Η επιστροφή του Kip Winger επί ελληνικού εδάφους συνοδεύτηκε από δύο εξαιρετικές συναυλίες δίνοντας χαρά σε όλους τους Έλληνες hard rock fans σε μία δύσκολη χρονική συγκυρία όπου τα προβλήματα ουκ ολίγα είναι. Όπως συμβαίνει τις περισσότερες αντίστοιχες περιπτώσεις, η προσέλευση δεν ήταν η αναμενόμενη (ή μήπως ήταν;) αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο το οποίο θα εξετάσουμε χωριστά με μία ειδική εκδήλωση. Προς το παρόν, να πούμε ότι ο Kip Winger εμφανίστηκε χαρούμενος, ευδιάθετος και απόλυτα ικανοποιημένος που ξαναβρίσκεται στη χώρα μας. Αφού ζήτησε ορισμένες πληροφορίες από τον Γιάννη Δόλα για την κάμερα, κάθισε αναπαυτικά και η κουβέντα μας ξεκίνησε. Συνέντευξη: Σάκης Νίκας – Κάμερα: Γιάννης Δόλας
_x000D_
_x000D_
Winger Interview από Rockpages
_x000D_
Rockpages.gr: Kip, γιατί θεώρησες ότι τώρα ήταν η κατάλληλη περίοδος για μία ακόμη ακουστική περιοδεία;
_x000D_
Kip Winger: Είναι κάτι που θέλω να κάνω κάθε χρόνο και να συμπίπτει με τις συναυλίες που δίνω στο Λονδίνο…δυστυχώς, είμαι πολύ απασχολημένος και δεν θα μπορέσω να μείνω πολύ στην Ελλάδα. Ήθελα να παίξω μαζί με τον Γιώργο Γάκη, ο οποίος είναι πολύ καλός μου φίλος αλλά αυτή την εποχή είναι με τον Joe Lynn Turner. Πάντως, το ελληνικό κοινό είναι απίστευτο.
_x000D_
Rockpages.gr: Σαν καλλιτέχνης, ποιες είναι οι βασικές διαφορές ανάμεσα σε ένα καθαρό ηλεκτρικό show και σε μία ακουστική βραδιά;
_x000D_
Kip Winger: Τα ηλεκτρικά shows είναι πιο υπερβολικά και φυσικά γίνονται σε μεγαλύτερους χώρους. Φωνάζεις περισσότερο και με αυτό τον τρόπο αγγίζεις περισσότερο κόσμο. Αντίθετα, στους μικρούς χώρους όλα είναι πιο άμεσα…συνομιλείς με τον κόσμο, τους ρωτάς το όνομά τους, δέχεσαι παραγγελίες…αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι δεν προτιμώ ένα από τα δύο. Βασικά, τα τελευταία χρόνια κάνω περισσότερα ακουστικά shows τώρα που ο Rev (Beach) είναι στους Whitesnake. Είμαι τυχερός που έχω την πολυτέλεια να το κάνω…
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Πως είναι τα πράγματα στην Αμερική αναφορικά με το hard rock;
_x000D_
Kip Winger: O κόσμος συνεχίζει και πηγαίνει στις συναυλίες οι οποίες δεν δείχνουν να έχουν επηρεαστεί…βέβαια, οι πωλήσεις των δίσκων έχουν πέσει λόγω του internet. Θεωρώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα σε σχέση με ό,τι συνέβαινε πριν από μερικά χρόνια.
_x000D_
Rockpages.gr: Το αγαπημένο μου album των Winger είναι το “Pull”…
_x000D_
Kip Winger: Ακόμη; Wow!
_x000D_
Rockpages.gr: Ναι…και πάντα θα είναι! Θυμάμαι εκείνη την εποχή ότι ο δίσκος είχε «θαφτεί» και το MTV δεν έπαιζε σχεδόν καθόλου τα video-clips σας.
_x000D_
Kip Winger: Ναι, έχεις δίκιο. Ήταν οι Σκοτεινοί Χρόνοι για τους Winger! Ήμασταν…uncool!
_x000D_
Rockpages.gr: Ίσως εμπορικά…ίσως να ήσασταν εμπορικά uncool, όπως λες, αλλά καλλιτεχνικά διευρύνατε πολύ τους ορίζοντές σας.
_x000D_
Kip Winger: Απόλυτα! Ήταν ένα καταπληκτικό album. Κατά μία έννοια, ήταν η ουσιαστική γέννηση του συγκροτήματος αφού τα δύο πρώτα album ήταν το αποτέλεσμα της δεκαετούς επαγγελματικής σχέσης που είχα με τον παραγωγό Beau Hill. Μερικά από τα πράγματα που δημιουργήσαμε στους δύο πρώτους δίσκους ήταν φανταστικά αλλά υπήρχαν και κάποια άλλα που δεν αντανακλούσαν τη φιλοσοφία του συγκροτήματος. Όταν ήρθε η ώρα για το τρίτο album είχα την ευκαιρία να δουλέψω με διαφορετικούς ανθρώπους και να επαναπροσδιορίσω τον ήχο των Winger, έτσι όπως τον είχα από την αρχή στο μυαλό μου. Πρόσθεσε εδώ ότι είχαμε βελτιωθεί σαν συνθέτες και στιχουργοί. Επιπλέον, είχαμε δεχτεί πολλές αρνητικές κριτικές και υπήρχε μεγάλη πίεση…είχαμε πολλά να αποδείξουμε. Κατά κάποιο, όλη αυτή η ατμόσφαιρα διοχετεύτηκε στο δίσκο και το τελικό αποτέλεσμα ήταν αυτό που ακούς στο “Pull”.
_x000D_
Rockpages.gr: Είναι σαφώς πιο σκοτεινό και γιατί όχι πιο progressive σε σχέση με τα δύο πρώτα albums…
_x000D_
Kip Winger: Ναι…όσο κάνεις περισσότερους δίσκους τόσο βελτιώνεσαι και αρχίζεις να σχηματοποιείς τη μουσική που έχεις στο μυαλό σου. Από την άλλη, αν έκανα τώρα μία άλλη μίξη στα δύο πρώτα albums και έδινα έμφαση στην κιθάρα, σε πιο δυνατές κιθάρες, τότε και αυτοί οι δύο δίσκοι θα έμοιαζαν με το “Pull”.
_x000D_
Rockpages.gr: Είναι κάτι που σκέφτεσαι να κάνεις;
_x000D_
Kip Winger: Θα το ήθελα πάρα πολύ αλλά δεν έχω καθόλου χρόνο. Ίσως όταν είμαι έτοιμος να πεθάνω…(γέλια)
_x000D_
Rockpages.gr: Πόσο σημαντική ήταν η συνεισφορά του Mike Shipley στη δημιουργία του “Pull” σε σχέση με την αντίστοιχη του Beau Hill στα δύο πρώτα albums;
_x000D_
Kip Winger: H σχέση που είχαμε με τον Mike Shipley σε σχέση με αυτή που είχαμε με τον Beau Hill ήταν τελείως διαφορετική. Βέβαια, ο δικός μου ρόλος ήταν ίδιος και απαράλλακτος. Δούλευα από τα 16 μου μαζί με τον Beau και ήξερα κατά 90% τι χρειαζόταν για τον κάθε δίσκο. Να σκεφτείς οι δύο πρώτοι δίσκοι αλλά και ο τρίτος ήταν σχεδόν έτοιμοι πριν μπούμε στο studio. Έχω τη συνήθεια να φτιάχνω πολύ λεπτομερή και σχεδόν τελειωμένα demos, κάτι που μπορείς να ακούσεις και στο “Demo Anthology” που έχουμε κυκλοφορήσει. Οι δύο πρώτοι δίσκοι είναι το τέλος μίας σχέσης και ο τρίτος είναι η αρχή μίας άλλης. Ο ρόλος του Mike Shipley στη δημιουργία του “Pull” ήταν τεράστιος…ειδικά όσον αφορά τον τρόπο που ηχογραφήθηκε το album. Πρόσεχε και την παραμικρή λεπτομέρεια ενώ το αυτί του ήταν εκπαιδευμένο έτσι ώστε άκουγε και το παραμικρό λάθος που δεν ήταν ευδιάκριτο ούτε κατ’ ελάχιστο! Μερικές φορές παίζαμε πιο αργά ή πιο γρήγορα και μου έλεγε: “Kip, δεν το ακούς; Είναι ολοφάνερο”…και φυσικά ήταν ολοφάνερο μόνο στο εκπαιδευμένο αυτί του Mike. Από εκείνον έμαθα πως να ακούω πολλές λεπτομέρειες στη μουσική και μπορώ να σου πω ότι χάρη στον Mike Shipley βελτιώθηκε πολύ η ακοή μου όσον αφορά τις λεπτομέρειες ενός κομματιού. Στον τομέα της μίξης ήταν ασυναγώνιστος…δε νομίζω ότι έχω δουλέψει ποτέ με έναν τόσο καλό μηχανικό ήχου. Συνεργάστηκα μαζί του στο “Pull” και στο πρώτο solo album μου (“This Conversation Seems Like A Dream”). Στο μυαλό μου ο Mike Shipley θα είναι πάντα ο Vincent Van Gogh του τομέα της μίξης!
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Το πρώτο σου solo album είναι η φυσική εξέλιξη του “Pull”. Είναι και αυτό επίσης σκοτεινό…
_x000D_
Kip Winger: Είμαι σκοτεινός τύπος (γέλια)! Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το δεις. Υπάρχει μία αστεία πλευρά μου που βγαίνει σε κάποια τραγούδια αλλά τις περισσότερες φορές είμαι…δεν θα έλεγα σκοτεινός…είμαι σοβαρός και εσωστρεφής όταν πρόκειται για τη μουσική. Αν σε συναντήσω σε ένα μπαράκι, δεν θα είμαι σοβαρός φυσικά (γέλια). Όταν πρόκειται για τη σύνθεση και την παραγωγή νέων κομματιών είμαι πολύ σοβαρός….δεν μου αρέσει το happy rock.
_x000D_
Rockpages.gr: Έχεις παίξει, όμως, happy rock…τουλάχιστον στα δύο πρώτα albums.
_x000D_
Kip Winger: Ξέρεις…δεν θα έλεγα π.χ. το “Madalaine” ένα happy rock τραγούδι. Happy rock παίζουν οι Poison…εμείς παίζουμε πιο σκοτεινά…καλά, ίσως το “Easy Come Easy Go” να μην είναι και τόσο σκοτεινό…
_x000D_
Rockpages.gr: Ούτε το “Can’t Get Enuff” ή το “Seventeen”…
_x000D_
Kip Winger: Ναι, το “Can’t Get Enuff”…ξέρεις, το “Seventeen” έχει ένα πολύ βαρύ riff…σε ξεγελάει. Και είναι πολύ δύσκολο να το παίξεις στη σκηνή και παράλληλα να τραγουδάς. Έχψ δει πολλές cover μπάντες και καμία δεν μπορεί να το «πιάσει» 100%. Νομίζεις ότι είναι ένα pop κομμάτι αλλά κρύβει πολλά από κάτω. Δεν απολογούμαι αλλά ξέρεις τι εννοώ. Είτε σου αρέσει είτε όχι…
_x000D_
