Την βραδιά αυτή την περιμέναμε καιρό, καθώς σπάνια συμβαίνει σε μία απλή συναυλία, και όχι στα πλαίσια ενός φεστιβάλ, να βλέπουμε τρεις μπάντες του εξωτερικού εκ των οποίων οι δύο επισκέπτονται για πρώτη φορά τη χώρα μας. Παρά την ανυπομονησία που είχαμε για να δούμε τους, πάντα αγαπημένους, Leprous μαζί με δύο πολύ ανερχόμενες νέες μπάντες τους Monuments και τους Kalandra, τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας που έφεραν θλίψη σε όλη τη χώρα δίχασαν τον κόσμο για το αν έπρεπε ή όχι να πραγματοποιηθεί η συναυλία. Ωστόσο όσοι βρεθήκαμε στο Gagarin σε αυτή την εμφάνιση των Leprous νιώσαμε για τα καλά την συλλογική συγκίνηση και θλίψη που σκεπάζει την καθημερινότητά μας αυτές τις μέρες, τιμήσαμε τους αδικοχαμένους του δυστυχήματος και νιώσαμε την οργή του κόσμου απέναντι στους ιθύνοντες λίγα μέτρα μακριά απ’ τον συναυλιακό χώρο όπου γινόταν διαδήλωση. Πολλοί θεατές όπως έμαθα είχαν παρευρεθεί εκεί πριν έρθουν στη συναυλία, κάτι το οποίο με κάνει να θυμώνω με αυτούς που κρύβονται πίσω από ένα πληκτρολόγιο και κατηγορούν για το αν πρέπει να πενθήσουμε ακυρώνοντας συναυλίες.

Η αρχή έγινε με τους Σκανδιναβούς Kalandra, ένα συγκρότημα με folk χαρακτήρα, όμορφα αιθέρια ρεφρέν και μελαγχολικές μελωδίες. Ο κόσμος δεν ήταν αρκετός μέχρι τα μέσα του set τους, ίσως λόγω της διαδήλωσης ή επειδή ξεκίνησαν 5-10′ νωρίτερα απο την προγραμματισμένη ώρα. Ωστόσο το κοινό τους απόλαυσε και με το χειροκρότημα τους έδειξε πως η μουσική τους έχει τον τρόπο να μας ταξιδέψει στο χρόνο, πίσω στα μέρη που η παράδοση του λαού τους δημιούργησε ύμνους για τα κατορθώματα των Vikings. Στην αισθητική και τον ήχο θα τους συνέδεα με τους Wardruna αν και σε κάποια κομμάτια υπάρχουν ακόμα και pop rock επιρροές. Τα φωνητικά της Katrine νομίζω θα μείνουν για μέρες στο μυαλό όπως και το “Virkelighetens Etterklang” στα ηχεία μου.

Kalandra setlist:

Borders / Slow Motion / Naive / Virkelighetens Etterklang / Ensom / Helvegen / Brave New World

Κάτι πολύ διαφορετικό ήρθε στη συνέχεια, με μια μπάντα που είχα έρθει σε επαφή πρώτη φορά στο Graspop του 2017 και πέρυσι έκλεισε τα 10 χρόνια της με τον εξαιρετικό δίσκο “In Stasis”. Οι Monuments αντιπροσωπεύουν το djent/progressive metal που θέριεψε σχεδόν μία 10ετια πίσω στην Αγγλία και ακόμα συνεχίζει ακάθεκτο με πολύ σημαντικά συγκροτήματα. Σίγουρα μεγάλο μερίδιο του κοινού τους περίμενε με ανυπομονησία καθώς με το που πάτησαν στη σκηνή οι φωνές και τα χειροκροτήματα μας προϊδέασανν για τον πανικό που θα επακολουθήσει. Ένας πολύ δυνατός frontman μαζί με μία αψεγάδιαστα κουρδισμένη μπάντα δεν άφησαν κανέναν μας να αντισταθεί στο ανελέητο headbanging σε κομματάρες όπως το “I, the Creator”. Σε ένα γεμάτο Gagarin, ο Andy Cizek  δεν έχασε την ευκαιρία για ένα άνετο crowd surfing τραγουδώντας παράλληλα και κλείνοντας την παρθενική τους εμφάνιση στην Αθήνα. Συνολικά θεωρώ πολύ πετυχημένη την επιλογή του συγκεκριμένου συγκροτήματος σε αυτό το tour, καθώς και οπαδός τους να μην ήσουν ένιωθες την ένταση και τον τριγμό του πατώματος, ένα τελείως διαφορετικό συναίσθημα από αυτό που αισθανθήκαμε νωρίτερα και από αυτό που θα ερχόταν με τους Leprous. Θεωρώ λοιπόν πολύ πετυχημένη αυτή την επιλογή των headliners που θα μπορούσαν να είχαν επιλέξει άλλες δύο παρόμοιες μπάντες και να κάνουν τη βραδιά πιο μονότονη.

Monuments setlist:

I, the Creator / Opiate / Leviathan / Empty Vessels Make The Most Noise / Cardinal Red / False / Providence / Lavos / The Cimmerian

Λίγες στιγμές πριν την εμφάνιση των headliners στη σκηνή, ανακοινώθηκε από τα ηχεία, από μέρους όλων των συγκροτημάτων και της παραγωγής, ο ελάχιστος φόρος τιμής προς το δυστύχημα των δεκάδων νεκρών, να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή. Οι Leprous έχουν χτίσει ένα πολύ συμπαγές και μεγάλο κοινό στην Αθήνα και αυτό με πολύ κόπο καθώς από το 2010 έχουν εμφανιστεί εφτά φορές στην Αθήνα. Φυσικά και το αξίζουν καθώς οι δισκογραφικές τους δουλειές είναι η μία καλύτερη από την άλλη και παραμένουν μία από τις πιο φρέσκες μπάντες της γενιάς μας. Η αφορμή για αυτή την εμφάνιση δεν ήταν άλλη από το πολύ καλό “Aphelion” που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2021. Έτσι ξεκίνησαν όλα με το “Have you Ever?” του ίδιου δίσκου. Το κοινό τους αποθέωσε από τις πρώτες νότες σαν να τους έβλεπε πρώτη φορά παρόλο που οι περισσότεροι τους είχαμε δει μόλις μερικά χρόνια πριν. Μετά το δεύτερο ύμνο τους “The Price” που μας ζέστανε για τα καλά, ο Einar στα φωνητικά ανακοίνωσε πως θα αποδώσουν σαν φόρο τιμής το επόμενο κομμάτι γι’ αυτούς που έφυγαν άδικα. Ο ίδιος και ο Raphael στο τσέλο ήταν αρκετοί για να μεταφέρουν τον πόνο και την θλίψη του “The Last Milestone” στις καρδιές μας και να κάνουν αρκετούς να δακρύσουν. “Isolated, Dancing the last dance” χαράκτηκαν οι στίχοι μέσα μας μαζί με την θεϊκή φωνή του frontman που κατέθεσε την ψυχή του όχι μόνο στο συγκεκριμένο κομμάτι αλλά και σε όλα της δίωρης εμφάνισης τους. Η συνέχεια μας επανέφερε στα κομμάτια του νέου δίσκου και σε αυτά του προηγούμενου, προσωπικά αγαπημένου μου, “Pitfalls”. Στη μέση του set τους ήρθε και η ψηφοφορία που τηρούν σε όλες τις στάσεις της περιοδείας τους με τελικό νικητή το “Forced Entry” από το δεύτερο δίσκο τους όπου τότε η μουσική τους ήταν σαφώς πιο πολύπλοκη και επιθετική κάτι που τελικά απόλαυσαν και οι νέοι οπαδοί της μπάντας που δεν γνώριζαν το κομμάτι. Το σχεδόν ραδιοφωνικό “Below” ήταν ένα ακόμα σημείο αναφοράς λίγο πριν το τέλος της εμφάνισης τους καθώς το κοινό το ήξερε απ’ έξω και το τραγούδησε μαζί με τον Einar. Το encore “εβαψε” τη σκηνή με κόκκινο φωτισμό για το “The Sky is Red” που κανείς μας δεν ήθελε να τελειώσει όπως και η ίδια η μπάντα που χτυπιόταν παραπάνω από κάθε άλλη στιγμή του live, παρατείνοντας τη μουσική λίγο ακόμα παίζοντας ξανά και ξανά τη μεγαλειώδη μελωδία του.

Νομίζω πως ήταν ξεκάθαρα η καλύτερη εμφάνιση των Leprous στην Αθήνα μέχρι στιγμής, με ένα setlist που πραγματικά δεν ξέρουν πλέον τι να αφήσουν απ’ έξω, με ένα γεμάτο δίωρο setlist και με στιγμές από κάθε άποψη ανατριχιαστικές.

Υ.Γ.: Το μόνο αρνητικό που με λίγο ψάξιμο διαπίστωσα ότι συμβαίνει και σε άλλες χώρες, είναι οι τεράστιες κρατήσεις που κάνουν τα μαγαζιά, αλλά και η φορολογία της εκάστοτε χώρας, με αποτέλεσμα σχεδόν τα μισά από αυτά που πληρώνεις για το merch των συγκροτημάτων να πηγαίνουν στο ίδιο συγκρότημα. Κάπως έτσι δικαιολογούνται οι εξωφρενικές τιμές στα κοντομάνικα μπλουζάκια τον Leprous στα 35€ και η απόφαση των Monuments να μην πουλήσουν merch μετά τις αντίστοιχες κρατήσεις στον προηγούμενο σταθμό τους στην Ιταλία.

Leprous setlist:

Have You Ever? / The Price / The Last Milestone / On Hold / Castaway Angels / From the Flame / Alleviate / Forced Entry / Out of Here / Slave / Distant Bells / Below / Nighttime Disguise / The Sky Is Red

Κείμενο / Φωτογραφίες: Νίκος Δρακόπουλος