Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από την πρώτη στιγμή με αυτές εδώ τις Γιαπωνέζες, οι οποίες μάλιστα δε χάνουν καθόλου χρόνο σχετικά με τις κυκλοφορίες τους. Από το 2016 και την ίδρυσή τους έχουν βγάλει δύο EPs, ένα live album και αυτό εδώ είναι το τρίτο τους full-length. Ένα all-female power metal συγκρότημα από το Τόκιο, που όσο χαριτωμένες φαίνονται μα τα ντυσίματα λες και παίζουν pop, άλλο τόσο σοβαρές είναι στη μουσική τους. Έχουν δηλώσει άλλωστε ότι “we’re not here to be cute, we’re here to be heavy”.

Ο διάδοχος του “Clockwork Immortality” δείχνει από την αρχή ότι θα είναι ένα διαφορετικό album, στο οποίο η μπάντα εξελίσσεται και δοκιμάζει διαφορετικά στοιχεία. Θα συναντήσουμε φυσικά κομμάτια στο γρήγορο power metal ύφος τους (“Golden Destination”, “Today Is The Day”, “When Destinies Align”, “Signs Of Deliverance”, “Swan Song”) αλλά θα ακούσουμε και epic/symphonic power στιγμές (“Holy War”), κλασικές heavy επιρροές (“Raise Some Hell”, “The Unbroken”), hard rock ρυθμούς (“A Frozen Serenade”, “Dancing With The Devil”) και μία απροσδόκητη thrash metal επίθεση (“Thunder Vengeance”, “Set The World On Fire”).

Αυτό ευτυχώς δε σημαίνει ότι όλα αυτά μοιάζουν ξένα μεταξύ τους. Οι Lovebites έχουν ενσωματώσει όλες τις διαφορετικές επιρροές στα κομμάτια τους, με αποτέλεσμα να υπάρχει ποικιλία μεν αλλά να μην έχεις την αίσθηση ότι ακούς διαφορετικό συγκρότημα δε. Η αρχηγός Miho στο μπάσο με το πολυβόλο Haruna φτιάχνουν ένα δυνατό rhythm section, οι Midori και Miyako μας προσφέρουν εξαιρετικά riffs και solos μέσα από φοβερή κιθαριστική δουλειά, η Miyako επίσης τοποθετεί τα πλήκτρα εκεί που πρέπει χωρίς να γίνεται κατάχρηση και η Asami είναι μία τραγουδίστρια που ξέρει πώς να χρησιμοποιεί το εύρος των φωνητικών της ικανοτήτων με τον καλύτερο τρόπο κάνοντας προσεγμένες ερμηνείες χωρίς να αναλώνεται σε περιττές τσιρίδες.

Η παραγωγή είναι άψογη και φαίνεται πάλι ότι ο λύκος έχει καθιερωθεί σαν το κοινό στοιχείο σε όλα τα εξώφυλλά τους (πλην του πρώτου ομώνυμου EP). Σαν bonus στην έκδοση του CD, υπάρχει ένα DVD από την εμφάνισή τους στο Wacken Open Air το 2018. Ένα αρνητικό όμως πιστεύω ότι είναι η διάρκεια. Τα εβδομήντα λεπτά είναι πολλά, αν και προσωπικά δεν με κούρασε η ακρόασή του αφού στο σύνολό του είναι μία απολαυστική κυκλοφορία. Η εξέλιξη των Lovebites είναι κάτι που φαίνεται και πραγματικά έχω την περιέργεια για το πού μπορεί να φτάσει η συγκεκριμένη μπάντα. Ελπίζω αρκετά ψηλά.