Λίγο πριν την εμφάνιση των Ιταλών στην Αθήνα, η Cristina Scabbia μιλάει στο Rockpages.gr, ξεκινώντας από το τελευταίο τους album “Delirium” και πως αυτό μεταφέρεται στη σκηνή τους, την πολύ μεγάλη περιοδεία των Lacuna Coil που βρίσκεται προς το τέλος της, τη σχέση με την Ελλάδα, τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα των Lacuna Coil, αλλά και τις αστοχίες τους και πολλά άλλα. Μπορείτε να παρακολουθήσετε την κουβέντα μας και στο βίντεο που ακολουθεί παρακάτω μαζί με στιγμιότυπα από τη συναυλία στις 19 Νοεμβρίου στο Piraeus 117 Academy. Συνέντευξη: Δημήτρης Καζαντζής, κάμερα: Γιάννης Δόλας, editing/post production: One Man Army

Rockpages.gr: Η Ελλάδα βρίσκεται αρκετά συχνά στην ατζέντα σας όσο αφορά τις ζωντανές σας εμφανίσεις. Έχεις κάποια ιδιαίτερα ανάμνηση από κάποιο show σας εδώ;

Cristina Scabbia: Θυμάμαι ότι οι Έλληνες ήταν πάντα πολύ θορυβώδεις, κάτι που πραγματικά μ’ αρέσει, γιατί κάθε φορά που δίνουμε ένα show, βγάζουμε όλη μας την ενέργεια, αλλά αυτή η ενέργεια ενισχύεται πραγματικά όταν και το κοινό είναι δυνατό, γιατί είναι μια συνεχής ανταλλαγή ενέργειας. Νιώθουμε σαν μια σφαίρα ενέργειας. Και αυτή η σφαίρα ενέργειας περιστρέφεται γύρω από τον κόσμο…είναι μια ανταλλαγή ενέργειας εκατέρωθεν. Αυτό θυμάμαι κυρίως από την Ελλάδα. Νομίζω ότι ο ελληνικός και ο ιταλικός λαός είναι  παρόμοιοι, έχουμε την ίδια συμπεριφορά. Λέμε το una facca una raccia για κάποιον λόγο. Έχουμε το ίδιο πάθος, την ίδια ένταση και τον ίδιο τρόπο ζωής, κι έτσι κάθε φορά αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου.

Rockpages.gr: Οι Lacuna Coil είναι μια μπάντα καταξιωμένη εδώ και χρόνια στο metal κοινό και με ένα πολύ ικανοποιητικό θα έλεγα fan base. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το ακόμα υψηλότερο επίπεδο που θα μπορούσε να φτάσει το συγκρότημα, τόσο μουσικά, όσο και σε αριθμούς;

Cristina Scabbia: Ποτέ δεν θεωρήσαμε το συγκρότημα μας ως ένα project που αφορά την αύξηση των οπαδών ή τη μεγαλύτερη δημοτικότητα. Ακόμη και όταν ξεκινήσαμε, ποτέ δεν είχαμε σκεφτεί ότι θα φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο, είκοσι χρόνια μετά τη ίδρυση μας. Για μας ήταν πάντα πολύ σημαντικό να διατηρούμε την ακεραιότητά μας, να πιστεύουμε αυτό που θέλαμε, να γράφουμε και να παίζουμε όπως θέλουμε, γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Ποτέ δεν σκεφτήκαμε “Εντάξει, ας το κάνουμε αυτό επειδή μπορούμε να αυξήσουμε τη δημοτικότητά μας”, ή να ενισχύσουμε το προφίλ μας. Οι άνθρωποι δεν είναι χαζοί, θα δουν αν είσαι ειλικρινής με τη μουσική σου, με την δουλειά σου και ως άνθρωπος. Δεν νομίζω καν ότι υπάρχει συνταγή για να γίνεις πιο δημοφιλής … ή εάν υπάρχει, είναι κάτι που δεν μας αρέσει και δεν είμαστε διατεθειμένοι να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο. Θέλουμε να κάνουμε ό, τι εμείς θέλουμε.

LacunaCoil11Rockpages.gr: Ποιο από τα album σας θεωρείς ότι ήταν το πιο κομβικό για την πορεία των Lacuna Coil; Πιστεύεις ότι υπήρξε κάποιο με το οποίο το συγκρότημα άλλαξε σελίδα στην καρριέρα του για κάποιο λόγο;

Cristina Scabbia: Ααα, εξαρτάται … Γιατί, αν έπρεπε να πω ένα που ήταν πολύ σημαντικό για την καριέρα μας, ήταν σίγουρα “Comalies”, ήταν το πρώτο που μας έδωσε περισσότερη αναγνώριση. Είναι αυτό που μας έκανε πιο δημοφιλείς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο λόγος για τον οποίο το λέω αυτό δεν είναι γιατί δίνω μεγαλύτερη σημασία στην αμερικανική αγορά, η οποία φυσικά είναι μία από τις κύριες αγορές μας, αλλά επειδή όταν πετυχαίνεις εκεί, αυτό  αντανακλάται και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Έτσι, για εμάς ήταν μια καλή ευκαιρία να πετύχουμε εκεί για να γίνει μεγαλύτερο το συγκρότημα εδώ. Επειδή πολλοί άνθρωποι ήξεραν ποιοι είμαστε, αυτό ήταν το πρώτο μας επιτυχημένο album εκεί. Αλλά, θα ήθελα να αναφερθώ και στο “Delirium”, επειδή πολλοί νέοι άνθρωποι ήρθαν πιο κοντά στη μπάντα με αυτά τα μουσικά στοιχεία και πολλοί old school οπαδοί μας το αγάπησαν πολύ, γιατί φέρνει πολλές αναμνήσεις από την αρχή της καριέρας μας. Έτσι, αυτό (το άλμπουμ) συγκεντρώνει όλα αυτά μαζί. Είναι ένα πολύ καλό album… αλλά, από την άλλη ήμουν κι εγώ ένα μέρος του, οπότε…

Rockpages.gr: Υπάρχει κάποιο στοιχείο που προσπαθήσατε κάποια στιγμή να προσθέσετε στη μουσική σας αλλά δε σας έβγαινε ή είσαστε πάντα κατασταλαγμένοι εξ’ αρχής στον ήχο που θέλετε να έχετε σε κάθε album;

Cristina Scabbia: Αν εννοείς σχετικά με το παρόν και το παρελθόν, νομίζω ότι κάθε μπάντα που έχει μια σταθερή καριέρα κάνει κάποια λάθη κατά καιρούς. Εάν σκεφτείς, σε κάθε μεγάλο συγκρότημα, υπάρχει πάντα ένα κενό, ή κάτι που ξενέρωσε τους οπαδούς, γιατί ήταν περίεργο, ή είπαν “αυτό δεν είναι αυτοί”, ή υπάρχει ο ένας ή ο άλλος λόγος… Νομίζω ότι το περίεργο βήμα μας ήταν με το “Shallow Life”. Αν και νομίζω ότι ήταν εξαιρετικό να δουλεύεις με τον Don Gilmour. Νομίζω ότι μερικά από τα τραγούδια του είναι πραγματικά πολύ καλά, αλλά νομίζω επίσης ότι ήταν παρεξηγημένο επειδή προσπαθήσαμε να χωρέσουμε ένα μεγάλο κομμάτι ειρωνείας που υπάρχει στο συγκρότημα, επειδή είμαστε εξαιρετικά θετικοί και πλακατζήδες σαν άνθρωποι αλλά αυτό δεν μας βγήκε στο  artwork και στις εικόνες. Εμείς παρουσιάσαμε τον εαυτό μας σαν … ξέρεις… ότι υπάρχουν φωτογραφίες μου ως pop πριγκίπισσα και του Andrea ως rapper επειδή θέλαμε να δείξουμε πόσο ρηχή είναι η περισσότερη μουσική που είχαμε γύρω μας, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν το εξέλαβαν έτσι. Σκέφτηκαν ότι αλλάξαμε σε μια pop μπάντα με τραγουδιστή rap, κάτι το οποίο δεν ήταν η πρόθεσή μας. Τώρα, είμαστε πιο προσεκτικοί σ’ αυτό γιατί δεν θέλουμε να δώσουμε κάποιο λάθος μήνυμα.

Rockpages.gr: Τα τελευταία χρόνια είχαμε δυστυχώς πολλά φαινόμενα τρομοκρατικών επιθέσεων σε συναυλίες στην Ευρώπη, υπήρξαν στιγμές που να φοβήθηκες πριν ανέβεις στη σκηνή;

Cristina Scabbia: Για να είμαι ειλικρινής είμαι τόσο αφοσιωμένη στη σκηνή και στο κοινό που έρχεται να μας δει, που δεν το σκέφτομαι. Νομίζω ότι αυτός είναι ο στόχος των ανθρώπων που θέλουν να δημιουργήσουν χάος. Θέλουν να φοβόμαστε και είναι πραγματικά φρικτό, γιατί κανένας πριν από  χρόνια δεν θα πίστευε ότι η μουσική, ή οι συναυλίες θα μπορούσαν να συνδεθούν με μια τρομοκρατική επίθεση. Αυτό είναι ένα πράγμα που δυσαρεστεί όλους επειδή οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι φρικτές από μόνες τους, πόσο μάλλον όταν συνδέονται με μια στιγμή όπου οι άνθρωποι πρέπει να είναι πιο ενωμένοι από ποτέ και να έχουν  χρόνο να μοιράζονται όμορφες στιγμές. Αυτό είναι απίστευτο … είναι δύσκολο να πιστέψουμε σίγουρα ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί. Έτσι, δεν φοβάμαι γιατί το παίζω αλαζονική αλλά … δεν ξέρω τη λέξη στα αγγλικά…αλλά είμαι πολύ φαταλιστής γιατί ότι η ζωή μου θα μπορούσε να τελειώσει σε κάθε στιγμή και έτσι θέλω να απολαύσω κάθε δευτερόλεπτο, θέλω να προσπαθώ να διαδίδω τη θετική ενέργεια γύρω μου και να προσπαθήσω να κάνω όποιον έρχεται στο show, σε όποιον μιλάω να αισθάνεται καλά, οπότε δεν σκέφτομαι τι θα μπορούσε να συμβεί επειδή δεν μπορώ να διαβάσω στο μέλλον. Ας ελπίσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί ξανά. Όχι μόνο σε μια συναυλία, αλλά παντού.

LacunaCoil001