Φυσικά και δεν πρόκειται να διαβάσετε μια συνηθισμένη δισκοπαρουσίαση εδώ. Εδώ, έχουμε για πολλοστή φορά μια προσπάθεια επαναπαρουσίασης ενός album από τη μπάντα που το κυκλοφόρησε είκοσι χρόνια πριν. Είτε με τη μορφή remaster (της πλάκας τα περισσότερα), είτε με τη μορφή επανηχογράφησης, είτε οποιαδήποτε άλλη, έχουμε φτάσει στο σημείο να ακούμε περισσότερο αυτά, παρά καινούργια μουσική.
Αυτή τη φορά οι Lacuna Coil προσπαθούν να μας πείσουν ότι παρουσιάζουν μια σύγχρονη, διαφορετική ερμηνεία του “Comalies” ενός εξαιρετικού δίσκου που τάραξε τα νερά του metal πριν από είκοσι χρόνια. Προσωπικά, δεν…καιγόμουν να την ακούσω. Δε βρίσκω κανένα λόγο ν’ ακούσω πως βλέπουν σήμερα το “Comalies” οι Lacuna Coil και οι κάθε Lacuna Coil. Το “Comalies” κυκλοφόρησε το 2002 έτσι όπως ήταν τότε το συγκρότημα, με τα τότε χαρακτηριστικά του, έτσι όπως ένοιωθε και έτσι όπως εμπνεύστηκε. Ναι, οι φωνές των Scabbia και Ferro ακούγονται πιο aggressive, η παραγωγή είναι στα μέτρα του 2022, το ίδιο και κάποιες μικροαλλαγές στα κομμάτια.
Σε κάθε περίπτωση δε βρίσκω το νόημα αυτής της κυκλοφορίας. Αντίθετα, είναι επίφοβο να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και για άλλους μουσικούς να κάνουν το ίδιο σε βάρος πάντα της δημιουργίας καινούργιας μουσικής. Η παρουσία πάντως του δεύτερου CD με την original εκτέλεση του “Comalies” ίσως είναι μια ευκαιρία για όσους δεν έχουν καθόλου αυτό το υπέροχο album.
