Η ανακοίνωση της επιστροφής των Slayer στη σκηνή, πέρα από το ότι απέδειξε ότι ως προς την κωλοτούμπα ουδείς αναμάρτητος (πιο πολύ του Araya είναι βέβαια, παρά του King), μονοπώλησε το ενδιαφέρον και ενδεχομένως επισκίασε τα πρώτα δείγματα του «From Hell I Rise». Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ένας εκ των δύο βασικών συνθετών των απόλυτων θρύλων του thrash, και ο μόνος εν ζωή, γράφει τις πρώτες σελίδες ενός (όχι και τόσο) νέου κεφαλαίου. Έχω την εντύπωση ότι, ιδανικά, ο Kerry King θα ήθελε το παρόν υλικό, εξ ολοκλήρου γραμμένο από τον ίδιο, να φέρει την επωνυμία Slayer αποτελώντας τον διάδοχο του «Repentless». Από τη στιγμή που αυτό δεν ήταν εφικτό, έκανε ένα πολύ συνετό recruiting με έμπειρους μουσικούς που μπορούν να σταθούν δίπλα του.
Το «From Hell I Rise» δεν περιέχει τίποτα που θα σας εκπλήξει δυσάρεστα. Ο Paul Bostaph παίζει drums συνοδεύοντας riffs του King – λίγα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά. Η δε επιλογή του Phil Demmel στη δεύτερη κιθάρα είναι σίγουρα λεφτά στην τράπεζα. Από την άλλη, ούτε και ευχάριστες εκπλήξεις υπάρχουν: Δεν έχει πολλά highlights ο δίσκος (αν και το ομώνυμο είναι εξαιρετικό), σπάνια πιάνει ταχύτητες που θα αναγκάσουν τον κινητήρα να μουγκρίσει, και θα είχε πράγματα να κερδίσει από την ανάθεση ενός λίγο μεγαλύτερου ρόλου στον Demmel, για μεγαλύτερη ποικιλία στα riffs.
Σε κάθε περίπτωση, με το «From Hell I Rise» ο King δηλώνει παρών ως υπολογίσιμη δύναμη, και είμαι σίγουρος ότι (και) αυτό το σχήμα, live θα παίρνει κεφάλια.
