Η ανυποληψία στην οποία είχαν πέσει οι Machine Head στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας έγινε η αφορμή, το κίνητρο για να αναγεννηθεί το συγκρότημα μέσα από τις στάχτες του – το λέει και ο τίτλος – στο «Through the Ashes of Empires». Όταν ήρθε το «The Blackening», η καθολική αναγνώριση που το συνόδευσε έδωσε στον Robb Flynn την δυνατότητα να κάνει ό,τι πραγματικά γουστάρει. Πλέον αυτή η απελευθέρωση έχει ως αποτέλεσμα ένα ακόμη αριστούργημα, μετά το επικό «Unto the Locust».

Αν εκείνος ο δίσκος δεν σας άρεσε, το πιθανότερο είναι να μην εκτιμήσετε ούτε το «Bloodstone & Diamonds». Γιατί; Πολύ απλά επειδή είναι ένα διόλου εύληπτο album, το songwriting του οποίου δεν έχει τίποτα το «προφανές». Ο Flynn συνεχίζει να βάζει τον πήχη όλο και πιο ψηλά, όσον αφορά το που μπορούν να φτάσουν από πλευράς πειραματισμού οι συνθέσεις του, διατηρώντας ταυτόχρονα τον χαρακτήρα των Machine Head. Επιλέγει λοιπόν ακόμη μεγαλύτερο «θράσος» στα φωνητικά, πιο ογκώδεις ενορχηστρώσεις από ποτέ, (υπέρ)παραγωγή, απρόβλεπτες δομές και εντυπωσιακή ποικιλία, συνδυάζοντας αυτά τα χαρακτηριστικά με τις «σταθερές» στον ήχο του σχήματος, δηλαδή την, πιο mid tempo και στιβαρή αυτή την φορά, κιθαριστική επίθεση παρέα με τον Phil Demmel (ένα κι ένα τα solo του) αλλά και το καταπληκτικό παίξιμο του Dave McClain.
 
Το ‘Now We Die’ συνεχίζει την παράδοση των εξαιρετικών openers, το ‘Sail into the Black’ αιφνιδιάζει με την συνθετική φιλοδοξία του, ενώ το ‘In Comes the Flood’ είναι  το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα του που βρίσκονται μουσικά οι Machine Head το 2014. Ίσως όμως ο μεγαλύτερος εθισμός στον δίσκο να είναι η βιτριολική στιχουργική επίθεση που εξαπολύει ο Flynn στον πρώην μπασίστα Adam Duce μέσω του «Game Over».
 
Το σερί από δισκάρες συνεχίζεται, 4 στα 4 στη νέα εποχή και το κορυφαίο metal album της χρονιάς.