσει σαν group. Επίσης ο Νίκος έχει βελτιώσει πολύ και την φωνή του αλλά και τις ικανότητες του σαν frontman της μπάντας. Το κοινό αντέδρασε πολύ ωραία στα τραγούδια της μπάντας   και τους έδωσε ενέργεια για το μέλλον. Καλή τύχη στους Maplerun οι οποίοι νωρίς φέτος το καλοκαίρι θα εμφανιστούν σε festival στην Ibiza.

 kat4
Όσο η ώρα περνούσε το Gagarin σιγά σιγά γέμιζε. Οι Scar of the Sun βγήκαν στην σκηνή 15 λεπτά νωρίτερα από ότι ήταν προγραμματισμένο, στις 21:25. Πραγματοποίησαν μια εμφάνιση στα συνήθη καλά τους standards. Ο ήχος είχε μερικά θέματα κάποιες φορές με την κιθάρα να ακούγεται λιγότερο από τα άλλα όργανα. Και αυτοί φαίνεται να μεγαλώνουν και να βρίσκουν το δικό τους στυλ πάνω στην σκηνή. Το κοινό αντέδρασε όμορφα στους ατμοσφαιρικούς ήχους της μπάντας που έπαιξε κομμάτια και από τον πρώτο της δίσκο, αλλά και καινούρια κομμάτια.

kat6
Ήταν είκοσι λεπτά μετά τις δέκα όταν οι Scar of the Sun αποχαιρετούσαν το κοινό το οποίο είχε σχεδόν γεμίσει το Gagarin. Είκοσι λεπτά αργότερα οι Katatonia ανέβαιναν στην σκηνή με τον γνώριμο σκοτεινό τους ήχο. Ξεκίνησαν με το πολύ καλό “The Parting” που ανοίγει και τον καινούριο τους δίσκο. Στην αρχή το μπάσο κάλυπτε τα πάντα, αλλά γρήγορα ο ήχος έγινε καλύτερος. Τα φωνητικά ήταν ένα κλίκ πιο πάνω από τα υπόλοιπα όργανα πράγμα που βοηθούσε να τονιστούν οι εκπληκτικές ικανότητες του Jonas Renkse.

Το setlist ηταν μοιρασμένο ανάμεσα στα περισσότερα άλμπουμ της μπάντας. Ακούσαμε πέντε κομμάτια από το “Dead end Kings” και πέντε από το “Great Cold Distance”. Σε κάθε κίνηση της μπάντας υπήρχε άμεση ανταπόκριση από το κοινό. Ειδικά στα “Teargas” και “Deliberation” στο κοινό επικράτησε πανζουρλισμός. Το show κράτησε για περίπου 90 λεπτά και δεν έκανε σε κανένα σημείο κοιλιά. Τα πέντε μέλη της μπάντας έχουν δέσει πολύ μεταξύ τους και αποτελούν πολύ επιβλητικές φιγούρες πάνω στην σκηνή.

kat02
Το κοινό έφυγε από το χώρο με ένα βλέμμα απόλυτης ικανοποίησης. Και γιατί όχι? Μια εξαιρετική συναυλία από μια μπάντα που είναι από της αγαπημένες του ελληνικού κοινού, και μια πολύ καλή οργάνωση με τις μπάντες να βγαίνουν της προγραμματισμένες ώρες. Οι Katatonia έχουν πολλούς φαν στην Ελλάδα, και με κυκλοφορίες σαν το “Dead End Kings” και live σαν αυτό που έκαναν στο Gagarin θα αποκτήσουν πολλούς περισσότερους.

Setlist: The Parting, Buildings, Deliberation, My Twin, Burn the Remembrance, The Racing Heart, Lethean, Teargas, Strained, The Longest Year , Soil’s Song, Omerta, Sweet Nurse, Deadhouse, Ghost of the Sun, July, Day and Then the Shade Encore: Dead Letters, Forsaker, Leaders

Λευτέρης Σταθάρας, φωτό: Άρτεμις Κονδυλοπούλου