Dimlight

Τρίτη χρονιά για το Ladies of Metal Festival φέτος και ήταν πιο δυνατό από ποτέ αφού την ίδια μέρα έγινε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μια έξυπνη κίνηση από την Angels PR Music Promotion. Εμείς βρεθήκαμε σε αυτό της Αθήνας που όπως και την προηγούμενη φορά έγινε στο HolyWood Stage. To concept ίδιο με πέρσι, πέντε female fronted metal σχήματα με ποικιλία στον ήχο τους (πράγμα που αποδεικνύει βέβαια πόσο άκυρος είναι ο όρος female fronted). To ότι έγινε ακριβώς μια μέρα πριν την ημέρα της γυναίκας έδωσε τον έξτρα τόνο σε μια βραδιά γεμάτη ωραίες μελωδίες που ο καθένας βρήκε κάτι που να είναι κοντά στα γούστα του.

Mute Tale

“Chaos and symmetry…”

Το event άνοιξαν οι MUTE TALE, ένα αθηναϊκό σχήμα που κινείται στο χώρο του συμφωνικού metal, με αρκετά ατμοσφαιρικά αλλά και κάποιες μελωδικές φολκ σφήνες ενώ δεν λείπουν τα κλασικά power metal μοτίβα όπως στο εναρκτήριο “Realm Of Serenity” που έπιασε γρήγορα τον κόσμο. Mε οδηγό την Annou, απέδωσαν όμορφα το υλικό τους (κυρίως κομμάτια μέσα από το “The Gordian Knot”) στα 30 λεπτά που είχαν στη διάθεση τους, με ωραίο στήσιμο, διπλές φωνές, τσέλο στη σκηνή, ήταν ιδανική μπάντα για να δημιουργήσει ατμόσφαιρα στο φεστιβάλ.

setlist: Animae(intro) / realm of serenity / the dale / ravensky / chain of fear / good intentions / curse of time

Julian's Lullaby

“Dig up my soul, set me free…”

Δεύτερο σχήμα της βραδιάς ήταν οι JULIAN’S LULLABY που κινήθηκαν σε πιο heavy power μονοπάτια και είχαν δύο τραγουδιστές με την Άννα και το Γιώργο να μπλέκουν τις φωνές τους σε μια ωραία κόντρα που κατέληξε σε μια ανθοδέσμη από τριαντάφυλλα στο τέλος 🙂 Ο ήχος ήταν καλός και το σετ βασίστηκε κυρίως στο “Prisoner of Emotions”(2017) χωρίς να ξεχάσουν το “Dreaming of Your Fears”(2011)

setlist: angel’s east / domino / scarlet reign / hanging crown / curse of gods / kiss me not / prisoner of emotions / starbringer / hell’s door

Disillussive Play

“Life is just a warm embrace…”

Στη συνέχεια οι DISILLUSIVE PLAY με την Αντιγόνη να το ζει εντόνως, το γρέζι της να τραβά την προσοχή και μια χούφτα ωραία hard n heavy τραγούδια να κολλάνε ωραία με τα ποτά μας και ας πήγε να στραβώσει η εμφάνιση από τα τεχνικά προβλήματα. Σαφώς πιο δεμένοι φέτος και έτοιμοι να ανοίξουν για τους Symphony X στο Ισραήλ σε λίγες εβδομάδες! Αν και έχουν το υλικό να στηρίξουν ένα σετ χωρίς διασκευές πρόσθεσαν το (μάλλον περιττό) “Midnight Mover” αλλά και την all time classic power ballad “Sleeping In The Fire” στο τέλος. Αλλά το αγαπημένο “Her Lonely Mind” ήταν πάλι εκεί οπότε όλα καλά!

setlist: white dove / alpha / in the blink of a life / open arms / watered soil / steeling you away / midnight mover(ACCEPT) / the dreamer / her lonely mind / sleeping in the fire(WASP)

Afterblood

“I am my own illusion / I thrive in my delusion …”

Όσοι δε γνώριζαν τους AFTERBLOOD πάθανε σοκ. Είδα κεφάλια να γυρνάνε απότομα και μπαίνουν στο ρυθμό τους αμέσως . Δυνατό death/thrash, με σωστό groove και μια εκρηκτική Hel Pyre στα φωνητικά ήταν αψεγάδιαστοι και αποθεώθηκαν. Στα συν διασκευή στο “Procreation of the Wicked” των θεών Celtic Frost και η guest εμφάνιση της εορτάζουσας Ηλιάνας (Enemy Of Reality) για το ντουέτο στο “Enemy In Me”, μετά όλα τα κορίτσια στη σκηνή, χαμόγελα, φιλιά και ευχές, ξεχάσαμε όλοι τον κορωνοϊό για λίγο…

setlist:intro/saw / terror in somnum / behold the fallen / breathe chaos / no shadows in the dark / before time runs out / fragmented balance / worship blood / deathlike silence / procreation of the wicked(Celtic Frost cover) / enemy in me (ft.Iliana Tsakiraki)

Dimlight's Mora

“Threatening to tear the veil asunder…”

Oι DIMLIGHT ήταν η έκπληξη στο προηγούμενο φεστιβάλ και δικαίως είχαν την τιμητική θέση των headliners φέτος. Ο κόσμος τους αδίκησε πάντως αφού πολλοί έφυγαν μετά το σετ των Afterblood, μεγάλο φάουλ αφού χάσανε μια ακόμη καλή εμφάνιση μιας μπάντας που παλεύει πάνω και κάτω από τη σκηνή να παρουσιάσει κάτι πέρα από τα συνηθισμένα (ιδιαίτερες κυκλοφορίες, τουρ στο εξωτερικό κτλ). Το ύφος τους περιγράφεται με το γενικό όρο symphonic death metal (οκ είναι πολλά περισσότερα από αυτό) με εναλλαγή στα φωνητικά μεταξύ της -πάντα εντυπωσιακής- Mora στα καθαρά και του Invoker στα brutal. Τρομερός και ο Jim στα τύμπανα (τα έσπασε κυριολεκτικά), με την μπάντα να μη μασάει μία και να παίζει φουριόζα το υλικό της (κυρίως μέσα από το “Kingdom Of Horrors” αλλά και τις απαραίτητες σφήνες από το “The Lost Chapters”. Άξιοι.

Setlist: fields of carnage / invoking the hunter / beryl eyes / shattered idols / beyond the gates of horror / torrents of blood / clash of immortals / lais animae / we the bones / red king / beyond death’s icy grip

κείμενο: Konstantinos Mindcrimek Vlachos /φωτογραφίες: Γιάννης Δόλας

Video DIMLIGHT:

Video AFTERBLOOD:

Video DISILLUSIVE PLAY:

Video JULIAN’S LULLABY:

Video MUTE TALE:

Ladies Of Metal Vol.III